Του Μιχάλη Ψύλου
Οι μακελάρηδες εξακολουθούσαν να πυροβολούν στο «Crocus City Hall» στα περίχωρα της Μόσχας, όταν στα ρωσικά κοινωνικά δίκτυα η Ουκρανία είχε ήδη «αναγνωριστεί» ως ο δράστης. Υπήρχαν όμως ακόμη και εικασίες για τρομοκρατική ενέργεια υπό την «ψεύτικη σημαία» του Πούτιν, προκειμένου να δικαιολογηθεί μια νέα επιστράτευση για τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας.
Οταν η τρομοκρατική οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος» (IS) ανέλαβε την ευθύνη για τη σφαγή και υπήρξαν ενδείξεις για δράστες από το Τατζικιστάν, η εγχώρια υπηρεσία πληροφοριών FSB έκανε λόγο για διασυνδέσεις με την Ουκρανία.
Η εμπλοκή των Τατζίκων, με καταγωγή από μια μουσουλμανική περιοχή, ήταν ανέκαθεν «αγκάθι» στα μάτια των Ρώσων. Οι τρομοκράτες Τατζίκοι, είναι μέρος εκείνων των πρώην δημοκρατιών της νότιας ΕΣΣΔ, με ισχυρή ισλαμική θρησκεία. Πρόκειται για περιοχές, στις οποίες υπήρχε πάντα μια κάποια ευκολία στη στρατολόγηση τρομοκρατών με κίνητρο την εχθρότητα προς τη Ρωσία.
Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν στο διάγγελμά του στον ρωσικό λαό δεν είπε όμως κουβέντα για το Ισλαμικό Κράτος (IS), αλλά τόνισε με έμφαση ότι οι συλληφθέντες ως δράστες προσπάθησαν να κινηθούν προς την Ουκρανία, όπου, τους ετοιμάστηκε «παράθυρο από την ουκρανική πλευρά για να περάσουν τα σύνορα».
Σε κάθε περίπτωση η Μόσχα που έχει κηρύξει ημέρα πένθους για τους 133 νεκρούς της τρομοκρατικής επίθεσης ,είναι σταυροδρόμι: να συνδυάσει την επίθεση με τον πόλεμο στην Ουκρανία ή να τα κρατήσει χωριστά.
Τα στρατόπεδα και το IS
Η επίθεση στη Μόσχα καθιστά σαφές πόσο μπερδεμένη και περίπλοκη είναι η σημερινή γεωπολιτική κατάσταση.
Με την επίθεση όμως το Ισλαμικό Κράτος προσπαθεί να επιστρέψει στη διεθνή σκηνή -ως σοβαρός παίκτης.Είτε είναι είτε όχι, ο ιθύνων νους της σφαγής. Επειδή το IS δεν εντάσσεται σε αυτό το σχήμα, βρίσκεται σε αντίθεση με τα δυό στρατόπεδα. Παίζει το δικό του, βάναυσο, απάνθρωπο παιχνίδι.
Προσθέτει όμως μια νέα διάσταση στην πολυπλοκότητα του νέου πολυμερούς σχηματισμού στρατοπέδων από την Κίνα-Ρωσία αφενός και τη Δύση από την άλλη, παρά τις επιμέρους διαφωνίες για το χειρισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Όλα αυτά περιγράφουν τη μία πλευρά της τραγωδίας. Η άλλη είναι πώς η Ρωσία θα αντιμετωπίσει αυτή την επίθεση. Η Ρωσία, η οποία, όπως και η Ουκρανία, πληρώνει ήδη μεγάλο τίμημα για αυτόν τον πόλεμο, νιώθοντας ότι χτυπήθηκε πισώπλατα, θα μπορούσε να ενδώσει στην προσπάθεια διεύρυνσης της σύγκρουσης, προκαλώντας ακόμη και μια ευρωπαϊκή ή ΝΑΤΟική αντίδραση.
Ποιος βόηθησε τους τρομοκράτες
Οι τρομοκράτες χρειάζονταν σίγουρα προετοιμασία, βάσεις εκπαίδευσης, υλικά και όπλα. Το ότι συνδέονται με κάποιο τρόπο με την Ουκρανία δεν αποδεικνύεται καθόλου.
Αλλά ούτε μπορεί να αποκλειστεί, λόγω της σύμπτωσης των στόχων των Τατζίκων ισλαμιστών και της Ουκρανίας. Οι δυνάμεις του Κιέβου εισήλθαν σε βαθύτερη κρίση μετά την αποτυχία της αντεπίθεσης και μετά τη ρωσική επιτυχία με την κατάληψη της Αβντίιβκα και την επίθεση που εξαπλώθηκε σε όλο το υπόλοιπο μέτωπο.
Ποιος ωφελείται;
Ο Ζελένσκι ήταν πάντα προσηλωμένος στη διεύρυνση της σύγκρουσης, με επιθέσεις στο Μπέλγκοροντ, με την προσπάθεια να καταλάβει τα συνοριακά περάσματα μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας σε αυτήν την περιφέρεια , με τους βομβαρδισμούς των δυιλιστηρίων στη Ρωσία.
Και αυτό, παρά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί τους ζήτησαν να σταματήσουν να χτυπούν εργοστάσια παραγωγής πετρελαίου, και για οικονομικούς λόγους. Για να μην ακριβήνει κι άλλο το πετρέλαιο και επηρεάσει αρνητικά τους Αμερικανούς ψηφοφόρους ενόψει των προεδρικών εκλογών.
Ακόμη και αν η Ουκρανία δεν φέρει καμία ευθύνη, το γεγονός παραμένει ότι η σφαγή στη Μόσχα μπορεί να ακολουθήσει μια ρωσική υπερβολική αντίδραση.
Μια αντίδραση, η οποία, δεδομένου του γενικού κλίματος λόγω των θέσεων του Μακρόν για την αποστολή χερσαίων δυνάμεων, θα μπορούσε να ευνοήσει την επέκταση της σύγκρουσης. Κάτι που θα ωφελούσε την Ουκρανία.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της ρωσικής Δούμας είπε ότι αυτή η επίθεση θα κάνει τον πόλεμο πολύ πιο γρήγορο. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ είχε δηλώσει πριν τη σφαγή ότι στην Ουκρανία δεν διεξάγεται πλέον «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», αλλά «πόλεμος».
Υπάρχει λοιπόν μια αλλαγή ρυθμού που θα μπορούσε να επιταχυνθεί από αυτό το γεγονός.
Ο «κακός»
Ενδεχομένως βέβαια η Ρωσία να προσέξει πώς θα αντιδράσει.
Γιατί παραδόξως αυτή τη στιγμή ο «κακός» δεν είναι πλέον η Ρωσία. Μπορεί επομένως να συμβεί το αντίθετο: η Ρωσία θα μπορούσε να επωφεληθεί από το τακτικό πλεονέκτημα που απέκτησε στην Ουκρανία και γενικά να αντιμετωπισθεί πλέον με λιγότερη εχθρότητα από τη δυτική κοινή γνώμη.
Τελικά ποιος ωφελείται από αυτή την επίθεση; Όσοι προσπαθούν να διευρύνουν τη σύγκρουση…
