Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κάτι παραπάνω από μια απλή εκλογική ήττα. Από την ανάλυση των ευρημάτων των exitpoll, προκύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχασε την στήριξη ακόμα και των πιο ευνοϊκά προσκείμενων σε αυτόν κοινωνικών στρωμάτων (π.χ. νεολαία), ενώ ταυτόχρονα απώλεσε την πρωτιά σε περιοχές, οι οποίες θεωρούνταν εκλογικά «προπύργιά» του (π.χ. Κερατσίνι/Δραπετσώνα).
Του Παύλου Πολάκη, βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δημοσιευμένο στο libre.gr
Πρόκειται, συνεπώς, για μια συνολική ήττα της πολιτικής γραμμής, της επικοινωνιακής πολιτικής, καθώς και του πολιτικού προσωπικού (με όποια σειρά προτεραιότητας κι αν τα βάλει ο καθένας).
Στην αρνητική αυτή συγκυρία, η εύκολη λύση θα ήταν να ισχυριστούμε ότι η κοινωνία παραπλανήθηκε κι ότι αυτό οφείλεται κυρίως στην μιντιακή υπεροπλία του αντιπάλου. Δυστυχώς για εμάς, το αφήγημα αυτό δεν μπορεί να σταθεί.
Οι πολίτες γνώριζαν καλά ότι:
20.000 περίπου συμπολίτες μας πέθαναν εκτός ΜΕΘ κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
το μισό πολιτικό προσωπικό της χώρας, οι υπουργοί της κυβέρνησης, ακόμα και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ μέσω Predator.
η μισή Εύβοια και τμήμα της Αττικής κάηκε, με την κυβέρνηση να περιμένει να σβήσουν οι φωτιές μόνες τους.
η «πρώτη χιονόπτωση με το φως του ηλίου», παρέλυσε το κράτος κι οδηγοί αποκλείστηκαν στην Αττική Οδό.
Ανάμεσα σε όσους μας έστρεψαν την πλάτη, ήταν η νεολαία που διαμαρτυρόταν μαζικά σε πλατείες, συναυλίες και γήπεδα, αλλά και μέσα στα πανεπιστήμια ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, αλλά και όσοι στέκονταν αμήχανοι μπροστά στα ράφια των supermarkets εξαιτίας της τρομακτικής ακρίβειας, ενώ απέφευγαν να ανοίξουν τους λογαριασμούς ρεύματος και έβαζαν βενζίνη με το σταγονόμετρο, τη στιγμή που δίπλα τους «πέρναγαν» δισεκατομμύρια ευρώ σε απευθείας αναθέσεις υπέρ φίλων και ημετέρων. Ήταν τέλος, οι πολίτες που ένιωσαν θυμό με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, που στοίχισε τη ζωή δεκάδων νέων ανθρώπων.
Ας μην κρυβόμαστε, είναι προφανές ότι κάτι δεν πήγε καλά τόσο με την αντιπολίτευση που ασκήσαμε όσο και με την προεκλογική μας καμπάνια. Όλοι ευθυνόμαστε για το κακό αποτέλεσμα. Διότι πέρα από την άστοχη στρατηγική, τη δυσκολία να επικοινωνήσουμε πειστικά το πρόγραμμά μας και τα λάθη στελεχών, τις τελευταίες μέρες, της προεκλογικής περιόδου του Μαΐου (σε εκείνη την εκλογική αναμέτρηση κρίθηκαν άλλωστε όλα…), μας έλειψε το όραμα και η φλόγα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ οφείλει να είναι στην πράξη και όχι στα λόγια, ο κορμός και ο εκφραστής της κυβερνώσας Αριστεράς. Δεν υπάρχει καμία κοινωνική ανάγκη για ένα επιπλέον κόμμα, που θα περιμένει «τις συνθήκες να ωριμάσουν».
Για το λόγο αυτό θα πρέπει να ξαναβρεί τον τρόπο να εκφράσει την κοινωνική συμμαχία της εργαζόμενης πλειοψηφίας του τόπου, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών κι αυτοαπασχολούμενων, της αγροτιάς, της νεολαίας, της προοδευτικής διανόησης και των επιστημόνων καθώς και των ανθρώπων της τέχνης. Κατά την άποψή μου, αυτό δεν μπορεί κι ούτε θα γίνει, αν δεν ανασυγκροτηθεί προγραμματικά και οργανωτικά και κυρίως αν δεν διατυπώσει με τεκμηριωμένο και καθαρό τρόπο το νέο αφήγημα της σύγχρονης Αριστεράς, το οποίο αυτή τη φορά θα πρέπει να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
ασυμβίβαστο «πόλεμο» κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής σε όλα τα επίπεδα (Δημόσιο, Αυτοδιοίκηση, ΜΜΕ, κρατικοδίαιτες – παρασιτικές επιχειρήσεις, κλπ).
αποτελεσματική θωράκιση κι επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο των νευραλγικών δημόσιων αγαθών (ηλεκτρισμός, νερό). Επιστροφή στο Δημόσιο των μετοχών των πρώην ΕΛ.ΠΕ που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ. – γενναία αύξηση μισθών (άμεσα 880 € τουλάχιστον ο κατώτατος στον ιδιωτικό τομέα και 25% αύξηση στο δημόσιο σε βάθος 4ετίας).
άμεση κατάργηση όλων των αντεργατικών διατάξεων της ΝΔ.
υπαγωγή μιας συστημικής τράπεζας υπό δημόσιο έλεγχο για την εξασφάλιση της απρόσκοπτης χρηματοδότησης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και νοικοκυριών.
δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας ειδικού σκοπού για ουσιαστική επανεκκίνηση της οικονομίας.
γενναία ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, με διαγραφή των παράλογων προσαυξήσεων και με αποπληρωμή της υπόλοιπης οφειλής με βάση την πραγματική δυνατότητα του οφειλέτη.
«πόλεμο» κατά της ακρίβειας με μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για τα καύσιμα . Εντατικοποίηση των ελέγχων στην αγορά για την πάταξη της αισχροκέρδειας και των φαινομένων καρτέλ σε συγκεκριμένους κλάδους (supermarkets, παρόχους ενέργειας και εταιρείες διύλισης και εμπορίας καυσίμων κλπ).
γενναία χρηματοδότηση του κοινωνικού κράτους (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια), προκειμένου να εξασφαλιστεί η ισότιμη πρόσβαση όλων σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες.
θεσμικό ανασχεδιασμό κι εκσυγχρονισμό του ρόλου του Κράτους, με αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και ενίσχυση της Αυτοδιοίκησης με παραχώρηση προς αυτή των αδειοδοτικών αρμοδιοτήτων σε συνδυασμό με την επιβολή αυστηρού κρατικού ελέγχου. Θέσπιση μέτρων στην κατεύθυνση της πιο ουσιαστικής συμμετοχής των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων (πραγματική διαβούλευση, τοπικά δημοψηφίσματα κλπ).
ουσιαστική κατοχύρωση του ρόλου των ενεργειακών κοινοτήτων και δημιουργία κινήτρων για την αναβάθμιση τους.
αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός του αγροτικού και κτηνοτροφικού τομέα μέσω νέου θεσμικού πλαισίου (κατάργηση νόμου Βορίδη) για τους συνεταιρισμούς και τις οργανώσεις παραγωγών. Εκπόνηση νέου κλαδικού και περιφερειακού σχεδίου και επαναδιαπραγμάτευση της ΚΑΠ με βάση αυτό και πριμοδότηση του παραγόμενου προϊόντος και όχι αποκλειστικά του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου.
άμεσες θεσμικές διορθωτικές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη για επιτάχυνση της απονομής της. Σύσταση 2ης Σχολής Δικαστών, άμεση πρόσληψη δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων, ψηφιοποίηση όλων των διαδικασιών. Ενοποίηση προανάκρισης με κύρια ανάκριση για υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος και δυνατότητα χορήγησης μόνο μία αναβολής ενός μηνός σε κάθε βαθμό εκδίκασης σε αυτές τις υποθέσεις.
Με βάση τα παραπάνω, σκιαγραφούνται οι απαραίτητες προσαρμογές στην τακτική, την επικοινωνία και την οργανωτική δομή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ειδικά από τη στιγμή που εξακολουθεί να παρουσιάζεται ως κόμμα εξουσίας, οι οποίες μεταξύ άλλων είναι:
Ανασυγκρότηση των κομματικών οργάνων ηγεσίας και βάσης με ταυτόχρονη ανάδειξη στελεχών που υιοθετούν, υπηρετούν και εκφέρουν δημόσια τις προγραμματικές θέσεις στις οποίες θα καταλήξει το Συνέδριο και η Κεντρική Επιτροπή.
Γείωση του κόμματος και των στελεχών με την κοινωνία. Ενεργή συμμετοχή στους εργασιακούς χώρους, τον συνδικαλισμό, τους επιστημονικούς φορείς. Αναδιατάσσουμε τις δυνάμεις μας και αναλαμβάνουμε δράσεις για να έχουμε αλληλεπίδραση και ουσιαστική παρουσία σε κάθε κοινωνική ομάδα, οργάνωση, συνδικάτο και ομοσπονδία εργαζομένων, αγροτών και επαγγελματιών. Η παρουσία μας στους χώρους δουλειάς, τα τελευταία χρόνια, ήταν το λιγότερο ασθενική.
Συμμετέχουμε και παρεμβαίνουμε ουσιαστικά στην τοπική αυτοδιοίκηση, ενεργοποιώντας σύσσωμη την προοδευτική και δημοκρατική παράταξη σε κάθε τοπική κοινωνία. Χτίζουμε δημοτικές και περιφερειακές ομάδες με γερές βάσεις και διεκδικούμε τη διοίκηση σε βάθος 5ετίας. Στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν βλέπουμε απλά «τα τρένα να περνούν». Προτρέπουμε και στηρίζουμε κεντρικά στελέχη με ευρεία αναγνωρισιμότητα να μπουν στη μάχη των εκλογών του Οκτωβρίου,με στόχο την αναστροφή των τάσεων φυγής μετά το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα και της γενικευμένης ματαίωσης και παραίτησης.
Επενδύουμε σε κάθε δυνατό μέσο (socialmedia, webtvκλπ) για την επίτευξη αμφίδρομης επικοινωνίας με την κοινωνία. Αξιοποιούμε συστηματικά τα περιφερειακά και τοπικά ΜΜΕ (έντυπα, ραδιοτηλεοπτικά και ηλεκτρονικά). Δίνουμε καθημερινά τη μάχη στα συστημικά ΜΜΕ χωρίς στρογγυλέματα και «φοβικότητα»· αντιθέτως, συντονιζόμαστε με το λαϊκό αίσθημα, μιλάμε τη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι πολλοί, διατυπώνουμε ξεκάθαρη «γραμμή», την οποία επικοινωνούμε όλοι με σταθερό και ενιαίο τρόπο, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύουμε τις ευθύνες των συστημικών μέσων για τη σκόπιμη παραπληροφόρηση των πολιτών, όπου και όταν αυτό απαιτείται.
Χωρίς τα παραπάνω, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και κάθε πολιτική συλλογικότητα του προοδευτικού χώρου, θα συνεχίσει να φαντάζει, στην καλύτερη περίπτωση, ως «αριστερή εκδοχή, χωρίς αρχή, μέση και τέλος», ενώ στην χειρότερη, ως ομάδα πολιτικού προσωπικού με κρίση ταυτότητας. Χωρίς τα παραπάνω δεν εξασφαλίζεται χώρος για «να γεννηθεί το καινούργιο» στον ΣΥΡΙΖΑ και την Κεντροαριστερά. Χωρίς τα παραπάνω, δεν νομιμοποιούμαστε να ρίχνουμε την ευθύνη στους «άλλους» και να κουκουλώνουμε τις ανεπάρκειές μας!
