Οι πάντες, από την Δεξιά μέχρι την Αριστερά, μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνούν στο εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα δεν έχει τύχη.
Όμως, η αλήθεια είναι και τούτη: Ο Αλέξης Τσίπρας για διαφόρους λόγους είναι ο βασικός υπεύθυνος της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά δεν είναι και… τόσο ισχυρό χαρτί. Αυτό λέει το αποτέλεσμα. Και ο λαός λέει “Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”. Βέβαια, μπορεί με τον Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ να μην πήγαινε στο 17%, αλλά στο 7% ή στο 3% ή στο 1%.
Τώρα τα ψέματα τελείωσαν. Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ένα συγκυριακό φαινόμενο στην πολιτική ιστορία. Όπως εύκολα εκτοξεύθηκε, έτσι εύκολα κατέρρευσε. Και θα πάει και πιο κάτω. Θα τα γράψουμε όλα αυτά, το επόμενο χρονικό διάστημα. Θα έχουμε πολύ χρόνο.
Έχω την εξής εντύπωση. Και να θέλει κάποιος να στηρίξει τον Τσίπρα το μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα ανύπαρκτο που δεν μπόρεσε ποτέ να αντιστοιχηθεί με την εκλογική βάση της Δημοκρατικής Παράταξης, λειτουργεί αποτρεπτικά.
Θέλει ο κόσμος Τσίπρα, αλλά βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ με τα περιθωριακά γκρουπούσκουλα, τα άσχετα στελέχη, τα ιδρυματοποιημένα μέλη και “κόβει πέρα”.
Επομένως ο Αλέξης Τσίπρας έχει δύο επιλογές στο τραπέζι αν δεν αποσυρθεί: Ή να διεκδικήσει ξανά την ηγεσία σε ένα μόρφωμα που δεν πρόκειται ποτέ να γίνει κόμμα (θα το αναλύσω προσεχώς) ή να δημιουργήσει, να ιδρύσει νέο κόμμα από την αρχή. Να εγκαταλείψει τον ΣΥΡΙΖΑ και να φτιάξει κάτι νέο, σύγχρονο που να συγχρονίζεται με τη συγκυρία, τα αιτήματα της κοινωνίας και τις παγκόσμιες προκλήσεις.
Αφού όπως μας λένε δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Τσίπρα, αν ιδρύσει νέο κόμμα καλύτερα θα πάνε τα πράγματα. Αποκλείεται να πάνε χειρότερα. Ο δημοκρατικός κόσμος θέλει να ξεμπερδεύει με τους θλιβερούς “53” και της “Ομπρέλες”. Ο δημοκρατικός κόσμος θέλει να ξεμπερδεύει με το θλιβερό “αριστεροχώρι” της αστείας χαζοχαρούμενης Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ.
