Η Ουκρανία, εκτός από έλλειψη σε στρατιωτικό εξοπλισμό, αντιμετωπίζει και το χαμηλό ηθικό του στρατιωτικού προσωπικού, καθώς η υποστήριξη από τη Δύση έχει μειωθεί. Με αυτόν τον τρόπο, μέσα σε λίγες λέξεις, περιγράφει το Politico την κατάσταση που επικρατεί στο Κίεβο, αναλύοντας τις τελευταίες εξελίξεις στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο άρθρο του το αμερικανικό μέσο, οι καθυστερήσεις της Δύσης στερούνται από το στρατιωτικό δυναμικό της χώρας το μαχητικό πνεύμα που χρειάζεται για να νικήσει. Το ηθικό μεταξύ των στρατευμάτων είναι καταρρακωμένο από τους ανηλεείς βομβαρδισμούς, την έλλειψη προηγούμενων όπλων και τις απώλειες στο πεδίο της μάχης. Η απογοήτευση αποτυπώνεται στην άρνηση πολλών νέων ανθρώπων να ενταχθούν και να ενισχύσουν τον ουκρανικό στρατό, επιλέγοντας να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Η απογοήτευση είναι διάχυτη ανάμεσα και στους πολιτικούς ηγέτες, στρατιωτικούς αξιωματικούς, αλλά και τους απλούς πολίτες, γράφει το Politico.
Παρότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι λέει ότι η Ουκρανία προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να μην υποχωρήσει, σε ιδιωτικές συζητήσεις οι στρατιωτικοί αποδέχονται ότι αυτό το καλοκαίρι θα υπάρξουν περισσότερες απώλειες.
Για έναν πόλεμο τόσο καθοριστικής σημασίας για την εποχή, η κλίμακα των ενεργειών των δυτικών ηγετών για να βοηθήσουν το Κίεβο να αποκρούσει τους Ρώσους εισβολείς απείχε πολύ από τη σκληρή ρητορική τους.
Σε ερώτηση του Politico προς τον υπουργό Εξωτερικών, Ντμίτρο Κουλέμπα, για το εάν νιώθει ότι η Δύση έχει αφήσει την Ουκρανία να πολεμήσει με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη της, η απάντηση ήταν θετική.
Ο Ζελένσκι έθεσε το διακύβευμα του πολέμου ακόμη πιο ξεκάθαρα, λέγοντας ότι η Ουκρανία «θα χάσει τον πόλεμο» εάν το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν της δώσει τη βοήθεια που χρειάζεται.
Όλο και περισσότερο φαίνεται ότι το στοίχημα του Πούτιν πως μπορεί να συντρίψει την ουκρανική αντίσταση και τη δυτική υποστήριξη, ίσως και να αποδώσει.
Χωρίς κάποια σημαντική βελτίωση στην προμήθεια δυτικών όπλων και χρηματικών πόρων, η Ουκρανία δεν θα μπορέσει να απελευθερώσει τα εδάφη που κατέχουν τώρα οι δυνάμεις του Πούτιν. Αυτό θα ενισχύσει τον Πούτιν τους επόμενους μήνες ή τα επόμενα χρόνια. Ακόμα και αν η Ρωσία δεν καταφέρει ολοκληρωτική νίκη επί της Ουκρανίας, μια μερική νίκη θα αποτελέσει τροχοπέδη για ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Οι συνέπειες μιας τέτοιας έκβασης θα είναι σοβαρές. Ο Πούτιν μπορεί να στρέψει τις βλέψεις του στη Λιθουανία, τη Λετονία και την Εσθονία.
Αυτή τη στιγμή, η Ουκρανία χρειάζεται εκατομμύρια βλήματα πυροβολικού. Επιπλέον, ζητάει τουλάχιστον δύο δωδεκάδες από συστήματα αεράμυνας Patriot για να προστατεύσει τα στρατεύματα στην πρώτη γραμμή και να υπερασπιστεί το Χάρκοβο, τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας μετά το Κίεβο, η οποία δέχεται σφοδρή επίθεση με πυραύλους και πυροβολικό εδώ και εβδομάδες. Οι φόβοι αυξάνονται ότι η Ρωσία μπορεί να διεξάγει εκεί χερσαία επίθεση.
«Είναι συμβολικό γιατί λένε ότι το Χάρκοβο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Είναι ένας μεγάλος στόχος», είπε ο Ζελένσκι σε συνέντευξή του.
Ο Ολεξάντρ Σίρσκι, αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, έχει προειδοποιήσει ότι η κατάσταση στο ανατολικό μέτωπο της Ουκρανίας έχει «επιδεινωθεί σημαντικά τις τελευταίες ημέρες» με τον Ζελένσκι να αναφέρει επίσης ότι «προσπαθούμε να βρούμε κάποιον τρόπο να μην υποχωρήσουμε».
Από την πλευρά του, ο Ουκρανός ΥΠΕΞ, Ντμίτρι Κουλέμπα, προειδοποίησε ότι η Ουκρανία έχει παγιδευτεί σε έναν φαύλο κύκλο: Τα όπλα που χρειάζεται παρακρατούνται ή καθυστερούν και έπειτα οι δυτικοί σύμμαχοι παραπονούνται ότι το Κίεβο υποχωρεί, καθιστώντας λιγότερο πιθανό να στείλουν περισσότερη βοήθεια στο μέλλον.
Στο ίδιο πνεύμα, ανώτεροι αξιωματικοί ανέφεραν στο Politico ότι οι πρώτες γραμμές του μετώπου ενδέχεται να καταρρεύσουν αυτό το καλοκαίρι, όταν η Ρωσία, με μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτών και έτοιμη να δεχθεί τεράστιες απώλειες, εξαπολύσει την επίθεσή της.
Οι Ουκρανοί διοικητές πιέζουν για περισσότερους μάχιμους στρατιώτες, όμως ο Ζελένσκι και το ουκρανικό κοινοβούλιο διστάζουν να διατάξουν μια μαζική νέα επιστράτευση.
Η Δύση πίστεψε ότι οι κυρώσεις θα γονάτιζαν τη Ρωσία. Παράλληλα, ανέμενε μια μεγάλη ανατροπή του Πούτιν στο εσωτερικό της χώρας στην οποία θα οδηγούσε ο αριθμός των θυμάτων. Αντίθετα, η οικονομία της Ρωσίας παρέμεινε ανθεκτική και ο Πούτιν ενίσχυσε την εξουσία του.
