Του Δημήτρη Μπεκιάρη
Την εποχή της επιβολής της μνημονιακής στρατηγικής στην Ελλάδα, όταν το ακαθόριστο, χωρίς σαφείς πολιτικούς σκοπούς, χωρίς πρωτοπόρα ηγεσία και χωρίς σαφή ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά, κίνημα των “αγανακτισμένων” είχε βγει στις πλατείες και τους δρόμους, ένας από τους τηλεαστέρες παρουσιαστές ειδήσεων, που ακόμη παρακολουθούν οι τηλεθεατές στις οθόνες τους, είχε πει το εξής συγκλονιστικό σε ζωντανό τηλεοπτικό χρόνο και με τις κάμερες να είναι στημένες στη Μεγάλη Βρετάνια: “Το πιο σημαντικό είναι ότι το κίνημα των αγανακτισμένων δεν έχει ιδεολογία”. Φυσικά, αντιμετώπιζε την ανυπαρξία ιδεολογικού και πολιτικού υπόβαθρου ως θετικό στοιχείο της ετερόκλητης μάζας την οποία ένωσε συγκυριακά ο κρίκος της “διαμαρτυρίας”. Διότι όταν ένα κίνημα δεν έχει ιδεολογία και αντικειμενικό πολιτικό σκοπό, είναι ανενόχλητο για το κατεστημένο και λειτουργεί τελικά ως εργαλείο εκτόνωσης που, εν προκειμένω, είχε ξεσπάσει αποκλειστικά σε βάρος του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος, χωρίς να αναλύει βαθύτερα τις αιτίες της κρίσης, ούτε να επεξεργάζεται βαθιά τα αίτια της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία…
Αρκετό καιρό αργότερα, αρκετά πριν από τις εκλογές του 2012, στους δρόμους της Αθήνας κυκλοφόρησαν αφίσες κάποιας “σιωπηλής πλειοψηφίας”. Τελικά πίσω από την σιωπηλή πλειοψηφία ήταν ο Θάνος Τζήμερος και το περιθωριακό κομματίδιο με την επωνυμία “δημιουργία, ξανά”. Ήταν δε τόσο εμφανώς, κοινωνικά και εκλογικά, καταγεγραμμένη η “σιωπηλή πλειοψηφία”, ώστε στις εκλογές του 2012 κατέγραψε ποσοστό λίγο πάνω από το 1%, ακόμη και όταν η “δημιουργία, ξανά” συνεργάστηκε με την εξίσου περιθωριακή και γραφική νεοφιλελεύθερη Δράση. Για την ιστορία Η “σιωπηλή πλειοψηφία” υπήρξε ένας χαρακτηρισμός τον οποίο είχε εφεύρει και είχε αποδώσει στη μεσαία τάξη των Αμερικανών ο Ρίτσαρντ Νίξον, με αντικειμενικό σκοπό να διοχετεύσει την υφέρπουσα αντίδραση του κατεστημένου εναντίον των ριζοσπαστικών στοιχείων της αμερικανικής κοινωνίας. Προσαρμόζοντάς το αυτό κανείς στην ελληνική πραγματικότητα θα μπορούσε να πει ότι απέδιδε τον χαρακτηρισμό “σιωπηλή πλειοψηφία” στους “νοικοκυραίους”, που οι εδώ νεοφιλελεύθεροι μετεξέλιξαν σε “Έλληνες της δημιουργίας”.
Αδίκως, στις εκλογές του Ιουνίου του 2012, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι ταγοί της τραπεζοκρατίας ανησυχούσαν για τις πιθανές επιπτώσεις στο εκλογικό ποσοστό της ΝΔ του, Αντώνη Σαμαρά, του κατακερματισμού του φιλελεύθερου χώρου (Τζήμερος, Δράση, Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας), αφού τελικά στις δεύτερες εκλογές της ίδιας χρονιάς, τον Ιούνιο, η ΝΔ έχοντας στο πλευρό της όλη τη διαπλοκή και την ακροδεξιά λουμπεναρία και απορροφώντας ένα τμήμα όσων πιστεύουν στον νεοφιλελευθερισμό, κέρδισε με τον ΣΥΡΙΖΑ να καταλαμβάνει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά να θέτει τις βάσεις για την εκλογική επέλαση που πραγματοποιήθηκε σε δύο φάσεις, τον Γενάρη του 2015 και τον Σεπτέμβρη του 2015.
Από τις εκλογές του Μάη του 2012, που τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκαν – καθιστώντας τον τελικά κόμμα εξουσίας και τον Αλέξη Τσίπρα πολιτικά κυρίαρχο πρόσωπο στη χώρα – μέχρι σήμερα η εμπειρία έχει δείξει ότι η μεγάλη ανησυχία της ντόπιας ελίτ, της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης, των μεγάλων συμφερόντων, του “Μαύρου Μετώπου” που εκφράστηκε πολιτικά κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ, της ναζιστικής Χρυσής Αυγής που “στήθηκε” για να απορροφήσει τις απολιτίκ ψήφους όσων δεν ήταν ακροδεξιοί και ναζιστές, , της διαπλοκής και των ξενικών συμφερόντων που θέλουν να καταστήσουν την Ελλάδα αποικία νέου τύπου, δεν υπήρξε άλλη παρά η έλευση της Αριστεράς στην εξουσία και ακόμη περισσότερο η μακρά παραμονή της.
Στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου του δημοψηφίσματος του Ιούλη του 2015, το Μαύρο Μέτωπο αυτοπαρουσιάστηκε με την επωνυμία “Μένουμε Ευρώπη” και υποστηρίχθηκε από το χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό του “χθες”, από την ντόπια ολιγαρχία, από τα ιερατεία της Φρανκφούρτης, από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και από την εγχώρια μιντιακή διαπλοκή και τραπεζοκρατία. Το “Μαύρο Μέτωπο” ή άλλως οι “Μένουμε Ευρώπη” ηττήθηκαν κατά κράτος και σαρώθηκαν από το ορμητικό λαϊκό ποτάμι του ΟΧΙ.
Ποιοι έκαναν εμφανή την παρουσία τους στις συγκεντρώσεις του ΝΑΙ και ποιοι το στήριξαν; Όλα τα αντιδραστικά, αντικοινωνικά, ακροδεξιά, νεοφιλελεύθερα στοιχεία και γκρουπούσκουλα που στηρίζουν τον ντόπιο παρασιτισμό: Ο κύκλος του Αντώνη Σαμαρά, τα μεγαλοστελέχη των επιχειρηματικών ομίλων, οι ακριβοπληρωμένοι υπάλληλοι του τραπεζικού συστήματος, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Θάνος Τζήμερος, οι εκπρόσωποι των πολιτικών φορέων που διέλυσαν το ελληνικό κράτος, οι Μητσοτάκηδες, οι Βενιζέλοι, οι Σημίτηδες, οι Καμίνιδες, οι Μπουτάρηδες, οι Θοεδωράκηδες κλπ.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από την συντριπτική νίκη του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιούλη και τον Σεπτέμβρη του 2015, ο λαός μίλησε ξανά και έδωσε εντολή διακυβέρνησης της χώρας στον Αλέξη Τσίπρα, στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Αριστερά, που ηγούνται αυτή τη στιγμή της Δημοκρατικής Παράταξης στη χώρα.
Το “Μαύρο Μέτωπο” δεν χώνεψε την τέταρτη διαδοχική ήττα του (ευρωεκλογές 2014, εθνικές εκλογές Ιανουαρίου 2015, δημοψήφισμα 2015, εθνικές εκλογές Σεπτεμβρίου 2015).
Παρά τη νωπή λαϊκή εντολή, η διαπλοκή και τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ της, η Δεξιά και η Ακροδεξιά συνεχίζουν με “τρέλα από τη Βενεζουέλα” να επιχειρούν με λυσσαλέο τρόπο να πείσουν ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί. Και ενώ το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι έχουν καταλάβει την πολιτική παγίδα, η Νέα Δημοκρατία του θλιβερού Κυριάκου Μητσοτάκη μην έχοντας, μετά τα διαδοχικά Βατερλώ στη Βουλή και τις αντιπολιτευτικές και επικοινωνιακές γκάφες, άλλο τρόπο να ασκήσει τα αντιπολιτευτικά της καθήκοντα, μην έχοντας αφήγημα αντιπολίτευσης στον Αλέξη Τσίπρα και στην κυβέρνησή του, αφού σύρθηκε πίσω από τηλεβιβλιπώληδες, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης τον οποίο όρισε αντιπρόεδρο για να ξεπληρώσει το γραμμάτιο της στήριξης για την ηγεσία της ΝΔ, τώρα σέρνεται πίσω από τηλεπωλητές κολλαγόνου.
Και αυτοί επικαλούνται την “σιωπηλή πλειοψηφία”. Και αυτοί θεωρούν ή διατυμπανίζουν ότι την εκφράζουν και την εκπροσωπούν. Μία ‘σιωπηλή πλειοψηφία” η οποία στο τέλος θα αποδειχθεί θλιβερή μειοψηφία που κάνει θόρυβο. Κάνει θόρυβο επειδή ο “Mr. Κολλαγόνο” θέλει να πουλήσει το προϊόν του, αλλά και επειδή τα μοντέλα – συνεργάτιδές του επιδιώκουν να τις καλέσει ο Θέμος Αναστασιάδης στο ΟΛΑ; Ίσως… Μια θλιβερή μειοψηφία που ξεμπροστιάζεται από την ίδια την πραγματικότητα, από το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, σε έχοντες και μη έχοντες; Σίγουρα. Μια θλιβερή μειοψηφία που μισεί την Αριστερά, που δεν θέλει κανένα κοινωνικό ή φιλολαϊκό πρόσημο στις πολιτικές που υλοποιούνται σε μία σκληρή και δύσκολη συγκυρία, όπως η παρούσα; Που θέλει να προστατεύσει τα συμφέροντα της διαπλοκής διότι πάνε χέρι-χέρι; Ακόμη πιο σίγουρα.
Οι #Παραιτηθείτε, ενώ στην αρχή προπαγάνδισαν το δήθεν απολίτικο και ακομμάτιστο χαρακτήρα του ψευτοκινήματός τους, στο τέλος αποκαλύφθηκαν. Διότι όταν θέλεις να ανατρέψεις κάτι, επιδιώκεις την αντικατάστασή του ή τουλάχιστον την παλινόρθωση του παλιού. Και στην περίπτωσή μας συμβαίνει το δεύτερο. Το έχουν πει ξεκάθαρα: Θέλουν κυβέρνηση οικουμενική με τη συμμετοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και του Τζήμερου, ο οποίος μάλλον θα φέρει μαζί του και εκείνη τη γραφική παρέα του που αντιδρούσε για τις λαϊκές αντιδράσεις κατά της σκληρής γερμανικής στρατηγικής έναντι της Ελλάδας (Θυμάστε την νεοφιλελεύθερη γκρούπα των περιθωριακών Μερκελιστών του Τζήμερου και της Ξαφά που προσβάλλονταν για λογαριασμό της Άνγκελα Μέρκελ; Αν δεν τους θυμάστε, θυμηθείτε τους ΕΔΩ).
Αν η κυβέρνηση Τσίπρα παραιτηθεί θα έρθουν αυτοί στην εξουσία. Το ψευτοκίνημα #Παραιτηθείτε θα διαδηλώσει για τα συμφέροντα όλων αυτών. Του Μητσοτάκη, του Άδωνι Γεωργιάδη, του Μάκη Βορίδη, της Δεξιάς, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, των φιλελεύθερων μειοψηφιών, των επιχειρηματικών συμφερόντων, της διαπλοκής, των χρεοκοπημένων καναλαρχών και εκδοτών που απομύζησαν τα χρήματα των τραπεζών, της παρασιτικής ελίτ που δεκαετίες τώρα ρουφά το αίμα του ελληνικού λαού, όλων εκείνων που δεν θέλουν κανένα δίχτυ προστασίας για τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, όλων εκείνων που είναι διεφθαρμένοι, όλων εκείνων που βρίσκονται στις λίστες των offshore και χρωστούν της Μιχαλούς στο ελληνικό δημόσιο. Όλων εκείνων που δεν θέλουν την πραγματική αλλαγή στη χώρα.
Αυτοί θα έρθουν αν #Παραιτηθείτε…
