Periodista
Ο πρόεδρος του κόμματος Σχέδιο Β’ και τέως πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος, τάχθηκε υπέρ της περιφοράς του Επιταφίου. Μάλιστα. Όπως επισημαίνει η περιφορά θα μπορούσε να γίνει με έναν ιερέα και οι πιστοί να παρακολουθούν τη λιτάνευση από τα μπαλκόνια τους για λόγους ασφαλείας εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού.
«Η Πολιτεία οφείλει να είναι στο θέμα του ιού αποφασιστική και αποτελεσματική, αλλά δεν χρειάζεται να στερείται συναισθήματος και να μην παίρνει υπόψη τη σημασία της εμψύχωσης του λαού μας» επισημαίνει χαρακτηριστικά.
Η πλήρης δήλωση του κ. Αλαβάνου έχει ως εξής:
«Η περιφορά του Επιταφίου είναι μια βαθιά παράδοση του λαού μας. Οι πηγές της βρίσκονται χιλιετίες πίσω, πριν τον Χριστιανισμό, στις μυσταγωγίες και τα πανηγύρια για τον Διόνυσο, στις τελετές για τον Άδωνι. Γιατί τη στερούμε τόσο απόλυτα φέτος από την κοινωνία, όταν, στις σημερινές συνθήκες, σε κάθε οικογένεια επικρέμαται ο φόβος του πένθους, υπάρχει η μοναξιά, αλλά και υπερίπταται η ελπίδα του λυτρωμού; Γιατί να μην τελεστεί η περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους των πόλεων, με έναν ιερέα μόνο, έναν ψάλτη, έναν νεωκόρο που θα κρατάει μια ανθοδέσμη με βιολέτες, ώστε να διατηρηθεί πλήρως η κοινωνική απόσταση; Και να μπορούν μικροί και μεγάλοι από τα μπαλκόνια να τραγουδούν με την ψυχή τους το “Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη ταφή Σου…”; Και να νιώσει ο λαός μας ότι είναι κοινή η μοίρα σε κάθε μπαλκόνι, ότι αν και απομονωμένοι, είμαστε ο ένας συναισθηματικά δίπλα στον άλλο και θα ξεπεράσουμε μαζί το κακό; Η Πολιτεία οφείλει να είναι στο θέμα του ιού αποφασιστική και αποτελεσματική, αλλά δεν χρειάζεται να στερείται συναισθήματος και να μην παίρνει υπόψη τη σημασία της εμψύχωσης του λαού μας».
Σας προκαλούν εντυπωση οι δηλώσεις του Αλέκου Αλαβάνου, ενός πολιτικού προσώπου που έχει διακριθεί για τη χρήση… αριστερόμετρου; Εμάς πάλι καθόλου.
Σας παρουσιάζουμε ένα απόπασμα από παλαιότερο ρεπορτάζ που είχαμε κάνει για την περίπτωση Αλαβάνου και τη σχέση του με την εκκλησία:
Είναι ιστορικά καταγεγραμμένες επίσης οι συγκρούσεις του κου Αλαβάνου με το ιερατείο. Όπως επίσης έχουν καταγραφεί τα παραληρήματα Μητροπολιτών, οι οποίοι ωστόσο, σε διάφορες φάσεις της ιστορίας, βρήκαν άξιο συμπαραστάτη τους τον… Αλέκο Αλαβάνο. Ναι καλά διαβάσατε. Τον Αλέκο Αλαβάνο.
Λίγα χρόνια πριν ο κ. Αλαβάνος σε ρόλο νέου Αγιατολάχ, εμφανίστηκε ως προστάτης της «υπερχιλιετούς» ελληνικής κληρονομιάς και της Ορθοδοξίας και ως σφοδρός πολέμιος του φεμινισμού.
Συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 1997, δεν είχε διστάσει να προσάψει στις γυναίκες Υπουργούς Εξωτερικών της Σουηδίας και της Φινλανδίας την «κατηγορία» του «δογματικού φεμινισμού», επειδή υποστήριξαν την αντίθετή θέση τους απέναντι στο αναχρονιστικό καθεστώς του άβατου του Αγίου Όρους. Μάλιστα, όπως διαβάζουμε στον Ιό τη Ελευθεροτυπίας στις 20/9/1997, το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Συνασπισμού τότε κα Φωτεινή Σιάντου και επίσης το μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής Συνασπισμού κα Σούλα Παπαπέτρου είχαν αντιδράσει στην ευθεία επίθεση Αλαβάνου στα δικαιώματα των γυναικών.
Συγκεκριμένα οι δύο γυναίκες ανέφεραν σε κοινή τους δήλωση ότι «παρατηρούμε τελευταία ότι μια συστηματική και ολόπλευρη ιδεολογική επίθεση εξελίσσεται εις βάρος της ισότητας και του φεμινισμού απ’ όλες τις πλευρές -και εξ οικείων… Είμαστε στο σημείο όπου πρέπει να αμυνθούμε, υπερασπιζόμενες τα αυτονόητα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει στα συλλογικά πλαίσια.»
Το επιχείρημα του κ. Αλαβάνου, το οποίο δεν απείχε ιδιαίτερα από – τουλάχιστον συντηρητικές – τοποθετήσεις, υπήρξε το εξής: «δεν είναι δυνατό να αγνοείται ο ελληνικός πολιτισμός, η υπερχιλιετής ιστορία και παράδοση του Αγίου Όρους, ο ρόλος του στα Βαλκάνια και το σύνολο της Ορθοδοξίας».
Παρ’ όλα αυτά στη συνέχεια – σε άλλες περιπτώσεις – ο κ. Αλαβάνος επιχείρησε να παρουσιαστεί ως πολέμιος αναχρονιστικών αντιλήψεων, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις εκφράζονται μέσω εκκλησιαστικών κύκλων. Εκτός, βέβαια, αν οι λόγοι “υποστήριξης της χριστιανικής παράδοσης” κατά περίπτωση, και συγκεκριμένα εκείνης που προσδιορίζει το status στο Άγιο Όρος και συνδέεται με τον αποκλεισμό των γυναικών, έχουν να κάνουν με την… ιδιαίτερη σχέση που έχει ο Αλέκος Αλαβάνος με συγκεκριμένους κύκλους του ιερατείου (και την οποία θα αναλύσουμε σε άλλο ρεπορτάζ).
Το 2003, πάντως, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο έλαβε απόφαση υπέρ της άρσης του άβατου στο Άγιο Όρος με ψήφους 277 έναντι 255, ενώ είχαν υπάρξει και 15 λευκά. Ο κ. Αλαβάνος φυσικά είχε ταχθεί ανοικτά κατά της άρσης του άβατου καθώς ήταν ένας από τους 255 που τάχθηκαν υπέρ της διατήρησης του αναχρονιστικού θεσμού. Και φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα το περίμενε ποτέ κανένας από Αριστερό Ευρωβουλευτή.
