Η ανθρωπότητα παρακολουθεί με φρίκη τα όσα εξελίσσονται στην Λωρίδα της Γάζας και το Ισραήλ από τη στιγμή που η Χαμάς εξαπέλυσε την πολυεπίπεδη επίθεση της στις 7 Οκτωβρίου και είχε ως τελευταία κατάληξη την καταστροφή από πύραυλο του νοσοκομείου στη Γάζα. Χαμάς και Ισραήλ αλληλοκατηγορούνται για το ποιος εκτόξευσε τον επίμαχο πύραυλο και γιατί το έκανε.
Ο ισραηλινός στρατός επιμένει ότι το χτύπημα στο νοσοκομείο της Γάζας, που άφησε πίσω του τουλάχιστον 500 νεκρούς, ήταν ρουκέτα της Ισλαμικής Τζιχάντ, η οποία σκόπευε να χτυπήσει το Ισραήλ, αλλά εκτοξεύθηκε λάθος και εξερράγη. Η Ισλαμική Τζιχάντ είναι μια τρομοκρατική οργάνωση μέλος της Παλαιστινιακής συμμαχίας την οποία εξοπλίζει η Χαμάς.
Τι ήταν όμως αυτό που χτύπησε τους ασθενείς και τους εργαζομένους στο παλαιστινιακό νοσοκομείο;
Η Χαμάς χρησιμοποιεί τρεις τύπους πυραύλων που έχουν λάβει τη γενική ονομασία Qassam ή Kassam και είναι πολύ απλοί στην κατασκευή τους πύραυλοι από χάλυβα οι οποίοι δεν διαθέτουν τεχνολογία για να χτυπούν συγκεκριμένους στόχους αλλά πέφτουν σε μια περιοχή προκαλώντας καταστροφές αδιακρίτως.
Οι πύραυλοι αυτοί κατασκευάστηκαν από την Χαμάς το 2001 και φέρουν το όνομα ενός μουσουλμάνου ιερέα από τη Συρία ο θάνατος του οποίου το 1935 αποτέλεσε το φυτίλι της αραβικής επανάστασης στην Παλαιστίνη εναντίον των Βρετανών την τριετία 1936-1939. Η χρησιμότητα του σχεδιασμού του πυραύλου Qassam θεωρείται ότι είναι η ευκολία και η ταχύτητα κατασκευής, χρησιμοποιώντας κοινά εργαλεία και εξαρτήματα. Για το σκοπό αυτό, οι πύραυλοι προωθούνται από ένα στερεό μείγμα ζάχαρης και νιτρικού καλίου που είναι ένα κοινό λίπασμα. Η κεφαλή είναι γεμάτη με εκρηκτική ύλη TNT και νιτρική ουρία, ένα άλλο κοινό λίπασμα.
Οι πύραυλοι αποτελούνται από έναν χαλύβδινο κύλινδρο. Η κεφαλή αποτελείται από ένα απλό μεταλλικό κέλυφος που περιβάλλει τα εκρηκτικά και πυροδοτείται από μια θρυαλλίδα που κατασκευάζεται χρησιμοποιώντας ένα απλό φυσίγγιο πυροβόλου όπλου, ελατήριο και ένα καρφί. Τα πρώτα σχέδια χρησιμοποιούσαν ένα μόνο ακροφύσιο που βιδώθηκε στη βάση. Οι μεταγενέστεροι πύραυλοι χρησιμοποιούν ένα σχέδιο με επτά ακροφύσια, με τα ακροφύσια τρυπημένα απευθείας στη βάση του πυραύλου. Αυτή η αλλαγή τόσο αυξάνει την ανοχή του πυραύλου σε μικρά ελαττώματα σχεδιασμού ακροφυσίων και διευκολύνει την κατασκευή επιτρέποντας τη χρήση τρυπανιού αντί τόρνου κατά την κατασκευή.
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους πυραύλους, τα ακροφύσια δεν είναι λοξά, πράγμα που σημαίνει ότι ο πύραυλος δεν περιστρέφεται γύρω από τον διαμήκη άξονά του κατά τη διάρκεια της πτήσης. Αν και αυτό οδηγεί σε σημαντική μείωση της ακρίβειας, απλοποιεί σημαντικά την κατασκευή και τα απαιτούμενα συστήματα εκτόξευσης. Όμως η έλλειψη ακρίβειας στην πορεία του πυραύλου αποτελεί και την αχίλλειο πτέρνα του για την οποία κατηγορείται η Χαμάς για τη χρήση του. Το χαμηλό του κόστος που δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ όμως καθιστά μονόδρομο για την Χαμάς την χρησιμοποίηση του την στιγμή μάλιστα που οι πύραυλοι που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός για την αναχαίτηση των πυραύλων της Χαμάς έχουν κόστη που κυμαίνονται από 50 ως 100 χιλιάδες ευρώ ο καθένας.
Το (πυραυλικό) Ισραήλ
Εκτός από το πυραυλικό σύστημα του Iron Dome ο στρατός του Ισραήλ χρησιμοποιεί διαφόρων ειδών πυραυλικά συστήματα. Το BM-21 «Grad» είναι ένας αυτοκινούμενος εκτοξευτής πολλαπλών πυραύλων 122 χιλιοστών που σχεδιάστηκε στη Σοβιετική Ένωση. Το σύστημα και ο πύραυλος M-21OF αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και το ψευδώνυμο grad σημαίνει «χαλάζι».
Κάθε πύραυλος μήκους 2,87 μέτρων περιστρέφεται αργά με ρίψη στο σωλήνα του καθώς βγαίνει, κάτι που μαζί με τη σταθεροποίηση του πρωτεύοντος πτερυγίου τον κρατά στην πορεία του. Πύραυλοι οπλισμένοι με κεφαλές υψηλού εκρηκτικού κατακερματισμού, εμπρηστικές ή χημικές κεφαλές μπορούν να εκτοξευθούν από απόσταση 20 χλμ . Τα νεότερα μοντέλα αυτού του πυραύλου έχουν βεληνεκές 30 χιλιομέτρων.
Χρησιμοποιείται επίσης ο πύραυλος LAR-160 με διαμέτρημα 160 χιλιοστών, ελάχιστο βεληνεκές 12 χλμ. και μέγιστο βεληνεκές 45 χλμ. από εκτοξευτή πολλαπλών ρουκετών. Ο LAR-160 σχεδιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 από την Ισραηλινή Στρατιωτική Βιομηχανία, υιοθετήθηκε από τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις το 1983 και γίνονται συνεχείς βελτιώσεις του ώστε να αυξάνεται η καταστροφική του ισχύς και η ακρίβεια του.
Άλλο πυραυλικό σύστημα είναι το EXTRA (Extended Range Artillery) που αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την Ισραηλινή Στρατιωτική Βιομηχανία και χρησιμοποιείται από τις τον ισραηλινό στρατό από το 2013. Οι πύραυλοι έχουν μέγιστη εμβέλεια 150 χλμ. με ενιαία κεφαλή 120 κιλών και ακρίβεια 10 μέτρων.
Στο οπλοστάσιο του Ισραήλ βρίσκεται επίσης ο Delilah, ένας πύραυλος που αναπτύχθηκε και αυτός από την Ισραηλινή Στρατιωτική Βιομηχανία. Έχει σχεδιαστεί για να στοχεύει κινούμενους και επανατοποθετήσιμους στόχους με πιθανό κυκλικό σφάλμα (CEP) 1 μέτρο. Σε αντίθεση με έναν τυπικό πύραυλο κρουζ, ο οποίος είναι κλειδωμένος σε έναν προ-προγραμματισμένο στόχο πριν από την εκτόξευση, το μοναδικό χαρακτηριστικό του πυραύλου Delilah, όπως ισχυρίζεται ο κατασκευαστής, είναι να μπορεί να περιπλανηθεί και να επιτηρεί μια περιοχή ενώπιον και ο χειριστής του παρακολουθώντας την πορεία του και την περιοχή να αποφασίσει εκείνη την στιγμή που θα πέσει ο πύραυλος δίνοντας την σχετική εντολή.
Άλλη μια δημιουργία της Ισραηλινής Στρατιωτικής Βιομηχανίας είναι το Predator Hawk, ένα σύστημα τακτικών βαλλιστικών πυραύλων που έχουν μέγιστη εμβέλεια 300 χλμ. με ενιαία κεφαλή 140 κιλών και πιθανό κυκλικό σφάλμα (CEP) 10 μέτρων.
