«Με την Αναστασοπούλου νιώθω την ασφάλεια ότι μπορώ να την «κάνω» όποτε θέλω» ανέφερε ο Γιώργος Παπαδάκης καλεσμένος του Γιώργου Κουβαρά και της εκπομπής «Στο Κέντρο» στη δημόσια τηλεόραση. «Όσες φορές έρχομαι εδώ -αν εξαιρέσουμε το ντιμπέιτ- νιώθω μια ιδιαίτερη συγκίνηση γιατί εδώ έμαθα τη δουλειά. Από εδώ άνοιξα τα φτερά μου, μου έμαθαν τη δουλειά συνάδελφοι δημοσιογράφοι που ήταν χρόνια στην τηλεόραση, μου έμαθαν τη δουλειά οι άνθρωποι που είναι πίσω από τις κάμερες» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Παπαδάκης.
Συγκεκριμένα για τη συνεργασία του με τη Μαρία Αναστασοπούλου στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 δήλωσε, «Τώρα που ήρθε η Μαρία στον ΑΝΤ1, αισθάνομαι κι εγώ περισσότερο ασφαλής, ότι κάποια στιγμή «με ελαφρά πηδηματάκια» μπορώ και “να την κάνω”».
Σε άλλο σημείο αποκάλυψε ότι σκέφτεται να γράψει ένα βιβλίο, όχι όμως για την επαγγελματική του ζωή: «Ήδη έχω ξεκινήσει κάποια πράγματα και κάποιες σημειώσεις. Θα ήθελα να κάτσω να γράψω… Όχι τα απομνημονεύματα μου, ούτε στιγμές από την επαγγελματική μου ζωή. Έχω την τρέλα μου, έχω τις απόψεις μου, έχω τη δική μου σκέψη για τη ζωή και θα ήθελα να το περάσω μέσα από ένα βιβλίο βιωματικό».
Ερωτηθείς σχετικά για τηλεοπτική δημοσιογραφία, ανέφερε: «Από μόνη της δεν λέει τίποτα. Μετά αν δεν συνειδητοποιήσεις ότι το ενδιαφέρον σε αυτό που κάνεις δεν είσαι εσύ αλλά αυτό με το οποίο καταπιάνεσαι, την έχεις πατήσει. Και μάλιστα θα φτάσει σε ένα σημείο που θα έχεις την ανάγκη ή ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Η τηλεόραση τρελαίνει, αλλάζει τους ανθρώπους. Έχω δει ανθρώπους να αλλάζουν… Να είναι εντελώς διαφορετικοί. Υπέροχοι, καταπληκτικοί άνθρωποι, άντρες και γυναίκες που η τηλεόραση τούς χάλασε. Εμένα από την αρχή μου μπήκε το ψώνιο και το μικρόβιο της αναγνωρισιμότητας. Δηλαδή με κοίταγαν και ένιωθα περίεργα που με κοίταγαν και με γνωρίζανε. Και μάλιστα εκεί που κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα, είναι όταν αναζητούσα την αναγνωρισιμότητα. Δηλαδή μπορεί να μπαίνω σε ένα λεωφορείο και να έλεγα “τώρα γιατί δεν με κοιτάνε;”. Αλλά αυτό ευτυχώς έγινε στην αρχή. Το ξεπέρασα πάρα πολύ γρήγορα».
Τέλος για το τι θεωρεί καλή τηλεόραση απάντησε: «Η καλή τηλεόραση για μένα είναι αυτή η οποία δεν εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο. Τη μοναξιά του ανθρώπου, τις αδυναμίες του ανθρώπου. Και δεν τον πηγαίνει σε μονοπάτια που του αλλοτριώνει τον χαρακτήρα και τη συνείδηση του. Κακή τηλεόραση είναι αυτή, η οποία πειθαρχεί στους τηλεοπτικούς κανόνες που λένε ότι “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Και ότι από τη στιγμή που κάνουμε τηλεόραση φίλε, το ζητούμενο είναι η τηλεθέαση. Οπότε και τη μάνα σου να σκοτώσεις σε ζωντανή σύνδεση, πετυχημένος είσαι».
