Από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά το τέλος των εργασιών της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στη Γρανάδα, προκύπτουν τρία βασικά συμπεράσματα:
- Τι γίνεται με τα ευρωπαϊκά κονδύλια για τις φυσικές καταστροφές: Η Ελλάδα θέλει διακαώς να αυξηθούν οι πόροι του Ταμείου Αλληλεγγύης, καθώς οι καταστροφές σε Έβρο και – κυρίως – σε Θεσσαλία έχουν ανάγκη από σημαντικά κονδύλια για να αναταχθούν. Η ευελιξία που η Κομισιόν προσφέρει για την παροχέτευση πόρων ύψους 2,25 δισ. ευρώ του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης σε άλλα προγράμματα είναι μεν μια καλή αρχή, αλλά προφανώς δεν φθάνει. Ο Μητσοτάκης είπε ότι «θεωρώ ότι η αύξηση του Ταμείου Αλληλεγγύης κατά 2,5 δισεκατομμύρια, σε μία συνολική αναθεώρηση που ξεπερνάει τα 65 δισ., είναι ένα ποσό το οποίο δεν θα έπρεπε να μάς προβληματίσει», ωστόσο, όσον αφορά στο αποτέλεσμα, είναι μάλλον πενιχρό, καθώς όπως ο ίδιος σημείωσε, «οι θέσεις αυτές γίνονται περισσότερο κατανοητές στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αν και ακόμα απέχουμε από μία συνολική συμφωνία».
- Τι γίνεται με την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας: Οι πάντες στην Ευρώπη θεωρούν ότι το Σύμφωνο συχνά λειτουργεί ως «ζουρλομανδύας», ειδικά σε περιόδους κρίσης, ωστόσο, οι αντιλήψεις σχετικά με την αναθεώρησή του διαφέρουν δραματικά. Η Κομισιόν προτείνει μεγαλύτερη ευελιξία στην επίτευξη στόχων όταν παρουσιάζονται αποκλείσεις, ωστόσο, ο πλεονασματικός Βορράς της ΕΕ επιμένει στις εμμονές του για δημοσιονομική αυστηρότητα (διάβαζε, λιτότητα). Ο πρωθυπουργός επιθυμεί το πρώτο, αλλά μάλλον ανησυχεί για το δεύτερο: «Δεν πρέπει να βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα πολύ αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο το οποίο δεν θα αναγνωρίζει αφενός τα λάθη τα οποία έγιναν στο παρελθόν και τα οποία δεν πρέπει να επαναληφθούν, αλλά θα πρέπει να λαμβάνει και υπόψη του το γεγονός ότι χρειαζόμαστε σημαντικές πρόσθετες επενδύσεις σε τομείς κρίσιμους για την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία, με σημαντικότερο τον τομέα της άμυνας», είπε και πέταξε το μπαλάκι στην ισπανική προεδρία για να ξεμπλέξει το κουβάρι ως το τέλος του χρόνου.
- Τι σημαίνει μια νέα διεύρυνση της ΕΕ για την Ελλάδα: Εδώ ο Μητσοτάκης – αν αφήσουμε στην άκρη τις αναμενόμενες αιχμές για την Αλβανία – ήταν πολύ επιφυλακτικός. «Η συζήτηση αυτή, της σημαντικής διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μας υποχρεώνει να ξεκινήσουμε να επαναξιολογούμε τον τρόπο της ίδιας της λειτουργίας της Ένωσης, των διαδικασιών λήψης αποφάσεων, αλλά και τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν τον προϋπολογισμό, καθώς η είσοδος φτωχότερων χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση προφανώς θα απαιτήσει περισσότερους πόρους, εάν δεν θέλουμε να θυσιάσουμε κρίσιμες δράσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως οι δράσεις συνοχής ή η Κοινή Αγροτική Πολιτική, εις βάρος χωρών που ακόμα χρειάζονται τέτοια κεφάλαια», είπε. Μετάφραση σε απλά ελληνικά; Μια διεύρυνση που θα στερήσει από τον ευρωπαϊκό Νότο και ειδικά την Ελλάδα κοινοτικά κονδύλια δεν είναι και πολύ καλοδεχούμενη από την Αθήνα, εκτός κι αν συνοδευτεί από επαρκή αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ.
