Ένα άρθρο – ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ – δημοσιεύεται σήμερα στην Εφημερίδα των Συντακτών που έχει πάρει θέση υπέρ της βαριά ηττημένης την πρώτη Κυριακή, Έφης Αχτσιόγλου.
Το άρθρο υποστηρίζει ότι η “Δεξιά ψήφισε την Κυριακή” και ότι έγιναν εξωκομματικές παρεμβάσεις.
Είναι προφανές ότι το αποτέλεσμα δεν αρέσει στην εφημερίδα. Είναι προφανές ότι στην εφημερίδα, η οποία πουλάει πλέον λίγα περισσότερα φύλλα από την “Ελεύθερη Ώρα”, επικρατεί άρνηση για το γεγονός ότι η πλειοψηφία του δημοκρατικού κόσμου αποδοκίμασε την περασμένη Κυριακή την Έφη Αχτσιόγλου. Είναι προφανές ότι στην Εφημερίδα τρέμουν την διαφαινόμενη συντριβή της Έφης Αχτσιόγλου την ερχόμενη Κυριακή.
Και τι κάνουν; Προσβάλλουν τις δεκάδες χιλιάδες μέλη που ψήφισαν. Σύμφωνα με την εφημερίδα και τις ψεκασμένες θεωρίες που διακινεί ο δημοκρατικός κόσμος που ψήφισε την Κυριακή είναι Δεξιός.
Αγνέ και έντιμε δημοκράτη. Η Έφη Αχτσιόγλου σε πρόσβαλε το βράδυ των εκλογών αφού σου είπε ότι δεν είσαι σοβαρός ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΕΣ.
Η Εφημερίδα των Συντακτών σου λέει σήμερα ότι είσαι ΔΕΞΙΟΣ επειδή ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕΣ ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ.
Διαβάστε το άθλιο σημερινό κεντρικό άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών:
Oι εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσονται σε μια απροσδόκητα σκληρή μάχη που όμως δεν διεξάγεται μεταξύ των δύο υποψηφίων. Από τη μια μεριά βλέπουμε την Έφη Αχτσιόγλου να εκθέτει τις πολιτικές της θέσεις για το αύριο της λαβωμένης Αριστεράς και να αναζητεί -μάταια- τις απαντήσεις από την πλευρά του Στέφανου Κασσελάκη. Από την άλλη μεριά, έχει ξεκινήσει μια πρωτοφανής εκστρατεία κατασυκοφάντησης της υποψήφιας προέδρου, με επιχειρήματα που έως τώρα τα συναντούσαμε μόνο σε ανώνυμους προπαγανδιστικούς διαδικτυακούς μηχανισμούς της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς.
Το γεγονός ότι στην επιχείρηση αυτή δεν διστάζουν να εμπλακούν επωνύμως και ορισμένα (ευτυχώς ελάχιστα) παλιά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καθιστά το ζήτημα εξαιρετικά σοβαρό και την έκβαση της αναμέτρησης της Κυριακής πραγματικά κρίσιμη για το μέλλον του κομματικού μηχανισμού της Αριστεράς που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όσοι έχουν μελετήσει την ιστορία του αριστερού κινήματος γνωρίζουν βέβαια ότι οι εσωτερικές συγκρούσεις σε κόμματα και οργανώσεις πήραν πολλές φορές ακραίες μορφές και οδήγησαν σε μάχες πολιτικής αλληλοεξόντωσης. Όμως στις περιπτώσεις εκείνες το διακύβευμα υπήρξε πάντοτε πολιτικό.
Αντίθετα, στη σημερινή περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει κάτι ανάλογο, εφόσον ο κ. Κασσελάκης κρατά ακόμα κρυφό το πολιτικό του πρόγραμμα και περιορίζεται στην εκφώνηση κάποιων συνθημάτων που θεωρεί -και όπως φαίνεται δικαίως- ότι συγκινούν μέρος της εκλογικής πελατείας του κόμματος. Σε ποια βάση άραγε έχουν στρατευθεί όλοι αυτοί οι ανώνυμοι (και λίγοι επώνυμοι) υποστηρικτές του;
Το ζήτημα δεν αφορά πλέον μόνο το ίδιο το κόμμα και τα μέλη του. Η Αριστερά δεν μπορεί να ανακάμψει από τη διπλή εκλογική ήττα μέσα από την εγκατάλειψη των δικών της αρχών και αξιών. Αν υποχωρήσει από αυτές, χάρη σε μια ψευδαίσθηση «υπέρβασης», θα έχει οριστικά χάσει το παιχνίδι από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που πρώτη αποφάσισε να κυβερνά με τη διάδοση παρόμοιων παραπλανητικών εικόνων.
Το κακό είναι βέβαια ότι η διαδικασία εκλογής προέδρου από τη «βάση», με τον τρόπο που διεξάγεται, είναι ανοιχτή σε κάθε λογής εξωκομματικές παρεμβάσεις. Και η Δεξιά έχει ήδη δώσει την ψήφο της. Πάντως την Κυριακή θα δοθεί στον ΣΥΡΙΖΑ μια δεύτερη ευκαιρία.
