Του Μιχάλη Ψύλου
Δεν γνωρίζω αν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι θρήσκα, αλλά από χθες πρέπει να ανάβει καθημερινά ένα κερί για τους…Πράσινους. Χωρίς τους περίπου 45 ευρωβουλευτές των Πρασίνων, η φον ντερ Λάιεν δεν θα είχε επανεκλεγεί πρόεδρος της Κομισιόν.
Με 401 υπέρ, 284 κατά και 54 αποχές, η φον ντερ Λάιεν εξασφάλισε στη μυστική ψηφοφορία 40 «ναι», πάνω από το όριο των 361 ψήφων που χρειαζόταν. Αν και στηρίχθηκε επισήμως από το κεντροδεξιό ΕΛΚ , τους Σοσιαλιστές και τους Φιλελεύθερους, πολλοί ευρωβουλευτές -μέλη αυτών των κομμάτων την καταψήφισαν ή απείχαν.
Έτσι η ομάδα των Πρασίνων ήταν καθοριστική και έπαιξε τον ρόλο του Ιταλικού Κινήματος των « 5 Αστέρων», πριν από πέντε χρόνια ,όταν η φον ντερ Λάιεν είχε εκλεγεί για πρώτη φορά με μια οριακή πλειοψηφία 9 ψήφων.
Η πρόεδρος και η νέα Επιτροπή αναμένεται να επικυρωθούν βέβαια, συνολικά, τον προσεχή Νοέμβριο από το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά η πενταετής θητεία της νέας Κομισιόν μόνο ανέφελη δεν φαντάζει.
Πολλά θα εξαρτηθούν στην Ευρώπη από τρεις παράγοντες: Τις πολιτικές εξελίξεις στο Βερολίνο ( εκλογές το Σεπτέμβριο του 2025), στο Παρίσι (με μια αναμενόμενη εύθραυστη κυβέρνηση και κυρίως στην Ουάσιγκτον και το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.
Ο δηλωμένος αντι-Ευρωπαίος Τραμπ εμφανίζεται να προηγείται στην κούρσα και είναι έτοιμος να επιβάλει δασμούς στην ΕΕ, να διαλύσει τη «σοσιαλιστική Πράσινη Συμφωνία», όπως είπε στο συνέδριο του Μιλγουόκι, αλλά και να αναγκάσει τους 27 να αυξήσουν δραματικά τις αμυντικές τους δαπάνες, σε βάρος των κοινωνικών αναγκών.
Ταυτόχρονα, η νέα Επιτροπή, είτε το θέλει είτε όχι, γεννιέται αδύναμη. Αυτό υπενθύμισε αθόρυβα την παραμονή της ψηφοφορίας στο Στρασβούργο το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με μια απόφαση κόλαφο για τη στάση της φον ντερ Λάιεν στην αγορά εμβολίων στη διάρκεια της πανδημίας. Όπως έδειξε και η Κομισιόν Σαντέρ το 1999, οι Επιτροπές της ΕΕ μπορούν κάλλιστα να εξαναγκαστούν σε παραίτηση λόγω κατηγοριών για διαφθορά.
Μπροστά σε αυτό το γενικευμένο χάος της Γαλλικής κρίσης, του Γερμανικού αδιεξόδου, του Πολωνικού ρεβανσισμού, των πολεμικών βρυχηθμών των κρατών της Βαλτικής, η νέα πρόεδρος της Κομισιόν τοποθέτησε –και σωστά- την ευημερία ως τον κεντρικό άξονα της νέας της θητείας ως το 2029 ανακοινώνοντας για πρώτη φορά ένα σχέδιο πρόσβασης σε οικονομικά προσιτή στέγη σε όλη την ΕΕ. Με τον διορισμό μάλιστα, επίσης για πρώτη φορά, ενός Επιτρόπου, αρμόδιου για τη Στέγαση.
Τονίστηκε επίσης για πρώτη φορά, ότι η μόνη περιοχή που έχει πολιτική σημασία είναι η Μεσόγειος, με τον διορισμό μάλιστα και αρμόδιου Επιτρόπου. Κάτι που λέει πολλά από γεωπολιτική άποψη
Και τα δύο αυτά αιτήματα έθεσε η Σοσιαλιστική ομάδα ως προϋπόθεση για να στηρίξει την επανεκλογή της φον ντερ Λάιεν. Και το γεγονός ότι η νέα πρόεδρος συμφώνησε δείχνει ότι αναγνωρίζει τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις ως ουσιαστικές, πέρα από τα κλείσιμο του ματιού που έκανε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας σε ορισμένες ακροδεξιές ομάδες, όπως της Τζόρτζια Μελόνι. Που την καταψήφισαν άλλωστε…
