Του Γιώργου Λακόπουλου
Τι τα θες, τι τα γυρεύεις. Στην πολιτική όταν πάρεις λάθος δρόμο δεν έχεις σταματημό. Είναι η περίπτωση του Βαγγέλη Βενιζέλου. Αφανούς κυβερνητικού εταίρου σήμερα, με τρεις τουλάχιστον δικούς του στον κυβερνητικό μηχανισμό.
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν καλύπτεται από τις επιλογές του Πρωθυπουργού στο σκάνδαλο Νοβάρτις. Είναι τώρα μητσοτακικότερος του Μητσοτάκη. Θέλει κάτι περισσότερο. Για την ακρίβεια θέλει ό,τι και ο Σαμαράς. Τον οποίο έχει εξυμνήσει, μαζί με τον Άδωνι, περισσότερο και από τη Διαμαντοπούλου.
Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει -πολιτικά… Ο Βενιζέλος από το 1974 βρίσκεται μονίμως στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή. Και ως πολιτικός και ως κατήγορος και ως υπερασπιστής. Στη Μεταπολίτευση πήρε άλλο δρόμο από τη γενιά του και έβριζε την Ανδρέα Παπανδρέου. Τον απέβαλε από μια συνεδρίαση της ΕΦΕΕ ο Στεφ. Τζουμάκας -ως πρόεδρός της -γιατί έλεγε τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ «πράκτορα της ΣΙΑ».
Ανακάλυψε τον Παπανδρέου 15 χρόνια αργότερα και αφού τον είχε φωνάξει ο Άκης Τσοχατζόπουλος στη σύνταξη του εκλογικού νόμου. Προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ διακρίνοντας λαμπρή καριέρα, ως «ανώτερος» των άλλων. Αλλά όπου έβαλε το χέρι του άφησε στάχτη και μπούρμπερη. Από τη βασιλική περιουσία μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος. «Τον είχα δικηγόρο στο υπουργείο Παιδείας και έχανε όλες τις δίκες» θα έλεγε αργότερα σε φίλους του ο Γ. Παπανδρέου.
Ο Βενιζέλος τον λοιδορούσε, μετά ηττήθηκε από αυτόν -με τη λάθος εμφάνιση στο Ζάππειο -μετά έγινε αντιπρόεδρός του, στη συνέχεια τον υπονόμευσε -στις Κάννες- και στο τέλος τον διαδέχθηκε. Αλλά πάλι λάθος στιγμή και με λάθος μέθοδο.
Ο Γιώργος του άφησε το ΠΑΣΟΚ στο 13% και το πήγε στο 4%. Αφού το έδεσε στο άρμα του Σαμαρά και το έστρεψε μετωπικά και κατά της Αριστεράς, απομακρύνοντας το από την παραδοσιακή δημοκρατική παράταξη, όπως την όριζε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Απορώντας πάντα -ακόμη και δημοσίως- γιατί η χώρα δεν τον έκανε πρωθυπουργό να τη σώσει, αυτή τη στιγμή δείχνει να έχει άδοξο τέλος.
Τον έστειλε άκλαφτο η Φώφη Γεννηματά. Και επειδή ο Μητσοτάκης δεν σκόπευε να διαλύσει το κόμμα του, έμεινε εκτός Βουλής. Μάλλον οριστικά. Το 2023 θα είναι 68 ετών, όπως θα υπολόγιζε και ο Λαλιώτης. Και για Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν παίζει.
Δεν φταίει τίποτε το Πολίτευμα. Ο χαρισματικός βερμπαλιστής που «ήθελε να γίνει βασιλιάς» αποδείχθηκε αυτοκαταστροφικός.
Διατείνονταν ότι «δεν έχει καμία ανάγκη να είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, γιατί έχει δουλειά». Ούτε κανένα λόγο να είναι στην πολιτική, αλλά το κάνει για να συνδράμει τη φουκαριάρα τη χώρα. Οπως έκανε με το PSI: κούρεψε και τον δημόσιο τομέα αντί για τον ιδιωτικό που προβλέπονταν και έκαψε Ταμεία, ΑΕΙ και ΟΤΑ.
Αυτό δεν τον απέτρεψε να διατείνεται, σε ένα λογιστικό παροξυσμό, ότι με αναγωγή στο 2060 ωφέλησε τη χώρα κατά 1,3 τρισεκ. ευρώ! Μετά την ανέντιμη αντιμετώπισή του από τη Φώφη, που προτίμησε τον Καμίνη, βρίσκεται αδίκως εκτός Βουλής, στην οποία είναι αναγκαίος και εκτός κομμάτων, στα οποία δεν χωράει. Και δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι όσο κινείται στο περιθώριο της ΝΔ μετατρέπει την δόλια αποστρατεία του σε περιθωριοποίηση.
Λέγεται ότι φιλοδόξησε να γίνει αρχηγός της -αλά Κώστα Μητσοτάκη- και έκανε τον θεωρητικό και τον καθοδηγητή της Δεξιάς ορίζοντας τη στρατηγική της. Λίγο το κακό. Τώρα πάει παραπέρα και από τον αρχηγό της ΝΔ, με ένα κείμενο θεωρητικού μεγαλείου στο οποίο προσπαθεί με δεξιοτεχνία να μπερδέψει τα πολιτικά θέματα με τα νομικά ζητήματα.
Τη δικαστική έρευνα για ένα σκάνδαλο, στο οποίο αναφέρθηκαν πρόσωπα δύο κομμάτων, με την προσπάθεια δημόσιας πολιτικής εκμετάλλευσης του από ένα άλλο- όσο χονδροειδώς και αν έγινε. Αλλιώς είναι αδύνατο να κατανοηθεί πώς γίνεται να ρίχνει στην κυβέρνηση ή στην Εισαγγελία –που απλώς έκανε τη δουλειά της, κατά τον νόμο- την ευθύνη για την κοινοποίηση των δέκα ονομάτων πολιτικών, όταν ο ίδιος φρόντισε να κοινοποιούνται απαραιτήτως -χωρίς καμία έρευνα στη Βουλή -και μετά το χρέωνε στον… Πετσάλνικο.
Πώς νοείται νομομαθής του επιπέδου του να ζητάει «συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής ώστε να διερευνηθεί η βαρύτητα των στοιχείων χωρίς να υπάρχουν οιονεί κατηγορούμενοι»-τη στιγμή που στον Άρειο Πάγο διεξάγεται ήδη συναφής έρευνα; Ή να αναφέρεται σήμερα –αλά Πολάκη- στο διαβόητο άρθρο 86 τη στιγμή που επίκειται η κατάργησή του; Ο Βενιζέλος λέει ότι «για να κινηθεί η ποινική διαδικασία του άρθρου 86, για οποιοδήποτε πολιτικό πρόσωπο και όχι μόνο για τους πρώην πρωθυπουργούς, πρέπει να υπάρχουν ισχυρά και προφανή στοιχεία». Σωστό. Αλλά επειδή ξέρει ότι δεν υπάρχουν, ζητάει… εξεταστική επιτροπή μπας και υπάρξουν.
Κατά ένα αλχημικό τρόπο δέχεται ότι δεν υπάρχουν για τον πρώην Πρωθυπουργό, αλλά θεωρεί ότι υπάρχουν για τον πρώην υπουργό του -στην… ίδια υπόθεση και στην ίδια διαδικασία.
Αυτό το ονομάζει «μέριμνα για την προστασία των Θεσμών». Μήπως θα ήταν καλύτερα να έπαυε να μεριμνά για ένα διάστημα; Για «σώσει οτιδήποτε αν σώζεται» από την πολιτική του υπόσταση…
