Εχουν περάσει πάνω από δύο χρόνια (28/2/2016) από τη γλαφυρή αφήγηση της εφημερίδας «Το Βήμα» για την περιβόητη γάτα Ιμαλαΐων, που ήταν και «ο μοναδικός μάρτυρας της συνομιλίας», η οποία -σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα- διεξήχθη κάτω από απόλυτη μυστικότητα το καλοκαίρι του 2014 ανάμεσα στον εκδότη και τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η εν λόγω γάτα, μάλιστα, «μετέδιδε μια αίσθηση κυριότητος του χώρου. Αυτή μόνο είχε το προνόμιο να ακούσει το αίτημα του πολιτικού προς τον εκδότη για μια… σχέση αποκλειστικότητας, για μια σταθερότερη σχέση επωφελούς αλληλοϋποστήριξης», περιέγραφε στο μακροσκελέστατο και με ψήγματα αστυνομικής λογοτεχνίας πόνημά του ο ταλαντούχος συντάκτης του δημοσιεύματος.
Το 2016 η εφημερίδα «Το Βήμα» ανήκε ακόμη στον έκπτωτο απ’ όλα σήμερα Σταύρο Ψυχάρη και ο Αλέξης Τσίπρας είχε γίνει πια πρωθυπουργός, έχοντας δώσει ήδη τα πρώτα δείγματα γραφής σε ό,τι αφορά στη μεγάλη μάχη με τη διαπλοκή. Παρά την απεγνωσμένη προσπάθεια της ναυαρχίδας τού τότε ΔΟΛ να χειραγωγήσει πάση θυσία τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό, οι εξελίξεις είναι γνωστές.
Η αυτοκρατορία του συγκροτήματος κατέρρευσε και ο αυτοκράτορας απέμεινε γυμνός. Η διάδοχη κατάσταση υπό τον Βαγγέλη Μαρινάκη αντιγράφει τη μεθοδολογία και τις πρακτικές της προηγούμενης ηγεσίας, αλλά με όρους γκροτέσκο. Από τη μια, οι απειλές σε συνδυασμό με τη λυσσαλέα επίθεση από τα ΜΜΕ του ομίλου και, από την άλλη, η υπόμνηση Μαρινάκη ότι έχει βοηθήσει την κυβέρνηση και, στο πλαίσιο αυτό, έχει συναντηθεί με τον κ. Τσίπρα πολλές φορές στο Μέγαρο Μαξίμου. Ενα πλέγμα αντιφάσεων, δηλαδή, σ’ ένα κακότεχνο ριμέικ, η τύχη του οποίου μοιάζει -πλην απροόπτου- σχεδόν προδιαγεγραμμένη.
Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι ο στρατηγός του πολέμου, με αχίλλειο πτέρνα την κατηγορία για το «Noor 1», έκανε το μοιραίο λάθος με την κίνησή του να απειλήσει, όπως άφησε να εννοηθεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, τον ίδιο τον πρωθυπουργό, μέσω του βραδινού τηλεφωνήματος στον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Τo βράδυ του περασμένου Σαββάτου η στενή επιτελική ομάδα του Μαξίμου, μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό, στη συνέχεια σχεδόν πανηγύρισε, όταν συνειδητοποίησε ότι το τηλεφώνημα ήταν ένα απρόσμενο «δώρο».
Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι ο χαρακτηρισμός «ναρκέμπορος» που χρησιμοποίησαν, ήταν μια συνειδητή παγίδα, στην οποία έπεσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης, εντούτοις το αποτέλεσμα δείχνει ότι η πρωτοβουλία του δικαιώνει την κυβερνητική θέση περί του «μαύρου μετώπου» και των πρακτικών του.
Γι’ αυτό και ο Αλέξης Τσίπρας οριοθέτησε τους όρους της μάχης στην ομιλία του την περασμένη Πέμπτη, στη Μυτιλήνη: «Οσες δυνάμεις κι αν συσπειρώσει κανείς, όσα κατεστημένα οικονομικά συμφέροντα, εκδοτικά συγκροτήματα και εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας, όση παραγωγή μαύρης προπαγάνδας και ψευδών ειδήσεων και να καταφέρουν, η πραγματικότητα δεν αλλάζει», τόνισε ο πρωθυπουργός, σημειώνοντας ότι «με αυτή θα αναμετρηθούμε όλοι, παλεύοντας καθημερινά με πρωτοφανείς δυσκολίες, για την οικονομική κρίση, την προσφυγική κρίση, την αποσταθεροποίηση στη γειτονιά μας».
Συμμάχους σε αυτή την προσπάθεια, είπε, «δεν θελήσαμε ποτέ να έχουμε ολιγάρχες, ανθρώπους της νύχτας ή των σαλονιών, διαπλεκόμενους εκδότες ή κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, που νομίζουν ότι τους χρωστάνε η χώρα και οι πολίτες».
(Κατερίνα Ακβριβοπούλου, Σωτήρης Καψώχας – Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 48 της «Νέας Σελίδας» την Κυριακή 6 Μαΐου 2018)
