Τα πράγματα έχουν φουντώσει στον πόλεμο της Ουκρανίας τον τελευταίο καιρό, επισημαίνει με δημοσίευμα της η Bild.
Kαι αυτό γιατί ο Πούτιν προσάρτησε παράνομα τέσσερις περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας, απείλησε με χρήση πυρηνικών όπλων, αλλά έχασε την πρώτη σημαντική πόλη σε αυτές τις περιοχές, το Λάιμαν, μόλις μία ημέρα αργότερα.
Ήταν το πιο σκληρό πολεμικό χτύπημα μέχρι σήμερα – αλλά το επόμενο ακολούθησε αμέσως: Η συμβολικά και στρατηγικά σημαντική γέφυρα της Κριμαίας ανατινάχθηκε μία ημέρα μετά τα 70α γενέθλια του Πούτιν. Αντέδρασε προωθώντας νέους αιμοσταγείς στρατηγούς, σύναψε νέα πολεμική συμμαχία με τη Λευκορωσία και έπληξε την Ουκρανία με σφοδρές πυραυλικές επιθέσεις ακόμηκαι στην πρωτεύουσα Κίεβο, αναφέρει η γερμανική εφημερίδα.
Το γεγονός είναι ότι ο στρατός της Ρωσίας επεκτείνεται απότομα, καθώς η επιστράτευση εκατοντάδων χιλιάδων νέων ανδρών θα ολοκληρωθεί μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες, σύμφωνα με τον Ρώσο πρόεδρο.
Ωστόσο, η Ρωσία δεν σχεδιάζει άλλες μεγάλες αεροπορικές επιδρομές στην Ουκρανία “προς το παρόν”, σύμφωνα με τον Πούτιν.
Οι παρατηρητές λένε ότι το κρύο ευνοεί τον ρωσικό στρατό με το ανεξάντλητο απόθεμα νεοσύλλεκτων και ενέργειας – και ότι ο Πούτιν ακολουθεί ήδη ένα βάναυσο πολεμικό σχέδιο. “Αυτό που βλέπουμε είναι μια στρατηγική για την επίτευξη μιας ρωσικής δικτατορικής ειρήνης και την αποφυγή ενός νέου χειμερινού πολέμου”, λέει στη Bild ο ερευνητής της Ανατολικής Ευρώπης Αντρέας Ούμλαντ.
Από την άλλη πλευρά, o ρωσικός στρατός είναι ανεπαρκώς εξοπλισμένος. Λέγεται μάλιστα ότι υπάρχει έλλειψη υπνόσακων και ρούχων. Οι νεοσύλλεκτοι πρέπει να πληρώνουν τα προστατευτικά γιλέκα τους από την τσέπη τους.
Το πόσο ψηλά θα κλιμακώσει ακόμα ο Πούτιν εξαρτάται λιγότερο από το αν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία με αυτό. Οι παρατηρητές δεν πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες για κάτι τέτοιο. Πιο αποφασιστική είναι η αποτροπή του ΝΑΤΟ – και φαίνεται έτοιμο να χτυπήσει τον Πούτιν σκληρά σε τρία μέτωπα
Ενόψει της ρωσικής επιστράτευσης, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε εκ νέου στην τελευταία βιντεοσκοπημένη ομιλία του το βράδυ του Σαββάτου ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις θα πάρουν πίσω όλα τα εδάφη της χώρας τους από τη Ρωσία.
Ένα πράγμα είναι σαφές: ο Πούτιν έπρεπε να αντιδράσει μετά τα πολεμικά χτυπήματα, καθώς η απογοήτευση μεταξύ των σκληροπυρηνικών πολεμοκάπηλων αυξήθηκε. Ο επικεφαλής του Κρεμλίνου διόρισε στη συνέχεια νέους διοικητές από αυτό το φάσμα – και αυτοί καταφεύγουν σε ακόμη πιο βίαια μέσα από τον ίδιο τον Πούτιν.
Ταυτόχρονα, ο Πούτιν εξασφάλισε δεσμεύσεις από έναν από τους τελευταίους συμμάχους του, τον ηγέτη της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο. Στέλνει επίσης βαρύ πολεμικό εξοπλισμό στη Ρωσία – και μιλάει για μια νέα στρατιωτική συμμαχία με τη Ρωσία.
Με άλλα λόγια, ένα νέο μέτωπο διαφαίνεται για την Ουκρανία. Σήμερα, η Ρωσία έστειλε τους πρώτους στρατιώτες για μια κοινή δύναμη στη γειτονική της χώρα, ενώ έγινε λόγος για την άφιξη αρκετών σιδηροδρομικών συρμών με Ρώσους στρατιώτες. Ωστόσο, δεν δόθηκαν λεπτομέρειες σχετικά με τον τρέχοντα αριθμό των στρατευμάτων που μεταφέρονται ή σχετικά με τη μελλοντική δύναμη της κοινής δύναμης. Μεταξύ της αντιπολίτευσης στη Λευκορωσία, κυκλοφορεί ο αριθμός των 120.000 που αναμένεται να φτάσει τις επόμενες εβδομάδες.
Οι πολεμοκάπηλοι στη Ρωσία είναι μόνο φαινομενικά οι καλύτεροι φίλοι του Πούτιν, σημειώνει η Bild. Στην πραγματικότητα, τον οδηγούν και αυτόν. Εάν ο πόλεμος συνεχίσει να πηγαίνει άσχημα για τη Ρωσία, θα σπεύσουν να δείξουν με το δάχτυλο το Κρεμλίνο – και ενδεχομένως να βάλουν τον εαυτό τους στο παιχνίδι για τη διαδοχή του.
Τα τελευταία εκατό χρόνια, οι Ρώσοι ηγέτες συνήθως έφευγαν το Κρεμλίνο (σ.σ. άφηναν την εξουσία) αφού πρώτα είχαν πεθάνει, πράγμα που σημαίνει ότι κατάφερναν να κρατηθούν στην εξουσία μέχρι το τέλος της ζωής τους. Οι εξαιρέσεις (μετά τον Μπρέζνιεφ τη δεκαετία του 1980) επιβεβαίωσαν αυτόν τον κανόνα.
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ συνέκρινε κάποτε (μετά το θάνατο του Στάλιν το 1953) έναν τέτοιο αγώνα εξουσίας του Κρεμλίνου για τη διαδοχή με μια μάχη μπουλντόγκ κάτω από ένα χαλί: Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά πρέπει να είναι πολύ βίαιος.
Δεν είναι ακόμα τόσο μακριά, αλλά οι αναλυτές το σκέφτονται ήδη: Ποιος θα μπορούσε να γίνει ο νέος ισχυρός άνδρας στη Ρωσία μετά τον Πούτιν; Με ποιες συνέπειες για τον κόσμο;
