«Εδώ και εβδομάδες πολλές χώρες-μέλη απαιτούν από την ΕΕ να συναινέσει σε ένα πλαφόν στις τιμές φυσικού αερίου, δηλαδή ένα ανώτατο όριο στην προμήθεια και την πώληση από τους παρόχους. Με το εξής σκεπτικό: Εάν οι πάροχοι κληθούν να πληρώσουν λιγότερα για την αγορά φυσικού αερίου, θα μειωθούν κατά συνέπεια και οι τιμές στους λογαριασμούς των καταναλωτών», σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung με τίτλο «Βλάπτει το πλαφόν στις τιμές φυσικού αερίου».
Η εφημερίδα του Μονάχου επισημαίνει: «Εάν η ΕΕ ορίσει δια νόμου χαμηλότερες τιμές δεν θα έχει πλέον σημασία αν μια εταιρεία ενέργειας ή χώρα προτίθεται να πληρώσει περισσότερα από την άλλη αφού η τιμή θα είναι πια σταθερή. Αν όμως παρουσιαστούν ελλείψεις στο φυσικό αέριο μια ευρωπαϊκή αρχή θα αποφασίζει πόσο αέριο θα διοχετευθεί σε ποιο κράτος-μέλος και σε ποιον τομέα. Αυτό θα πυροδοτούσε διαφωνίες. Η μάχη για την διανομή θα εντείνονταν μιας και θα εκτοξεύονταν η ζήτηση για ένα τεχνητά φθηνότερο προϊόν.
Σε αυτά προστίθεται ότι τα κράτη-μέλη θα υποχρεωθούν να καταβάλουν υπέρογκες επιδοτήσεις στους εισαγωγείς φυσικού αερίου, οι οποίοι αναγκαστικά θα καταβάλλουν τις τιμές που ισχύουν στην παγκόσμια αγορά. Μόνο υπό αυτή την προϋπόθεση δεξαμενόπλοια με υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ ή το Κατάρ θα έχουν το απαραίτητο κίνητρο για να έρθουν στην Ευρώπη. Και είναι σαφές ότι αν στους εισαγωγείς φυσικού αερίου επιβληθούν συγκεκριμένες τιμές πώλησης θα καταγράψουν ζημιές.
Η λύση του πλαφόν μοιάζει απλή, αλλά δεν θα λειτουργήσει. Η ΕΕ θα πρέπει να επιλέξει έναν διαφορετικό δρόμο. Οι κυβερνήσεις των 27 κρατών-μελών θα μπορούσαν να αγοράζουν αέριο από κοινού, χρησιμοποιώντας την διαπραγματευτική τους ισχύ για να εξασφαλίσουν περισσότερο φυσικό αέριο σε καλύτερες τιμές. Αυτό δεν θα είναι εύκολο. Αλλά θα μπορούσε να λειτουργήσει.
