Η αποδοκιμασία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, είναι ισχυρό πλήγμα για την ίδια. Και το πρώτο βήμα για την έξωσή της.
Του Γιώργου Λακόπουλου από το ieidiseis.gr
Παριστάνει κάτι που δεν είναι. Μια διορισμένη αξιωματούχος της Ευρωπαϊκή Ένωσης εμφανίζεται σαν να την κυβερνάει, υπεράνω των κυβερνήσεων που τη διόρισαν. Το Ευρωκοινοβούλιο απλώς… παρίσταται και χαιρετίζει…
Ανά πάσα στιγμή η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μπορεί να ανακληθεί. Αλλά η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν συμπεριφέρεται σαν ελέω Θεού και ισόβια «βασίλισσα, όπως αρέσκεται να την αποκαλούν.
Κατοικεί στο… Μπερλεμόν, μεταχειρίζεται ως ΙΧ υπάλληλους της το προσωπικό της και ως θαλαμηπόλους τους Επιτρόπους και ταξιδεύει συνοδευόμενη από προσωπικό κομμωτή, φωτογράφο και αμπιγιέρ.
Προ ετών δημιούργησε στην Άγκυρα το «σκάνδαλο του καναπέ», επειδή, ως οικοδεσπότης, ο Ερντογάν έβαλε δίπλα του τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως προβλέπει το Πρωτόκολλο και όχι και την ίδια, όπως αξίωνε.
Πριν εγκατασταθεί στον «θρόνο» της, στις Βρυξέλλες, ήταν μια κακόφημη υπουργούς της Μέρκελ – που έκλεισε ατυχώς τη λαμπρή σταδιοδρομία της με τον διορισμό της σέ ένα από τα τέσσερα κεντρικά ευρωπαϊκά όργανα.
Με διοικητική φαυλότητα διέλυσε την Κομισιόν και με πολιτική πανουργία εξόντωσε τους πιο ικανούς Επιτρόπους – κυρίως τον κορυφαίο ευρωπαΐστη, Ολλανδό, Φρανς Τίμερμανς, που προοριζόταν για διάδοχός της.
Ερευνάται από τα ευρωπαϊκά όργανα για σκανδαλώδεις πράξεις. Μια είναι και η οικογενειακή φιλοξενία της στα Χανιά από τον ημέτερο Πρωθυπουργό, που θεωρείται «ακόλουθος» και «όργανό» της. Έδωσε και 32 εκατ. ευρώ για «έρευνα» στον σύζυγό της, συνεργάτη του Άλφρεντ Μπουρλά.
Με αυτόν τον αμφιλεγόμενο Έλληνα άλλωστε η «αγαπητή Ούρσουλα» είχε παρασκηνιακές επαφές πριν παραγγείλει από τη Pfizer εμβόλια αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Τώρα ελέγχεται για το σκάνδαλο Pfizergate και κρύβει στοιχεία.
Περιφρονώντας το Ευρωκοινοβούλιο, αρνήθηκε να παραστεί για εξηγήσεις. Αλλά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο οποίο κατέληξε, δεν της χαρίσθηκε. Η καταδίκη της άρνησής της να δημοσιοποιήσει την ψηφιακή αλληλογραφία της με τον Μπουρλά, είναι κόλαφος για βασικές αρχές της Ευρώπης: διαφάνεια και λογοδοσία.
Ήδη η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια την κατήγγειλε για «κακοδιοίκηση», αναφέροντας ότι «η διαφάνεια έχει υποχωρήσει επί των ημερών της».
Ευρωβουλευτές ερωτούν «τι κρύβεται πίσω από την απροθυμία της να μοιραστεί πληροφορίες» και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη απορεί για την ασυδοσία της και στο Ουκρανικό.
Ενεργεί ως όργανο των πολιτικών ηγεσιών – και συμφερόντων – στο Παρίσι και το Βερολίνο. Την καλύπτουν στη μετατροπή της Κομισιόν σε «γραμματεία» του Ζελένσκι, – με αδιαφανή διάθεση πόρων από κοινοτικά προγράμματα που προορίζονται για τους ευρωπαϊκούς λαούς – και την εξαπάτηση για ένταξη Ουκρανίας στην κοινοτική Ευρώπη.
Η ανυποληψία της, ο εξευτελισμός της από τον Τραμπ – που συναντά τη Μελόνι και όχι την επικεφαλής της Κομισιόν – και η απέχθεια που προκαλεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες η εμπλοκή της σε σκάνδαλα, δημιουργούν ηθική κρίση που στην κλιμάκωσή της οδηγεί σε διάλυση την Ένωση.
Όσοι θυμούνται τον θεμελιωτή της κοινοτικής Ευρώπης, Ζακ Ντελόρ, ανατριχιάζουν με την ιδέα ότι στη θέση του βρίσκεται το ακριβώς αντίθετό του.
Όλα όμως έχουν ένα τέλος. Η αποδοκιμασία της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, είναι ισχυρό πλήγμα για την ίδια. Και το πρώτο βήμα για την έξωσή της – ως προϋπόθεση ανάκαμψης της ευρωπαϊκής ιδέας…
Κατά το προηγούμενο του Ζακ Σαντέρ το 1999, όταν τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ έγραφαν για τη θητεία του: «Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα ήταν άνδρο παρανομίας, όπου χάρες, απάτες και διαφθορά ήταν διάχυτα»…
