Του Νίκου Λακόπουλου
Το νέο φάλτσο του Κυριάκου Μητσοτάκη να χρησιμοποιήσει την εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας για να πλήξει τον πολιτικό του αντίπαλο που ταύτισε με την «σκοτεινή» περίοδο 2015-019 -όταν «η Ελλάδα έφτασε στον γκρεμό» είναι ένα ακόμα επεισόδιο στο σήριαλ ανακατασκευής της Ιστορίας.- μια τέχνη που αποτελεί οικογενειακή παράδοση.
Φαίνεται πως ξαφνικά εμφανίστηκε ο «διχαστικός λαϊκισμός» -το 2015, τότε που η χώρα οδηγήθηκε ένα μόλις βήμα πριν τον γκρεμό- αλλά» οι προοδευτικές δυνάμεις αντιστάθηκαν και διέλυσαν τα έωλα συνθήματα. Κράτησαν τον τόπο στην Ευρώπη και στο κοινό νόμισμα».
Η περίοδος 2009 -2015 -όταν η ανεργία έφτασε στο 30%- και η χώρα βρέθηκε στην χρεοκοπία δεν υπάρχει- παρότι σε άλλες περιπτώσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μιλήσει για ένα «γερασμένο» «παρακμιακό» κόμμα, τη …Νέα Δημοκρατία.
Να θυμηθούμε πως στο Πολυτεχνείο ήταν και η Δεξιά, πως ο Τσίπρας δεν μπορεί να μιλάει για τους Λαμπράκηδες, η Δεξιά δεν είχε σχέση με τους μαυραγορίτες κι όπως φαίνεται ο ιδρυτής της ήταν ο Βενιζέλος κι όχι ο Γούναρης, αφού όπως φαίνεται ο βενιζελισμός -που έχει και συγγένεια με το Μητσοτακέικο- είναι ο πρόγονος της παράταξης που αποτελεί τη συνέχεια του Λαϊκού Κόμματος.
Αυτή η τέχνη να μετατρέπεται η Ιστορία σε σούπα είναι παλιά τέχνη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που ως γνωστόν από Αποστάτης της Ενώσεως Κέντρου κατέληξε αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας -και πρωθυπουργός- με αντίπαλο -πάλι- τον «λαϊκισμό» του Ανδρέα Παπανδρέου.
Δεν υπάρχουν πια «διαχωριστικές» γραμμές, ούτε Δεξιά και Αριστερά, οι μεταγραφές είναι εύκολες -κι όχι αποστασίες- και ο νεοφιλελεύθερος Κυριάκος Μητσοτάκης ασπάζεται τον Κέινς, επιχειρεί να οικειοποιηθεί την κουλτούρα της Αριστεράς -που αποτελεί μη προοδευτική δύναμη, αφού μετά το «σκοτεινό διάλειμμα» του διχαστικού λαϊκισμού «οι προοδευτικές δυνάμεις αντιστάθηκαν και διέλυσαν τα έωλα συνθήματα».
Η Ελλάδα απελευθερώθηκε από τον κίνδυνο και πια καθώς «το ανοιξιάτικο Πάσχα προμηνύει ένα πιο ελεύθερο καλοκαίρι «το Θείο Φως γίνεται ήλιος αισιοδοξίας». «Οι μέρες που έρχονται θα είναι καλύτερες και η κυβέρνηση «θα επιστρέψει στην μεσαία τάξη όσα της πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ».
Μόνο που η κυβέρνηση με όρους διαφήμισης και επικοινωνίας, αντί για πολιτική αγοράζει ψήφους -με ξένα λεφτά και λεφτά που της άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ο «Μωυσής» μοιράζει λεφτά με πολλούς τρόπους όπως απευθείας αναθέσεις και λίστες Πέτσα -δηλαδή χρησιμοποιεί το δημόσιο ταμείο για να ξαναπάρει τις εκλογές -παρότι θα παραδώσει μια χώρα φτωχότερη.
Ο λαϊκιστής εδώ καταγγέλλει τον λαϊκισμό,, το θράσος είναι πολιτική πρόταση και τα πληρωμένα μέσα ενημέρωσης αναλαμβάνουν να ξαναγράψουν την Ιστορία: δεν έχει σημασία τι πραγματικά συνέβη, αλλά τι έδειξαν τα ΜΜΕ ότι συνέβη. Το πολύ- πολύ αν υπάρχει διαφωνία να εμφανισθεί και μια σχετική δημοσκόπηση που να επιβεβαιώνει ότι δεν ήταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που έσυραν την χώρα στο γκρεμό, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πολιτική και επικοινωνία
Ο Μωυσής πλέον δεν είναι απλώς ο «μεταρρυθμιστής» της χώρας που την οδηγεί στην ευτυχία, αλλά -όπως θα ακούσουμε στον Σκάι- επιβάλλει πολιτικές και στην …Ευρώπη.
Η μεσαία τάξη παραληρεί, οι εργαζόμενοι είναι ευτυχισμένοι, ο λαός χαίρεται που απαλλάχτηκε από τον «διχαστικό» λαϊκισμό. Σπουδαίος ο Καραμανλής που μας έβαλε στην ΕΟΚ, αλλά όχι τόσο ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Πιο σπουδαίος όμως είναι ο Κυριάκος που χαράζει δρόμους για όλη την Ευρώπη.
Η αλήθεια και το ψέμα μπερδεύονται μέσα στους δείκτες και τους αριθμούς, όπου δέκα χιλιάδες νεκροί είναι λίγοι, 8% ύφεση είναι επιτυχία και η κυβέρνηση αντί να έχει φθορά διαρκώς ανεβαίνει σε δημοφιλία.
Αν πιστέψουμε τα συστημικά κανάλια -που αποφεύγουν να δείχνουν νεκρούς, κηδείες και δυστυχία- οι Έλληνες ξεχύθηκαν στις παραλίες ευτυχισμένοι που δεν θα στέλνουν πια SMS για να βγουν και τα μαγαζιά άνοιξαν.
Μόνο που δεν έχουν μουσική οι υπαίθριοι χώροι -που δεν είχαν ποτέ-, αλλά η κυβέρνηση θα το λύσει κι αυτό με την μέθοδο του Χότζα. Μια ευτυχία ασφυκτική, μια χαρά αποπνικτική που μάλλον θα τελειώσει μαζί με το «ελεύθερο» καλοκαίρι που υπόσχεται ο Μητσοτάκης.
Όταν θα γίνει σαφές πως δεν πρόκειται για πολιτική, αλλά για διαφήμιση. Δεν ανήκει η Νέα Δημοκρατία στις προοδευτικές δυνάμεις, ούτε ποτέ έπαψε να είναι γερασμένο κόμμα. Το «σκοτεινό διάλειμμα» αρχίζει τώρα.
