Η Πυθία καταγράφει
Τον ΣΥΡΙΖΑ, που επιλέγει για συνεργάτη του τον παραχαράκτη της Ιστορίας της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, Μαραντζίδη, καταγγέλλει το ΔΣ της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ.
Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση αναφέρεται:
«Οι αντιστασιακοί, οι μαχητές του ΔΣΕ, οι πολιτικοί πρόσφυγες, οι οικογένειές τους δεν εκπλήσσονται από την κατρακύλα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και την ευκολία με την οποία περνάει από την καπηλεία της αντιστασιακής δράσης της περιόδου της κατοχής, στο σφιχταγκάλιασμα με επιφανείς αντικομμουνιστές και παραχαράκτες της ιστορίας.
Έχει διαπρέψει άλλωστε, επιχειρώντας με επισκέψεις σε ιστορικούς τόπους μαρτυρίου, να καπηλευτεί τους αγώνες του λαού μας την περίοδο της φασιστικής Κατοχής, όταν οργανωμένος στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ έγραψε το αθάνατο απελευθερωτικό έπος δίνοντας το αίμα του, όταν συσπειρώθηκε με το ΚΚΕ, που σάλπισε, καθοδήγησε και οργάνωσε την Αντίσταση, ενώ όλος ο αστικός πολιτικός κόσμος χαρακτήριζε “τρέλα” το να τα βάλει κανείς με την πανίσχυρη ναζιστική μηχανή, καλώντας τον λαό σε υποταγή. Έτσι, αφού προεκλογικά έκλεισε το μάτι στους “παραπλανημένους” ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, βάζει τώρα επικεφαλής της προεκλογικής του εκστρατείας τον ιστορικό Μαραντζίδη.
Και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, με την πολιτική που εφάρμοσε ως κυβέρνηση και που στήριξε ως αντιπολίτευση, ψηφίζοντας το 50% των νομοσχεδίων της ΝΔ, υπηρέτησε τις απαιτήσεις των απογόνων των αστών εκείνης της περιόδου, ταυτόχρονα επεδίωκε κάλπικα να εμφανίζεται ως συνεχιστής της λαϊκής αντιστασιακής απελευθερωτικής πάλης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που επικαλείται την πρόοδο και αυτοαποκαλείται αριστερός, δεν δίστασε να κάνει συναντήσεις με αντικομμουνιστές και ακροδεξιούς με φασίζουσες απόψεις, που αποκαλούν τους ηρωικούς αγωνιστές “κομμουνιστοσυμμορίτες”, ούτε και να πάρει μέρος στην υποδοχή των φασιστών του Αζόφ στη Βουλή.
Τώρα ο Τσίπρας κάνει ένα ακόμα αντιδραστικό βήμα, τοποθετώντας σε θέση ευθύνης στο κόμμα του τον Μαραντζίδη, ο οποίος έχει αφιερώσει τη δράση του στην παραχάραξη της Ιστορίας του Β’ ΠΠ. Είναι θιασώτης της θεωρίας των δύο άκρων, ταυτίζοντας τον φασισμό με τον κομμουνισμό, που αθωώνει τον φασισμό. Αμαυρώνει τον ηρωϊκό αγώνα του σοβιετικού λαού και του κόκκινου στρατού, ως εχθρός της ΕΣΣΔ, του σοσιαλισμού και των Κομμουνιστικών Κομμάτων που μπήκαν επικεφαλής του απελευθερωτικού αγώνα, που σήκωσαν το κύριο βάρος του τιτάνιου αγώνα ενάντια στη ναζιστική Γερμανία. Απαξιώνει τα αντιστασιακά κινήματα των άλλων λαών στις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης και τον μεγαλειώδη απελευθερωτικό αγώνα του λαού μας, που έχει γραφτεί με αίμα συκοφαντώντας με ασύστολα ψεύδη το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Αθωώνει τα τάγματα ασφαλείας και τον άθλιο ρόλο τους ενάντια στο ΕΑΜικό απελευθερωτικό λαϊκό κίνημα και στον ΕΛΑΣ. Ενώ την ίδια έχθρα εκδηλώνει και στον αγώνα του ΔΣΕ.
Οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, οι πολιτικοί πρόσφυγες, οι απόγονοι, δεν ξεχνούμε ούτε την καπηλεία των αγώνων του λαού, ούτε τη συμπόρευση του ΣΥΡΙΖΑ με τους παραχαράκτες της Ιστορίας. Θα δώσουμε απάντηση στις κάλπες της 25ης Ιουνίου, ενισχύοντας το ΚΚΕ που και σήμερα, όπως και τότε την περίοδο 1940-1949, στέκεται αταλάντευτα στήριγμα για τον λαό και οργανωτής της πάλης του απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, στις στρατηγικές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στις οποίες είναι δεσμευμένα τα κόμματα του ευρωατλαντισμού».
Διαβάστε και το άρθρο του 902.gr:
Εδώ και λίγες ώρες ένας πολύ ενδιαφέρον τίτλος φιλοξενείται σε ενημερωτικές ιστοσελίδες αλλά και στις σημερινές εφημερίδες. Τι λέει ο τίτλος; “Ο Νίκος Μαραντζίδης αναλαμβάνει την προεκλογική καμπάνια του Τσίπρα”… Ενδιαφέρον αν μη τι άλλο για το τι κόμμα είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ!
Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι “ιστορικός” που η καριέρα του έχει στηριχτεί αποκλειστικά στην παραχάραξη της Ιστορίας της κρίσιμης δεκαετίας του ’40 στην Ελλάδα και στην κατασυκοφάντηση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Ο Ν. Μαραντζίδης, μαζί με τον Στ. Καλύβα, αποτελούν τους εκπροσώπους της αντικομμουνιστικής ιστοριογραφίας που έστησε πλυντήριο στα τάγματα ασφαλείας – που συνεργάζονταν με τους ναζί κατακτητές την περίοδος της κατοχής (1940-1944). Αυτοί δημιούργησαν την εν Ελλάδι εκδοχή της θεωρίας των δύο άκρων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτοι που φιλοξένησαν τις “ιστορικές έρευνες” του Μαραντζίδη ήταν οι μεγάλοι όμιλοι των αστικών ΜΜΕ καθώς και πλήθος ακροδεξιών ομάδων και γκρουπούσκουλων που βρήκαν μία “επιστημονική δικαίωση” για τα αίσχη που κουβαλούσε η σκούφια τους.
Καθόλου τυχαία τα ανιστόρητα πονήματά του Ν. Μαραντζίδη βρίσκουν χρηματοδότηση και στήριξη από διάφορα κέντρα, όπως το πανεπιστήμια Yale των ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση! Καθόλου τυχαία επίσης, λίγα χρόνια πριν, «η Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλαν τον αντικομμουνισμό του Μαραντζίδη και την αθώωση εκ μέρους του των ταγμάτων ασφαλείας και του αισχρού ρόλου τους ενάντια στον λαό και την ηρωική ΕΑΜική εθνική αντίσταση.
Με την πρόσληψη του Μαραντζίδη από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε έναν γάμο και ένα διαζύγιο. Γάμος γιατί ο αρραβώνας είχε ήδη γίνει (πχ «η Αυγή» φιλοξενούσε άρθρα του Μαραντζίδη, ο ίδιος ήταν ομιλητής σε εκδήλωση στο φεστιβάλ της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είχε μόνιμο στασίδι σε φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ sites)… “Διαζύγιο” γιατί φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ για τα μάτια των αφεντικών ξεκόβει οριστικά ακόμα και από τους “δικούς του” ιστορικούς και τις αντίστοιχες ιστορικές επεξεργασίες, αφού προτιμάει με τον πλέον εμφατικό τρόπο τον συγγραφέα – σύμβολο του αντικομμουνισμού και εκλεκτό του Yale…
Σε κάθε περίπτωση το φυντάνι Μαραντζίδης, όπως και η σύνθεση της νέας εκλογικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ομολογούν αυτό που αισθάνονται πλέον ακόμη περισσότεροι: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθιά δεσμευμένος στο σύστημα. Τελικά όταν ο Τσίπρας επικαλούταν το “Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος” μάλλον έβαζε τον εαυτό του στην θέση του Παπάγου…
Οι προοδευτικοί, αριστεροί και ριζοσπάστες έχουν πλέον έναν ακόμη λόγο να τιμωρήσουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει άλλο χρόνος για να ξοδεύεται η εμπιστοσύνη τους στον ΣΥΡΙΖΑ που δεν διστάζει να ξεπλένει ακόμα και τα χειρότερα πλυντήρια… Στις 25 Ιουνίου μόνο ΚΚΕ!
Υ.Γ.: Αλήθεια, αφού τόσο ψάχνονται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για το πώς διευρύνεται η “συντηρητικοποίηση”, πώς πιστεύουν ότι θα επιδράσει η επιλογή εκ μέρους τους, του εμμονικού παραχαράκτη της Ιστορίας;