Του Δημήτρη Μπεκιάρη
«Το πρόβλημα είμαστε εμείς και όχι ο ΠΑΟΚ» δήλωσε μετά τα γεγονότα της Τούμπας το βράδυ της περασμένης Κυριακής, ο Γιώργος, ο γιός του Ιβάν Σαββίδη.
Λοιπόν. Ο Ιβάν Σαββίδης από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, από τη στιγμή που πήρε στα χέρια του τον ΠΑΟΚ, από τη στιγμή που ξεκίνησε να επενδύει και να επεκτείνει τις δραστηριότητές του «μπήκε στο μάτι» της εγχώριας διαπλοκής, των ντόπιων επιχειρηματικών συμφερόντων, εκείνων που δημιούργησαν για πολλά χρόνια κατεστημένες δομές στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Εκτός αυτού προσέλκυσε το ενδιαφέρον υπερεθνικών και διακρατικών συμφερόντων, οικονομικών και πολιτικών, λόγω του γεγονότος ότι είναι ένας από τους πλουσιότερους και πιο δραστήριους επιχειρηματίες στη Ρωσία, αλλά και λόγω της στενής του σχέσης με τον Πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν. Στην αντίληψη αμερικανικών κύκλων, οικονομικών συμφερόντων της Δύσης και της ελληνικής ελίτ που συνδέεται ευθέως με συγκεκριμένες πρεσβείες και κράτη, που μεταπολεμικά έχουν εντάξει τη χώρα μας στη δική τους σφαίρα επιρροής, η κάθοδος του Ιβάν Σαββίδη ισοδυναμούσε από την αρχή, με κάθοδο του ρωσικού παράγοντα στην Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη.
Σε επενδυτικό επίπεδο ο Ιβάν Σαββίδης υπήρξε σαρωτικός. Έσωσε τον ΠΑΟΚ από τα χρέη και τον έκανε ξανά πρωταγωνιστή. Αγόρασε το Μακεδονία Παλλάς, τη Σουρωτή και του φόρτωσαν τη ΣΕΚΑΠ, η σημασία της οποίας για τα εθνικά συμφέροντα σε μία ευαίσθητη περιοχή, όπως η Θράκη, είναι τεράστια (Θυμάστε ποιοι τον παρακαλούσαν να την πάρει;). Έκανε δυναμική είσοδο στα media. Αγόρασε μεγάλο ποσοστό του χρεοκοπημένου Mega Channel, συμμετείχε στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, αγόρασε τον τηλεοπτικό σταθμό Epsilon, ενδιαφέρθηκε για τον ΔΟΛ, ο οποίος κατέληξε στα χέρια του κουμπάρου της οικογένειας Μητσοτάκη, Βαγγέλη Μαρινάκη, και αγόρασε το «Έθνος».
Ο Ιβάν Σαββίδης συνιστά ένα επιχειρηματικό μέγεθος που δύσκολα μπορεί να συλλάβει κανείς σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ είναι πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ομίλου AGROCOM που δραστηριοποιείτα σει σειρά από τομείς. Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes πρόκειται για την 92η μεγαλύτερη ρωσική εταιρεία. Αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος της Ρωσίας και της ρωσικής οικονομίας, τότε σε συνάρτηση με την κατάταξη μπορεί να αντιληφθεί και τη δυναμική του ομίλου AGROCOM, ο οποίος ενώνει πάνω από 40 εταιρείες στις οποίες εργάζονται περισσότεροι από 15.000 άνθρωποι. Ο Ιβάν Σαββίδης, σύμφωνα πάντοτε με το Forbes, κατατάσσεται στους 30 πλουσιότερους ανθρώπους της Ρωσίας. Η σύζυγος του Ιβάν, Κυριακή Σαββίδη, αποτελεί επίσης τυπικά τη μεγαλομέτοχο της Donskoy Tabak, της μεγαλύτερης καπνοβιομηχανίας της Ρωσίας
Όμως, εκείνο το οποίο ενισχύει τον μύθο του Πόντιου Ιβάν είναι η πολιτική του καριέρα στη Ρωσία και η στενή σχέση που είχε αναπτύξει με τον πανίσχυρο πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, μία σχέση για την οποία έχουν λεχθεί πολλά, αλλά η οποία έχει μεγάλο βάθος και πολύ μεγάλη ιστορία.
Ο Ιβάν Σαββίδης είχε εκλεγεί το 1998 μέλος της νομοθετικής Βουλής της Περιφέρειας του Ροστόφ και επανεξελέγη το 2003. Εκείνη τη χρονιά ο πρώην καπνεργάτης και νυν μεγιστάνας εκλέχθηκε επίσης βουλευτής στη ρωσική Δούμα, στην οποία επανεξελέγη το 2007 με το κόμμα του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Όλο αυτό το πακέτο προκάλεσε ανησυχία στα ξένα συμφέροντα που έχουν τον πρώτο λόγο στα ελληνικά πράγματα, στην ντόπια επιχειρηματική ελίτ που λογοδοτεί σε αυτά τα ξένα συμφέροντα και κατ΄επέκταση στον πολιτικό βραχίονα της, τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Η πρώτη εντύπωση της επενδυτικής εφόρμησης του Ιβάν από το Ροστόφ, μπορεί να ανησύχησε όλους τους παραπάνω, αλλά όχι σε βαθμό που θα δημιουργούσε συνθήκες άμεσης συγκρότησης ενιαίου μετώπου για την «εξόντωση» του Ιβάν Σαββίδη. Η ουσία των επιθέσεων σε βάρος του Ιβάν Σαββίδη βρίσκεται αλλού. Στην επένδυση του στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ναι, ο Ιβάν Σαββίδης έκανε μεγάλες επενδύσεις στη Βόρεια Ελλάδα. Ναι, οι επενδύσεις αυτές είναι σημαντικές. Ναι, έδειξε εξ αρχής ότι ήρθε για να μείνει, αλλά… Αλλά, η επένδυση στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης είναι η πρώτη δουλειά που κάνει με το ελληνικό δημόσιο, σε μία χρονική συγκυρία που οι επενδύσεις είναι εξαιρετικά σημαντικές για την τόνωση της εθνικής οικονομίας και την έξοδο της χώρας από την κρίση. Και ενώ όλοι θα έπρεπε να στρώνουν κόκκινο χαλί στον Ιβάν Σαββίδη, η Νέα Δημοκρατία άρχισε να κλιμακώνει τις επιθέσεις της. Το είχε κάνει και την περίοδο που στο επίκεντρο βρισκόταν ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναλάβει εργολαβικά και για λογαριασμό των φίλων του ολιγαρχών των μίντια τις επιθέσεις σε βάρος του Ιβάν Σαββίδη. Μετά σε συζήτηση της ολομέλειας της Βουλής για κάποιο πολυνομοσχέδιο ο πρόεδρος της ΝΔ επανήλθε φωτογραφίζοντας τον Ιβάν Σαββίδη ως “λαγό”. Πόσο λαγός μπορεί να είναι ένας επιχειρηματίας που πραγματοποιεί επενδυτική επέλαση της τάξης μεγέθους που την πραγματοποιεί ο Ιβάν Σαββίδης; Πόσο λαγός μπορεί να είναι ο επενδυτής που παίρνει στα χέρια του το λιμάνι Θεσσαλονίκης, που σώζει τη χρεοκοπημένη ΣΕΚΑΠ σε μία ευαίσθητη εθνικά περιοχή, όπως είναι η Θράκη; Πόσο λαγός μπορεί να είναι ένας επιχειρηματίας που θέλει να κάνει τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή και που έβγαλε από την τσέπη αμέσως 20 ζεστά εκατομμύρια ευρώ για να πληρώσει την πρώτη δόση για την χορήγηση τηλεοπτικής άδειας; Πόσο λαγός είναι εκείνος που διασώζει το Μακεδονία Παλλάς και τις θέσεις εργασίας, που αγοράζει κάποια από τα ακριβότερα και σημαντικότερα ακίνητα της Θεσσαλονίκης και που έχει αναπτύξει τεράστια κοινωνική προσφορά; Μόνο ο Μητσοτάκης γνωρίζει ποια συμβόλαια και υπέρ ποιων συμφερόντων τα εκτελεί. Αν και πολλοί φαντάζονται ποιο είναι το παρασκήνιο. Ο εφιάλτης του επιχειρηματικού και πολιτικού κατεστημένου της χώρας ξεκίνησε από την εμπέδωση της πραγματικότητας ότι η επένδυση, με τη συμμετοχή και γερμανικών συμφερόντων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης συνιστά “ρίζωμα” όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στα Βαλκάνια. Και κάτι ακόμη. Ο Ιβάν Σαββίδης είναι υπερεθνικός παίκτης. Το απέδειξε αυτό με την παρουσία του πριν από καιρό στον Λευκό Οίκο.
Επιχείρηση «απομόνωση»
Το πρώτο στάδιο του σχεδίου «τελικής εξόντωσης» του Ιβάν Σαββίδη υπήρξε η επιχείρηση απομόνωσης. Οι ντόπιοι ολιγάρχες, εκτελώντας εντολές ξένων κέντρων, και κυρίως οι έχοντες ποδοσφαιρικές ΠΑΕ και ΜΜΕ ξεκίνησαν πρωτοφανή πόλεμο δημιουργίας εντυπώσεων. Ερωτήματα και διαπιστώσεις βομβάρδιζαν και βομβαρδίζουν τους τηλεθεατές, τους αναγνώστες των εφημερίδων και τους χρήστες του διαδικτύου: «Είναι ολιγάρχης μετασοβιετικού τύπου», «Από πού προέρχονται τα χρήματα του Σαββίδη;», «Θέλει να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη» (Χαλίφη, εννοούσαν προφανώς τον Μαρινάκη) κ.α..
Επιχειρηματίες που χρωστούν σε όποιον μιλάει ελληνικά, καναλάρχες της διαπλοκής που αντιμετώπισαν ως «απειλή» τον Ιβάν Σαββίδη, δημοσιογράφοι που είχαν «διαπρέψει» ως χούλιγκανς, δημοσιογράφοι που τους νοικιάζουν επιχειρηματίες και τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό, πολιτικά πρόσωπα που στο παρελθόν ξεροστάλιαζαν έξω από τα σκαλιά του σπιτιού του Ιβάν Σαββίδη για ένα ξεροκόμματο, αλλά και πολιτικά πρόσωπα που κάνουν τους γελωτοποιούς στις «Βερσαλλίες» των ολιγαρχών άρχισαν, με συνέπεια και μεθοδικότητα, από την άνοιξη του 2017 να κλιμακώνουν την πολεμική τους έναντι του Ιβάν Σαββίδη. Το σχέδιο είχε και έχει τρία σκέλη: Πολιτική, επιχειρήσεις – media και ποδόσφαιρο.
Σε πολιτικό επίπεδο το κατεστημένο επιχείρησε να χτίσει το αφήγημα της άμεσης σχέσης του Ιβάν Σαββίδη με την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα, ώστε να «στοιχειοθετήσει» την μπουρδολογία περί δημιουργίας νέας διαπλοκής. Οι γνωστοί κλόουν της αντιπολίτευσης αλάλαζαν από το πρωί μέχρι το βράδυ στα τηλεοπτικά πάνελς, ακόμη και στη Βουλή για «νέα κοσκωτιάδα» που έρχεται.
Σε οικονομικό επίπεδο, το κατεστημένο, συγκρότησε συμμαχίες στο παρασκήνιο. Συμμαχίες που δεν έγιναν άμεσα γνωστές στην πλευρά του Ιβάν Σαββίδη. Συμμαχίες που μέχρι ένα σημείο δεν ήταν γνωστές ακόμη και στην κυβέρνηση. Η Νέα Δημοκρατία και κάποιοι γελωτοποιοί επιχειρηματιών που βρίσκονται στο ΠΑΣΟΚ έβγαλαν τα λύσσακά τους: Για τη ΣΕΚΑΠ (ζητούσαν να κλείσει. Που; Στη Θράκη που κάνει οικονομική επέλαση η Τουρκία) και για τα Media. Μέχρι και στον κουμπάρο της οικογένειας Μητσοτάκη φόρτωσαν το μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα της χώρας, μόνο και μόνο για να μην περάσει στα χέρια του Σαββίδη. Και βέβαια, ποιος ξεχνά τις παρεμβάσεις του Αμερικανού Πρέσβη. Αλλά είπαμε: Η επένδυση του Ιβάν Σαββίδη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και η υποψία πως οι Ρώσοι θα κατέβουν… βελούδινα στη Μεσόγειο προκάλεσε πανικό. Και όχι μόνο αυτό.
Έτσι «έστησαν» τον Σαββίδη
Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, ο Ιβάν Σαββίδης έκανε τον ΠΑΟΚ ξανά μεγάλο και αυτό άλλαξε την… τάξη πραγμάτων. Το ζήτημα δεν ήταν και δεν είναι να μην πάρει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα. Το ζήτημα ήταν να μην φύγουν με κανέναν τρόπο τα σκήπτρα από το λεκανοπέδιο. Ξέρετε πόσες οικογένειες ζουν από τα συμφέροντα που σχετίζονται με τους ισχυρούς του ποδοσφαίρου στην Αθήνα; Μέχρι και υποψήφιους με την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά έχουν αγοράσει οι εφοπλιστές και τα βράδια τους βάζουν να χορεύουν για να γελάνε με τους φίλους τους ενώ βαράνε το ντέφι (Μιας χρήσεως είναι αυτοί οι κακομοίρηδες). Τα όργανα ξεκίνησαν από την ημιτελικό κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό. Ο Αλαφούζος ξεκίνησε τις επιθέσεις σε βάρος του Ιβάν Σαββίδη. Τι είπαμε πως είχε γίνει την ίδια περίπου εποχή; Η επένδυση του Ιβάν Σαββίδη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια άρχισε η σπέκουλα και επιχειρήθηκε να καλλιεργηθεί ως συλλογική συνείδηση. Ένα οφσάιντ στον τελικό κυπέλλου του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ και ένα με δύο οφσάιντ στο φετινό πρωτάθλημα αρκούσαν για να χαρακτηριστεί ο Ιβάν Σαββίδης ως ο άνθρωπος που θέλει να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Ένα οφσάιντ εξισώθηκε με τον βιασμό του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον βιασμό της κοινής λογικής για 20 και βάλε χρόνια.
Στην αρχή της φετινής ποδοσφαιρικής σεζόν το σύστημα έδειξε ανήσυχο. Κάποιες γκέλες του ΠΑΟΚ στα εκτός έδρας έδωσαν την αφορμή στους γνωστούς κονδυλοφόρους του αθλητικού ρεπορτάζ να αναπαράγουν την γνωστή καραμέλα: «Έλα μωρέ. Ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να κερδίσει κάτω από τα Τέμπη». Οι άλλοι δεν μπορούσαν να κερδίσουν στα δικά τους γήπεδα, αλλά αυτό δεν είχε σημασία. Μόλις ο ΠΑΟΚ άρχισε να κερδίζει το ένα παιχνίδι πίσω από το άλλο, άλλαξε το τροπάρι και ανακάλυψαν πως ο ΠΑΟΚ ευνοείται. Ποιοι; Αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια έλεγαν «Βάλτε λεφτά να κερδίζετε και τους διαιτητές». Ποιοι; Αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια αντιμετώπιζαν όλες τις σκανδαλώδεις διαιτητικές αποφάσεις ως «ανθρώπινα λάθη». Όταν στην έναρξη του δεύτερου γύρου ο ΠΑΟΚ πήγαινε τρένο στο παρασκήνιο εκείνοι που είχαν τα σκήπτρα τρομοκρατήθηκαν. Πως θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν εξάλλου τη δική τους ήττα, τη δική τους ανεπάρκεια. Πως θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν στους δικούς τους οπαδικούς στρατούς.
Το σχέδιο τους πέρασε σε άλλη διάσταση: «Αφού δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ποδοσφαιρικά τον ΠΑΟΚ θα πυροδοτήσουμε την κατάσταση. Θα γίνουν επεισόδια, θα μπουκάρουν οι οπαδοί μέσα και ο ΠΑΟΚ θα τιμωρηθεί». Ο λαός του ΠΑΟΚ στάθηκε στο ύψος του, όμως. Δεν τσίμπησε στις προκλήσεις. Μία εβδομάδα πριν από το ντέρμπι του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό που δεν έγινε ποτέ κάποια ΜΜΕ είχαν ξεκινήσει προκαταβολικά να κάνουν λόγο για ζούγκλα της Τούμπας. Θέλοντας να… επηρεάσουν το συλλογικό ασυνείδητο συνόδευαν τους εμπρηστικούς τίτλους με εικόνες από παλαιότερα επεισόδια στην Τούμπα. Όμως; «Εκκλησία» η Τούμπα. Τεράστιες προσπάθειες για αυτό ο Ιβάν Σαββίδης και η ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Χάλασε το γλυκό, αλλά έπεσε στο χορτάρι ο Γκαρσία από ένα ρολό χαρτί. Δικαιώθηκε μερικώς ο ΠΑΟΚ στην έφεση κι έσκουξαν τα ΜΜΕ του κατεστημένου: «πρωτόγνωρες καταστάσεις». Ακολούθησε το ντέρμπι του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ έβαλε ένα κανονικό γκολ στο τελευταίο λεπτό, ο Κομίνης και ο επόπτης έδειξαν σέντρα και μετά… άγνωστο για ποιον λόγο, μετά από λίγη ώρα αποφάσισαν να το ακυρώσουν. Το ακόμη πιο εξωφρενικό; Στο φύλλο αγώνος ο Κομίνης γράφει ακριβώς τα αντίθετα από εκείνα που είδε όλη η Ελλάδα. Η εντύπωση που δημιουργήθηκε είναι η εξής: «Σαν να ήθελαν να τινάξουν το παιχνίδι στον αέρα». Και πάλι, όμως, ο λαός του ΠΑΟΚ έμεινε στη θέση του. Και κάπου εκεί μπουκάρει ο Ιβάν Σαββίδης στον αγωνιστικό χώρο. Λάθος. Όσο οργισμένος και αν ήταν γιατί ένιωσε πως ενώ έχει επενδύσει 100 εκατ. ευρώ, αυτό είναι λάθος. Ζήτησε συγγνώμη.
Οι δε φωτογραφίες με το όπλο; Ούτε στα πιο τρελά όνειρα των ανταγωνιστών, που υποκριτικά σήμερα δηλώνουν σοκαρισμένοι. Όπως, όμως, έγραψε ένας συνάδελφος: «Ο Ιβάν τράβηξε μόνο την κουρτίνα». Να το πούμε αλλιώς αυτό που έγραψε ο συνάδελφος; Δεν έβγαλε όπλο ο Ιβάν Σαββίδης. Το μπουφάν έβγαλε.
Έτσι πάνε να «στήσουν» τον Τσίπρα
Και τώρα; Τώρα, η υπόθεση των όσων συνέβησαν στην Τούμπα την περασμένη Κυριακή ανοίγει τον «Ασκό του Αιόλου». Όχι μόνο σε ότι έχει να κάνει με το ποδοσφαιρικό σκέλος της.
Η διαπλοκή και το ντόπιο κατεστημένο, το τέρας αυτό της νεοελληνικής πραγματικότητας που η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί στον ελληνικό λαό πως θα ξεδοντιάσει, αφού επιχείρησε να καλλιεργήσει στη συλλογική συνείδηση τη δήθεν σχέση διαπλοκής ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και το Ιβάν Σαββίδη, περνά τώρα στην τελική φάση.
Από το πρωί μέχρι το βράδυ, κραδαίνοντας τις φωτογραφίες της εισβολής του Ιβάν Σαββίδη στο γήπεδο της Τούμπας, ο πολιτικός βραχίονας της διαπλοκής και τα μίσθαρνα όργανά της που λυμαίνονται τον χώρο των ΜΜΕ στην Ελλάδα αλαλάζουν για την υποτιθέμενη ειδική σχέση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον Ιβάν Σαββίδη. Ο γνωστός ακροδεξιός αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος εμπλέκεται στο σκάνδαλο Novartis, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο άνθρωπος που – όπως όλα δείχνουν- έχει αναλάβει από πέρυσι με τρόπο εργολαβικό τις επιθέσεις κατά του μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ έφτασε να ζητά εκλογές. Την ίδια στιγμή ο εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο Novartis αντί να βρίσκεται στο σπίτι του εξακολουθεί και είναι αντιπρόεδρος στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τις ευλογίες του αρχιδιαπλεκόμενου και εμπλεκόμενου σε άλλα μεγάλα σκάνδαλα προέδρου του κόμματος, Κυριάκου Μητσοτάκη.
Σε μιντιακό επίπεδο μαέστρος της ορχήστρας είναι ο Γιάννης Αλαφούζος, ο οποίος δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τον διασυρμό ακόμη και στα μάτια των φιλάθλων της ομάδας του, του Παναθηναϊκού.
Τι συμβαίνει;
Τολμούν η ΝΔ και οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ της διαπλοκής να μιλούν για «ειδικές» και «προνομιακές» σχέσεις αυτής της κυβέρνησης με επιχειρηματίες. Ποιοι; Οι κουμπάροι των εφοπλιστών; Οι γελωτοποιοί των επιχειρηματιών; Τα τσιράκια των καναλαρχών; Αυτοί που τα άρπαξαν από τη SIEMENS; Αυτοί που υποστηρίζουν με πάθος τις offshore εταιρείες διαδικτυακού στοιχήματος που δεν αποδίδουν ούτε ένα ευρώ στο ελληνικό δημόσιο; Ποιοι; Αυτοί που παρακολουθούν επί δεκαετίες τα παιχνίδια συγκεκριμένης ομάδας στα επίσημα συγκεκριμένου γηπέδου; Αυτοί που εμπλέκονται στο σκάνδαλο Novartis; Αυτοί που βρίσκονται στα Panama Papares, στη λίστα Λαγκάρντ και σε λίστες φοροφυγάδων; Αυτοί που κάνουν μεροκαματάκια ως βουλευτές; Ποιοι; Αυτοί που επί 30 χρόνια δεν είχαν πληρώσει ούτε ένα ευρώ για να βγάζουν εκατομμύρια ευρώ από τις τηλεοπτικές συχνότητες, οι οποίες ανήκουν στον ελληνικό λαό;
Στηριζόμενοι σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων θέλουν να χρεώσουν όλα τα δεινά της χώρας στην κυβέρνηση Τσίπρα και όλα τα δεινά του ελληνικού ποδοσφαίρου στον ΠΑΟΚ.
Όπως επιχείρησαν να «στήσουν» τον Ιβάν Σαββίδη το προηγούμενο χρονικό διάστημα, θα επιχειρήσουν να «στήσουν» τον Αλέξη Τσίπρα το επόμενο χρονικό διάστημα. Ήδη προκαλούν θόρυβο κάνοντας λόγο για πολιτικό ζήτημα και προβλέπουν τριγμούς στην κυβέρνηση. Εφημερίδες έχουν ήδη γραμμένα τα ρεπορτάζ που θα φτάσουν στα περίπτερα το ξημέρωμα της Κυριακής. Θα κάνουν ότι έκαναν πάντα. Για να καλύψουν τις δικιές τους βρωμιές θα σηκώσουν κουρνιαχτό παίζοντας με τις εντυπώσεις, βιάζοντας τη λογική και βομβαρδίζοντας ψεύτικες ειδήσεις το κοινό. Ποιοι; Αυτοί που έλεγαν ότι όλες οι κοινωνικές ομάδες είναι με το «ΝΑΙ». Αυτοί που δεν βγάζουν άχνα για την ακροδεξιά τρομοκρατία. Αυτοί που είχαν στήσει αντίσκηνα έξω από τα ATM. Αυτοί που έχουν κάνει «επιστήμη» τα fake news. Αυτοί που κάποιος πρώην πρωθυπουργός τους είχε αποκαλέσει «νταβατζήδες». Αυτοί που τους κατηγορούσαν ως εκβιαστές και που τους είχαν συλλάβει να περιφέρουν εκατομμύρια ευρώ τα αυτοκίνητά τους στην Ευρώπη, μέσα σε βαλίτσες και τσάντες. Αυτοί που ενώ όλη η Ελλάδα έβλεπε τα αίσχη στους αγωνιστικούς χώρους, εκείνοι δήλωναν μπροστά στις κάμερες πως «διδάξαμε ήθος».
Ο λαός, όμως, τους έχει καταλάβει και δεν τρώει κουτόχορτο. Αυτή η ιστορία θα φέρει πολλά στην επιφάνεια, συγκλονιστικές αποκαλύψεις, τις οποίες εκείνοι που τώρα χασκογελούν στο παρασκήνιο νομίζοντας πως κέρδισαν την πρώτη μάχη, ούτε καν τις φαντάζονται.
