Του Γιώργου Καραμέρου
Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε την άγρια εγκληματικότητα να σαρώνει τη χώρα λες και παρακολουθούμε διαδοχικά επεισόδια μίας αστυνομικής σειράς.
Η διαφορά με τη δολοφονία της 20χρονης κοπέλας είναι η αγριότητα των δραστών. Έπνιξαν και κρέμασαν το σκυλί, δολοφόνησαν τη νεαρή μάνα δίπλα από τη βρεφική κούνια.
Κυρίως όμως είναι πως δράστες “δολοφόνησαν” μία στερεότυπη αλλά πραγματική οικογενειακή ευτυχία.
Νέοι άνθρωποι, ερωτευμένοι, νέοι γονείς, σε ένα όμορφο σπίτι έπεσαν θυματα της βαρβαρότητας τριών εισβολέων.
Μία ματιά στο χάσταγκ #Γλυκά Νερά στα social media και καταλαβαίνεις την ποικιλόμορφη οργή της ελληνικής κοινωνίας. Ξενοφοβία, συμψηφισμοί, απαίτηση για σκληρή και βάρβαρη ει δυνατόν τιμωρία και φυσικά μικροκομματική εκμετάλλευση.
“Φταίει ο Χρυσοχοΐδης που δεν μπορεί να πιάσει κανέναν και κυνηγάει μόνο τους αριστερούς” λέει η μία πλευρά.
“Φταίνε οι αριστεροί που αποσυμφόρησαν τις φυλακές και γέμισαν την Ελλάδα δολοφόνους” λένε οι άλλοι προσθέτοντας ότι ο καθένας μας πρέπει να πάρει ένα κουμπούρι νόμιμο και ένα αδήλωτο (το διάβασα και αυτό) για να πετάξει το δεύτερο δίπλα στον εισβολέα που θα σκοτώσει πριν τον σκοτώσει. Φοβερά πράγματα δηλαδή.
Και εκεί στη μέση (και όχι ισαποστάκηδες) και εκείνοι με την κοινή λογική. Που επισημαίνουν τις παθογένειες. Την έλλειψη αστυνόμευσης (ειδικά σε περιοχές όπως αυτή της ανατολικής Αττικής) όπου σας λέω από προσωπική εμπειρία στο ρεπορτάζ ότι ακόμα και αν καλέσεις την αστυνομία ή το ΕΚΑΒ είναι αμφίβολο αν θα φτάσει ποτέ, σε κάποιους από τους δρόμους που καλά καλά δεν είναι χαρτογραφημένοι. Δεν τους έχουν ούτε οι χάρτες της Google. Σε περιοχές χωρίς δημόσιο φωτισμό, χωρίς υποδομές. Με δύο περιπολίες τη νύχτα για 600.000 κατοίκους. Προσέξτε τα πλάνα της τηλεόρασης για το συγκςκριμένο σπίτι της τραγωδίας. Δίπλα μια παράγκα, από την άλλη πλευρά κάτι σαν δασάκι. Αμφιβάλλω αν το βράδυ υπάρχει δημόσιος φωτισμός. “Παλάτια ευτυχίας” στην κινούμενη άμμο μίας σκληρής, άγριας πργματικότητας.
Άγρια Δύση (ή Ανατολή στην προκειμένη περίπτωση) ιδανικό πεδίο δράσης για τους χειρότερους κακοποιούς.
Με αδιανόητη υποστελέχωση σε όλες τις υπηρεσίες. Με αστυνομικούς που είναι επιφορτισμένοι στη φύλαξη απίθανων στόχων όπως είδαμε πρόσφατα.
Και για να δέσει το …πικρό έρχεται και η επικήρυξη με 300.000 ευρώ ως τρομερή επικοινωνιακή ιδέα του Υπουργού για να πειστούμε ότι ζούμε πραγματικά στην άγρια Δύση. Δεν υπάρχει κανονικότητα, υπάρχει άγρια πραγματικότητα και θέλει τύχη εκτός από προσοχή για να επιβιώνει κανείς υπό τις παρούσες συνθήκες.
