Περισσότερο με ενθρόνιση παρά με δημοκρατική διαδικασία μοιάζει ο δρόμος της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προς τη δεύτερη θητεία στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Βασιλιά Κάρολε, κάνε στην άκρη, σχολιάζει το Politico.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να ενθρονίσει τη δική της βασίλισσα: την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Ως πρόεδρος του εκτελεστικού βραχίονα της ΕΕ η κυρία φον ντερ Λάιεν έχει θητεία που ολοκληρώνεται το 2024, όταν θα γίνει και η εκλογή των νέων μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρόκειται για μία εκλογή που θα καθορίσει, τουλάχιστον θεωρητικά, ποιος θα διαδεχθεί την κυρία φον ντερ Λάιεν στην προεδρία.
Αλλά με τις εκλογές να έρχονται σε ένα χρόνο, τα άστρα συντονίζονται έτσι ώστε η δεύτερη θητεία για την κυρία φον ντερ Λάιεν να είναι σχεδόν βέβαιη. Παρόλο που η ίδια δεν έχει επιβεβαιώσει ενδιαφέρον να κρατήσει τη … δουλειά.
Το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που είναι η μεγαλύτερη παράταξη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχει ρίξει κιόλας το βάρος υπέρ της Γερμανίδας πολιτικού, όπως –βεβαίως- και τα περισσότερα γερμανικά κόμματα. Και μπορεί ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν να μην έχει πει δημοσίως αν υποστηρίζει την επανεκλογή της κυρίας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην προεδρία, το Politico υπενθυμίζει ότι σε μεγάλο βαθμό χάρη σε αυτόν έγινε πρόεδρος της ΕΕ το 2019. Άρα πρέπει να θεωρείται σίγουρη και η υποστήριξη Μακρόν.
Για να επανεκλεγεί η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν χρειάζεται να εξασφαλίσει την απλή πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έχει αποδείξει ότι είναι ικανή να χειρίζεται θαυμάσια εκτός από τους συντηρητικούς, και τους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες. Εξάλλου η κυρία φον ντερ Λάιεν δεν είναι αχάριστη: τους πρόσφερε κάποια σημαντική κοινοβουλευτική επιτυχία, με την λεγόμενη Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ…
Κι έτσι οι προσπάθειες να αναδειχτεί μία αξιόπιστη εναλλακτική λύση για την προεδρία της Κομισιόν δείχνουν ήδη καταδικασμένες και γι αυτό κάποιοι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες εκφράζουν αμφιβολίες ακόμα και για το κατά πόσο θα υπάρξει κάποιου είδους εκστρατεία για την επιλογή του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Αν υπάρχει κάποιος σοβαρός διεκδικητής, αναμένεται ότι θα προέρχεται είτε από τη ακροαριστερά, είτε από τη ακροδεξιά», δήλωσε στο Politico πηγή στις Βρυξέλλες, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Στη πραγματικότητα υπέρ της επανεκλογής της κυρίας φον ντερ Λάιεν υπάρχει τόση πολιτική δύναμη, που όλη η διαδικασία μοιάζει με ενθρόνιση παρά με δημοκρατική διαδικασία.
Και η κυρία φον ντερ Λάιεν έχει μεγάλο ειδικό βάρος στις Βρυξέλλες. Ο πατέρας της, Ερνστ Άλμπρεχτ, ήταν ένας από τους πρώτους γραφειοκράτες στην ΕΕ. Η ίδια πέρασε τα πρώτα 13 χρόνια της ζωής της σε μια γειτονιά των Βρυξελλών, στη σκιά των εγκαταστάσεων της ΕΕ. Πήγε στο Ευρωπαϊκό Σχολείο, μαζί με όλα τα παιδιά της ευρωπαϊκής ελίτ και έκανε μάθημα στα γαλλικά και στα γερμανικά- τις γλώσσες της ευρωπαϊκής ισχύος.
Αφού πήρε το πτυχίο ιατρικής, μεγάλωσε επτά παιδιά και υπηρέτησε ως υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, επί των ημερών της πανίσχυρης Άγκελα Μέρκελ, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επέστρεψε στις Βρυξέλλες, το 2019, καθώς επελέγη από τους Ευρωπαίους ηγέτες σε μία διαδικασία κάθε άλλο παρά δημοκρατική, κεκλεισμένων των θυρών, στην οποία απέρριψαν την πρόταση των συντηρητικών – τον Μάνφρεντ Βέμπερ.
Παρόλο που δεν επρόκειτο για τίτλο με βάση το κληρονομικό δίκαιο, η διαδικασία θυμίζει τον τρόπο με τον οποίον οι Πολωνοί ευγενείς επέλεγαν τον βασιλιά τους στον Μεσαίωνα…
Κι όταν πήρε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η κυρία Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επέλεξε να εγκατασταθεί σε ένα ευρύχωρο διαμέρισμα, στον τελευταίο όροφο του κτηρίου Μπερλεμόντ, όπου στεγάζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι όχι μεταξύ κοινών θνητών στις Βρυξέλλες.
Είναι συνήθως απόμακρη, επιλέγει πολύ προσεκτικά με ποιους δημοσιογράφους θα συναναστραφεί και εμφανίζεται σε εκδηλώσεις που είναι άρτια προετοιμασμένες: συνήθειες που παραπέμπουν σε έναν μονάρχη και όχι σε ηγέτη που αναζητεί την έγκριση του λαού. Στην εικόνα αυτή συμβάλλει το ότι δεν αφήνει να βγει προς τα έξω τίποτα από την προσωπική της ζωή.
Και ως μονάρχης είχε το δικαίωμα να απαιτήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναθεωρήσει το νομικό πλαίσιο που προστατεύει τους λύκους στα κράτη-μέλη της ΕΕ, επειδή ένας λύκος επιτέθηκε στο αγαπημένο της πόνι, την Ντόλι, στην εξοχική της κατοικία στο Μπεργκντορφ-Μπάινχορν της Γερμανίας.
