Του Γιώργου Λακόπουλου
Δεν θα την ξεχάσουν ποτέ στη συντηρητική παράταξη την Παρασκευή 28 Απριλίου: Με τις επιλογές του, για τις εκλογές του 2023, ο Μητσοτάκης εξευτέλισε την έννοια του ψηφοδελτίου Επικρατείας και τη Ν.Δ.
Στην κορυφή της λίστας των αριστίνδην βουλευτών, εκεί που έβαλαν το όνομά τους ο Παν. Κανελλόπουλος, η Συνοδινού, ο Τσαλδάρης, ο Έβερτ, ο Σουφλιάς, ο Σιούφας, η Ντόρα, ανακοινώθηκε τώρα μια μετριότητα.
Πρώτη και πάνω ακόμη και από τον πρώην Επίτροπο και υπουργό Χρήστο Στυλιανίδη – πολιτικό με ήθος και ευπρέπεια.
Η Ειρήνη Αγαπηδάκη άρχισε την «πολιτική» σταδιοδρομία της ως τρολ χυδαιότητας και φτήνιας, επιζητώντας το πεντάλεπτο της δημοσιότητας του Γουόρχολ.
Έκανε όνομα αντιδικώντας – σαν την ένδοξη Σοφία Νικολάου με τον Πολάκη – στο πιο χαμηλό δυνατό επίπεδο. Έχοντας αρχίσει η ιδια χειρών αδίκων, με ελεεινότητες.
Απολαύστε τη: «Φαντάσου τον Πολάκη πιτσιρίκο, να του ζητάει η μαμά του να κάνει τα καβάκια του στο γιο γιο. Κάθεται εκείνος και σκέφτεται “για να τα ζητάει αυτή, θα είναι πολύτιμα!”».
Αναζητώντας την προσοχή των καταγωγίων, αναρτούσε πεζοδρομιακές γελοιότητες: «Αλέξη, δεν κάνεις για πολιτικός, είσαι ανήθικος» και «Λέγαμε να φύγεις με εκλογές, αλλά λύσσαξες να γνωρίσεις τα καμαράκια του Κορυδαλλού».
Επίπεδο δημοσίου λόγου που βρήκε απήχηση στην ψυχοσύνθεση του Μητσοτάκη – με την «καλή ανατροφή» – και δεν ντράπηκε να την υπερασπιστεί αυτοπροσώπως στη Βουλή..
Ήταν ανακάλυψη του τρομερού Δοξιάδη, με το όνομα, που έφτασε να ζηταει την απόλυση του δημοσιογράφου Δημ. Μανιάτη για να την προστατεύσει, προκαλώντας οργή στην ΕΣΗΕΑ.
Παλιός υβριστής της Ν.Δ., νταραβεριζόμενος με αποσυνάγωγους της πολιτικής, γνωστός και από επιδείξεις ατομικών κατορθωμάτων: Πότε ανακάλυπτε σχέδια δολοφονίας του από τη σύζυγό του και πότε, ως σκηνοθέτης, συκοφαντούσε τη σπουδαία Φρίντα Λιάππα, αποδοκιμαζόμενος για «κανιβαλισμό», από τη Μελίνα, τον Θ. Αγγελόπουλο κ.α.
Ως συνομιλητής του Μητσοτάκη, προώθησε την Αγαπηδάκη ίσως γοητευμένος από τα βοθρολύματα των αναρτήσεών της.
Μπίνγκο! Τώρα επιβραβεύεται στο κόμμα που είχε επικεφαλής σύμβολα της αστικής ευπρέπειας.
Κλείνοντας τη φαιά τετραετία του ο Μητσοτάκης με το άνθος Αγαπηδάκη, κάνει τον εξευτελισμό του τέλειο και μετατρέπει την Ν.Δ. σε πινακοθήκη αχρειότητας.
«Φυτεύει» στη Βουλή πρόσωπα που αν δεν υπήρχαν, δεν θα μπορούσε κανείς να τα φανταστεί.
Κατ’ εικόνα και ομοίωση του, κατώτερα του κοινοβουλευτισμού, ως προσωπική φρουρά, μετά τη λαϊκή αποδοκιμασία του.
Αφού κακοποίησε την εξουσία, ασκώντας την ως κληρονομικό δικαίωμα με όργια κακοδιοίκησης, αλαζονείας και θεσμικών εκτροπών, κλείνει τον κύκλο του με τρόπο που συνάδει με την πολιτική ιδιοσυγκρασία του: Ευτελίζει τον δημόσιο βίο, επιβραβεύοντας τρολιές τρίτης διαλογής.
Υ.Γ.: Αν επιμένει να ζητάει «συγκρίσεις με τον Τσίπρα», γιατί δεν αρχίζει από τα ψηφοδέλτια Επικρατείας;
