Με ένα μακροσκελές κείμενο η Νέα Αριστερά των αποστατών του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να διευκρινήσει γιατί δεν καταψήφισε χθες στη Βουλή τις ευνοϊκές ρυθμίσεις που έφερε η κυβέρνηση για τους servicers.
Επισημαίνεται ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και ο βουλευτής των 11 Φερχάτ Οζγκιούρ, καταψήφισαν τα τρία επίμαχα άρθρα. Η Ψήφος αυτή ήταν το πρωτο δείγμα γραφής του νέου κόμματος.
Συγκεκριμένα πηγες από τη Νέα Αριστερά αναφέρουν σχετικά με την ψήφο των βουλευτών στο χθεσινό νομοσχέδιο για το ιδιωτικό χρέος:
«Καταψηφίσαμε το νομοσχέδιο, γιατί απέχει κατά πολύ από την αντίληψη που έχουμε εμείς για το ζήτημα του ιδιωτικού χρέους και για το οποίο έχουμε παρουσιάσει στο παρελθόν μία ολοκληρωμένη πρόταση, όπως την επεξεργάστηκε το τότε οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ με τον συντονισμό της Έφης Αχτσιόγλου.
Ως προς τα άρθρα 3-41 ψηφίσαμε «παρών» γιατί αποτελούν ενσωμάτωση ευρωπαϊκής οδηγίας. Και ως γνωστόν η ενσωμάτωση ευρωπαϊκών οδηγιών απορρέει από τη συμμετοχή μας στην ΕΕ. Φυσικά, όπως έχουμε εξηγήσει, δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να
υπερψηφίσουμε, γιατί η κυβέρνηση ήταν πολύ φειδωλή (για να μην πούμε κάτι χειρότερο) ως προς την ένταξη δυνατοτήτων της οδηγίας στο νομοσχέδιό της. Είπαμε ότι κάνει πολύ λίγα και πολύ αργά.
Σχετικά με τα τρία άρθρα της ονομαστικής ψηφοφορίας, κατ’ αρχάς να τονίσουμε ότι δεν υπερψηφίσαμε τις διατάξεις αυτές, ψηφίσαμε «παρών», γιατί αποτελούσαν μέρος της ευρωπαϊκής οδηγίας. Όμως η κριτική συντρόφων μας από τον ΣΥΡΙΖΑ που δυστυχώς βιάστηκαν στην κριτική τους, δεν ευσταθεί.
Συγκεκριμένα:
1) Το άρθρο 7 είναι κατά βάση το άρθρο 6 της ευρωπαϊκής οδηγίας που αναφέρει ότι, όταν οι servicers εισπράττουν λεφτά από τους δανειολήπτες, οφείλουν να τα τοποθετούν σε ειδικό/χωριστό λογαριασμό ο οποίος πρέπει να είναι προστατευμένος. Δηλαδή, τα λεφτά αυτού του λογαριασμού που ορίζεται ως ακατάσχετος δεν είναι τα λεφτά/ το κέρδος/ η περιουσία του servicer, αλλά τα λεφτά των δανειοληπτών που προορίζονται για την αποπληρωμή του δανείου.
Θέλουμε αυτά τα λεφτά να μπορεί να τα πάρει κάποιος στον οποίον χρωστάει ο servicer; Και μετά να προσφεύγει εναντίον του στα δικαστήρια ο δανειολήπτης; Το άρθρο 38 απλά διατυπώνει έναν ορισμό του χρηματοπιστωτικού οργανισμού που ίσχυε ήδη και στο προηγούμενο καθεστώς (2017). Δεν λέει ότι οι servicers δεν υπάγονται στην εποπτεία της ΤτΕ. Τουναντίον ορίζει πότε οι servicers εμπίπτουν στον ορισμό του χρηματοπιστωτικού οργανισμού και άρα εποπτεύονται από την ΤτΕ (Προφανώς δημιουργείται σκοπίμως σύγχυση από τη φράση: ”εγ) διαχειρίζονται πιστώσεις για λογαριασμό μη εποπτευόμενου από την Τράπεζα της Ελλάδος, πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος, που δεν υπόκειται πρωτογενώς στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον εποπτικό ρόλο της Τράπεζας της Ελλάδος”.
Τι λέει αυτή η διάταξη (η οποία υπήρχε ήδη στο άρθρο 3 του ν. 4557/2018); Επαναλαμβάνει ουσιαστικά τον ίδιο ορισμό ο οποίος εκεί γινόταν κατά παραπομπή στον ν. 4354/2015 («Οι εταιρίες της περίπτωσης ατης παρ. 1 λογίζονται ως χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, κατά την έννοια της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 3691/2008 (Α 166) και ως υπόχρεα πρόσωπα κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 5 του ίδιου νόμου και εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος, σύμφωνα με την περίπτωση Α` της παρ. 2 του άρθρου 6 του ιδίου νόμου, εφόσον έχουν πάρει άδεια σύμφωνα με την παράγραφο 20 του παρόντος ή εισπράττουν χρήματα δανειοληπτών για λογαριασμό των εντολέων τους ή διαχειρίζονται δάνεια για λογαριασμό μη εποπτευόμενου από την Τράπεζα της Ελλάδος πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος που δεν υπόκειται πρωτογενώς στις σχετικές υποχρεώσεις.»). Σε κάθε περίπτωση το τι είναι πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ορίζεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο και υπάρχει πλαίσιο εποπτείας (έστω και άλλου κράτους μέλους)).
2) Τα της εποπτείας ορίζονται στο Κεφάλαιο Ε, όπου στο άρθρο 25 αναφέρει: ”αρμόδια αρχή για την εφαρμογή του παρόντος Μέρους ιδίως όσον αφορά στην αδειοδότηση και στην εποπτεία των διαχειριστών πιστώσεων […] και στην εποπτεία των αγοραστών πιστώσεων που έχουν έδρα στην Ελλάδα […] είναι η Τράπεζα της Ελλάδος”. Μας εντυπωσιάζει πάντως η ξαφνική αγάπη κάποιων για τον κ. Στουρνάρα…
3) Ως προς το άρθρο 40, αποτελεί μια μεταβατική διάταξη που αναφέρει ότι παρατείνεται η ισχύς των αδειών που δόθηκαν υπό το καθεστώς του 2015, από τον νόμο δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ.
Προς τι λοιπόν αυτή η φασαρία;
Σε κάθε περίπτωση, δεν θέλουμε να εγκλωβιστούμε σε μια συζήτηση εντυπώσεων, και μάλιστα εσφαλμένων, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Υπάρχουν ολοκληρωμένες προτάσεις για το ιδιωτικό χρέος και έχουμε μπροστά μας δύσκολες μάχες τόσο με την κυβέρνηση της ΝΔ όσο και με τα προβλήματα της κοινωνίας που ζητούν επειγόντως σοβαρότητα και λύσεις».
