Πέρασαν κιόλας 35 χρόνια από την ημέρα που η Μελίνα είχε συνοψίσει στον Ανδρέα την κατάσταση του κόμματος μετά τη δεύτερη τετραετία διακυβέρνησης, με τη διάσημη πλέον φράση «Πρόεδρε, δεν αρέσουμε πια». Τότε, το ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε από 2,7 εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες, λαμβάνοντας μόνο το 40% του εκλογικού σώματος.
Αυτά τα δυσμενή για την εποχή εκλογικά αποτελέσματα ήταν η αιτία του προβλήματος. Ένα τρίτο του αιώνα αργότερα, το κόμμα παίρνει μετά βίας 12% και ψηφίζεται μόλις από 500.000 άτομα. Συγκριτικά, με τη χειρότερη εκλογική επίδοση εκείνης της περιόδου, έχει χάσει ένα ποσοστό μεγαλύτερο από το 80% των ψηφοφόρων του. Μετά την ταπεινωτική ήττα των ευρωεκλογών του 2024, η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να κερδίσει τον ΣΥΡΙΖΑ –όχι μόνο με τον Τσίπρα αρχηγό αλλά ούτε με τον Κασσελάκη– οδήγησε τα κορυφαία στελέχη του στην ανάγκη να ζητήσουν επιτακτικά την διενέργεια εκλογών για την αλλαγή ηγεσίας.
Σε πρώτη φάση, η κατεύθυνση που έδωσαν στα πράγματα είναι σωστή. Εάν όμως δεν διασφαλίσουν ότι αυτή τη φορά οι εσωκομματικές εκλογές θα διεξαχθούν κανονικά, χωρίς τη βίαια νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος από τους κομματικούς μηχανισμούς, κινδυνεύουν να κάνουν άλλη μια τρύπα στο νερό. Η Χαριλάου Τρικούπη δεν είναι ούτε νομισματοκοπείο ούτε τηλεφωνικό κέντρο και ο μηχανισμός του Δήμου Αθηναίων οφείλει επίσης να μην εμπλακεί σε αυτή την εσωκομματική διαδικασία. Τα τηλέφωνα που λαμβάνονται από τα δύο αυτά κέντρα πρέπει να θεωρούνται αιτία παραίτησης των υποψηφίων που προσπαθούν να επιβάλουν.
Διαβάστε τη συνέχεια στο SLPress.gr
