Διαβάστε το άρθρο του Γιώργου Λακόπουλου που δημοσιεύτηκε στο anoixtoparathyro.gr
Τι ακριβώς ήταν αυτό που συνέβη Ζάππειο το βράδυ της Πέμπτης, 3 Σεπτεμβρίου 2020; Έμοιαζε σαν παράσταση κάποιων που κατέβηκαν από τον Άρη και μιλούσαν μια γλώσσα του μόνο μεταξύ τους καταλάβαιναν.
Το πανό έγραφε « 46 χρόνια ΠΑΣΟΚ». Μόνο που το ΠΑΣΟΚ δεν έζησε 46 χρόνια. Το σκότωσαν στα 43 του. Αφού προηγουμένως είχαν φροντίσει για την απαξίωσή του οι ίδιοι οι επικεφαλής του. Στη θέση του μπήκε ένα δορυφορικό σχήμα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με επιλογές συχνά, εκτός των αρχών και της παράδοσης της Δημοκρατικής Παράταξης.
Η Φώφη Γεννηματά παρέλαβε ένα κόμμα καθημαγμένο από τις επιλογές τριών διαδοχικών επιγόνων του ιδρυτή του- ο ένας μάλιστα το διέσπασε κιόλας, αλλά με το όνομα ΠΑΣΟΚ, τον πράσινο ήλιο στο λογότυπο και πασίγνωστο ιδεολογικό πλαίσιο -τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη. Θα παραδώσει -αν δεν διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη- ένα άλλο κόμμα με το όνομα «Κίνημα Αλλαγής». Ο Φάντης με το ρετσινόλαδο…
Ούτε κίνημα είναι ούτε τίποτε μπορεί να αλλάξει. Είναι κόμμα που δεν χρησιμεύει σε τίποτε. Ούτε καν η αρχική ανομολόγητη επιδίωξη να λειτουργήσει ως συμπληρωματικό μέγεθος της ΝΔ δεν χρειάσθηκε. Υπάρχει μόνο χάρη στη ματαιοδοξία της επικεφαλής του- που δεν αντιλήφθηκε ούτε στιγμή ότι η θέση ενός κόμματος που θέλει να προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ είναι απέναντι στη Δεξιά.
Είναι δικαίωμα της Γεννηματά να πιστεύει ό,τι θέλει για το ΙΧ κόμμα της. Ακόμη και να διοργανώνει εκδηλώσεις με την πονηρία που υποκρύπτει η αφιέρωση της 46ης επετείου από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ σε ένα θέμα που άπτεται της κληρονομικότητας που την ανέδειξε.
Αλλά αυτό που είδαμε το Ζάππειο δεν ήταν πολιτική εκδήλωση, αλλά κωμωδία. Η Φώφη μιλούσε με ξύλινη γλώσσα και ξεπερασμένες κοινοτυπίες σε ένα ακροατήριο που ήταν αραιό λόγω κορονοϊού και βαριεστημένο λόγω της ομιλήτριας.
Οι μισοί ατένιζαν τον έναστρο ουρανό και οι άλλοι μισοί έπαιζαν με το κινητό τους. «Τελείωνε να φύγουμε». Κανείς δεν καταλάβαινε τι ακριβώς έλεγε η αρχηγός σε ποιους και γιατί τα έλεγε. Σαν να διάβαζε παλιές εφημερίδες. Έπαιζε ένα ρόλο που δεν μπορεί να έχει σκηνοθετώντας η ίδια για τον εαυτό της.
Με έπαρση η Φώφη «γιόρταζε» την επέτειο ίδρυσης ενός κόμματος το οποίο η ίδια κατάργησε. Εκτός αν γιόρταζε ότι το κατάργησε.
Εγκατέλειψε την ιδεολογία και την πολιτική του- το ΠΑΣΟΚ είχε τακτικές συμμαχίες με την Αριστερά στο πλαίσιο της Δημοκρατικής Παράταξης, δεν την καθύβριζε, κατέβασε τα σύμβολα του από τη μαρκίζα και διέγραψε τις παρακαταθήκες του.
Το πρόσχημα ήταν ότι «το ΠΑΣΟΚ ξεπεράσθηκε» και έπρεπε κάτι άλλο να πάρει την θέση του. Αυτό το κάτι άλλο ήταν τελικά η ίδια με τους οικείους της. Αν ξεπεράσθηκε, γιατί το επαναφέρει; Αφού οι ψηφοφόροι ακολουθούν πλέον τον Τσίπρα, πώς νομιμοποιείται να εμφανίζεται η ίδια ως συνέχεια; Άλλωστε κανείς από τους ζώντες αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν παρών. Σαν να ξεκίνησαν όλα το 2015.
Η φωτογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου πίσω από την ομιλήτρια, λειτουργούσε σαν εξοργιστική υπενθύμιση της αυθαιρεσίας και του πολιτικού μικρομεγαλισμού της. Και μεγέθυνε την αφασία όσων δεν έβλεπαν την ώρα να τελειώσει. Τι πήγαν να κάνουν σε μια εκδήλωση – πεθαμένο λικέρ;
Χωρίς συναίσθηση των λόγων της η κληρονόμος που έγινε αρχηγός του εαυτού της, ανέφερε ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι ο βασικός πυλώνας του Κινάλ». Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι… συνιστώσα της Φώφης. Τι ακούμε…
Η κυρία, είτε γνώριζε ότι μιλάει χωρίς ακροατήριο είτε όχι, έκανε προγραμματικές δηλώσεις για την υγεία, σαν να πρόκειται να αναλάβει τη διακυβέρνηση από Δευτέρα. Έπαιζε με τα νεύρα των εκατομμυρίων πολιτών που είχαν ακολουθήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, λέγοντας «τιμάμε την ιστορία μας». Πώς τιμάς την ιστορία ενός κόμματος όταν το εξαφανίζεις;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε: «Το ΠΑΣΟΚ δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια». Του συνέβησαν όλα αυτά. Και τώρα του συμβαίνει και το χειρότερο: διακωμωδείται.
