Του Θανάση Καρτερού
Πάμε με ψυχραιμία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει Κεντρική Επιτροπή, Γραμματεία, Εκτελεστικό Γραφείο, νεοεκλεγμένο πρόεδρο από μια διαδικασία που δεν αμφισβητείται. Και στην οποία πήραν μέρος περίπου 150.000 άνθρωποι. Έχει, επίσης, κατοχυρωμένο το δικαίωμα της δημόσιας έκφρασης γνώμης από καθέναν που πιστεύει ότι έχει κάτι χρήσιμο να πει. (Το πώς αυτό ασκείται όχι σήμερα, αλλά από πάντα, είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία.) Και έχει τέλος κατοχυρωμένο το δικαίωμα της κριτικής ακόμα και στον πρόεδρό του, σε αξιωματούχους του κόμματος, σε πλευρές της γραμμής του.
Αρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τα εργαλεία για να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις όπως η σημερινή. Έχει, επίσης, και μια πλειάδα στελεχών με ικανότητες, εμπειρία και επιρροή στην κοινωνία, που θα έπρεπε να αποτελούν εγγύηση πολιτικής σοβαρότητας, ψύχραιμης αντιμετώπισης όποιων διαφορών, ενσυναίσθησης, αν όχι και ενότητας. Γιατί υποτίθεται ότι μπορούν αποτελεσματικά να υπερασπιστούν ό,τι χρήζει υπεράσπισης. Και είναι σε θέση να αντιληφθούν τα όρια όποιας κριτικής, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή δεν ασκείται εν κενώ. Υπάρχουν και ορκισμένοι αντίπαλοι.
Αν είναι έτσι – και είναι. Αν υπάρχουν οι διαδικασίες που καθρεφτίζουν την πείρα και την κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ορισμένοι ζητούν και ξαναζητούν την παρέμβαση Τσίπρα; Είναι πολιτικά ανήλικοι που χρειάζονται τον μπαμπά; Ανώριμοι, που χρειάζονται κηδεμόνα; Αυτός σέβεται μετά την παραίτηση τον ρόλο του, την ευθύνη των εκλεγμένων στελεχών και οργάνων. Μάλλον περισσότερο από ό,τι ορισμένοι που του ζητούν να παρέμβει σαν παιδονόμος. Για να μην μιλήσουμε για το τσούρμο της λίστας Πέτσα, που τον εγκαλεί γιατί «δεν μιλάει», ενώ παλιότερα τον πυροβολούσε κάθε φορά που μιλούσε.
Σε συνέχεια, όμως, είδαμε και το άλλο. Κάποιοι που δεν βάζουν γλώσσα μέσα και εγκαλούν τον Τσίπρα γιατί «δεν μιλάει» ξέφυγαν τελείως. Το γαρ πολύ της εμπάθειας τους οδήγησε σε «υπόγες», τρολ και σκοτεινό Διαδίκτυο που φέρουν την υπογραφή του. Και ξέρουν ότι αυτό είναι χοντρό ψέμα. Θα έπρεπε, επίσης, να ξέρουν ό,τι ακολούθησε: η χαρά των αυτουργών του παρακράτους Μητσοτάκη, που βγήκαν στα κεραμίδια για τις «σκοτεινές μεθόδους» ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα. Η κρεμασμένη στα Predator Ν.Δ. κρεμά στα μανταλάκια τον Τσίπρα με τη συνδρομή πολύ αριστερών συντρόφων του. Εύγε!
Ο Τσίπρας είναι στόχος των «απέναντι» για λόγους που καταλαβαίνουμε. Τον φοβούνται. Ποια λογική και ποια ηθική έχει να γίνεται στόχος από συντρόφους του; Πού οδηγεί τους ίδιους και την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ κάτι τέτοιο; Για τα περαιτέρω οι σεναριογράφοι της «υπόγας» παραπέμπονται στον Ελύτη: […] Μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ’χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο…
