Zero Hedge
Authored by Eric Zuesse,
Μετάφραση. Μ. Στυλιανού
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπανά για τον στρατό της, ετησίως, όχι μόνο στο Υπουργείο Άμυνας, αλλά σε όλα τα τμήματα της συνολικά, περίπου 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. (Μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων είναι κρυμμένο στο Υπουργείο Οικονομικών και αλλού, προκειμένου να διαβιβαστεί στο κοινό η ψευδής ιδέα ότι «μόνο» περίπου 800 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως δαπανώνται τώρα για τον αμερικανικό στρατό.)
Στις 25 Απριλίου 2022, το Ίδρυμα Εσωτερικής Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) σε δημοσίευση του με τίτλο “Οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες περνούν 2 τρισεκατομμύρια δολάρια για πρώτη φορά”, ανέφερε ότι, “οι στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ ανήλθαν σε 801 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021, μια πτώση 1,4 τοις εκατό από το 2020. Το στρατιωτικό βάρος των ΗΠΑ μειώθηκε ελαφρώς από 3,7% του ΑΕΠ το 2020 σε 3,5% το 2021. Ωστόσο, δεν περιελάμβαναν το πλήρες ποσό των ΗΠΑ, αλλά μόνο τα τμήματα του που καταβάλλονται από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, ένα πιο ρεαλιστικό παγκόσμιο σύνολο θα ήταν περίπου 2,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο είναι περίπου διπλάσιο από τις ετήσιες στρατιωτικές δαπάνες περίπου 1,5 T των ΗΠΑ. Όλες οι άλλες 172 υπολογιζόμενες χώρες του κόσμου, μαζί, είχαν δαπανήσει ένα ποσό περίπου ισοδύναμο με αυτό.
Πριν από τη δημιουργία από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Χάρι Σ. Τρούμαν του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, στις 18 Σεπτεμβρίου 1947, αντικαθιστώντας το Υπουργείο Πολέμου των ΗΠΑ που είχε δημιουργηθεί στις 7 Αυγούστου 1789 από τους Ιδρυτές της Αμερικής (λίγο μετά το Σύνταγμα των ΗΠΑ είχε τεθεί σε ισχύ στις 4 Μαρτίου 1789), οι ΗΠΑ ήταν μια δημοκρατία — όσο ελαττωματική και αν ήταν, ήταν πραγματική, παρ’ όλα αυτά.
Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν τη μετατροπή τους σε δικτατορία (υπηρετώντας τους ιδιοκτήτες των στρατιωτικών εταιρειών και των εξορυκτικών-εταιρικών εξαρτήσεών τους όπως η Chevron) όταν, στις 25 Ιουλίου 1945, ο Τρούμαν αποφάσισε ότι αν οι ΗΠΑ δεν κατακτούσαν τη Σοβιετική Ένωση, τότε η Σοβιετική Ένωση θα κατακτούσε τις ΗΠΑ, και έτσι ξεκίνησε τον Ψυχρό Πόλεμο, εκείνη την ημερομηνία, αποφασισμένος ότι η πρώτη του προτεραιότητα ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, θα ήταν να θέσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ σε μια σχεδόν μόνιμη πολεμική βάση, παρόλο που ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς φασισμούς (τις δυνάμεις του «Άξονα») ήταν έτοιμος να τελειώσει εκείνη την εποχή, και θα ήταν σαφώς μια νίκη για τους συμμάχους των ΗΠΑ — κυρίως, τη Σοβιετική Ένωση, και την αυτοκρατορία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Τρούμαν, σε αντίθεση με τον άμεσο προκάτοχό του, τον FDR (Φραγκλίνο Ρούζβελτ), ο οποίος ήταν παθιασμένα αφοσιωμένος αντιιμπεριαλιστής, είχε προηγουμένως βρεθεί στο περιθώριο για τις αυτοκρατορίες, αλλά, πηγαίνοντας προς τα εμπρός μετά από αυτή την ημερομηνία, θα ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στο να κάνει ολόκληρο τον κόσμο στον πρώτο ενιαίο κόσμο- αυτοκρατορία, η οποία θα είχε τον έλεγχο ολόκληρου του πλανήτη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και θα μοιράζονταν μόνο οι «σύμμαχοί» της (υποτελή έθνη). Αυτό ήταν το αμερικανικό όνειρο του Τρούμαν, και ήρθε σε πλήρη αντίθεση με το όνειρο της FDR για ένα μελλοντικό Ηνωμένο Έθνος που θα κατείχε ένα παγκόσμιο μονοπώλιο σε όλα τα στρατηγικά όπλα και θα χρησίμευε ως δημοκρατική παγκόσμια ομοσπονδιακή δημοκρατία όλων των εθνών, καθένα από τα οποία θα είχε το δικό του νομικό σύστημα για τις εσωτερικές υποθέσεις, αλλά όλα τα έθνη θα υπόκεινταν στη μοναδική εξουσία των Ηνωμένων Εθνών όσον αφορά όλες τα διεθνή Θέματα. Ο Τρούμαν περιφρονεί τον FDR και ξεφορτώθηκε ολόκληρο το Υπουργικό Συμβούλιο και τους στενούς συμβούλους του FDR, μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια.
Ο Τρούμαν θαύμαζε πάρα πολύ τον στρατηγό Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, η συμβουλή του οποίου είχε εδραιωθεί στο μυαλό του Τρούμαν στις 25 Ιουλίου 1945, ότι ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε δίκιο ότι αν οι ΗΠΑ δεν κατακτούσαν τη Σοβιετική Ένωση, τότε η Σοβιετική Ένωση θα κατακτούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες.
(Ο Αϊζενχάουερ, στο τέλος της προεδρίας του, προειδοποίησε τους Αμερικανούς ενάντια στο στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα που ο Τρούμαν και ο ίδιος είχαν δημιουργήσει από κοινού. Ήταν ένας από τους πιο επιδέξιους ψεύτες της ιστορίας, και ήθελε η ιστορία να τον θυμάται ως άνθρωπο της ειρήνης. Στην πραγματικότητα ήταν τόσο ιμπεριαλιστής όσο ήταν ο Τρούμαν.)
Και αυτή η απόφαση, από τον Τρούμαν, εκείνη την ημερομηνία, είναι αυτό που έβαλε την κυβέρνηση των ΗΠΑ αμετάκλητα στο δρόμο προς τη μελλοντική διακυβέρνηση από ένα στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα που θα βίαζε το Σύνταγμα των ΗΠΑ – για να αναιρέσει το πιο σημαντικό επίτευγμα των Ιδρυτών της Αμερικής.
Το Σύνταγμα των ΗΠΑ είχε γραφτεί από ανθρώπους που απεχθανοντο την ίδια την έννοια των «μόνιμων στρατών» – οποιαδήποτε μόνιμη πολεμική κυβέρνηση. Είχαν επαναστατήσει ενάντια σε μια αυτοκρατορία, και καταδίκασαν όλες τις αυτοκρατορίες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έκαναν ό, τι ήταν στο χέρι τους να σχεδιάσουν μια κυβέρνηση που θα απαγόρευε κάτι τέτοιο εδώ. Και η κυβέρνησή τους, σχεδιασμένη με αυτόν τον τρόπο, υπηρέτησε καλά το έθνος όλα αυτά τα χρόνια από το 1789-1947, μετά το οποίο το Σύνταγμά τους σταδιακά εγκαταλείφθηκε.
Ένα έγγραφο με ημερομηνία 21 Ιανουαρίου 1946 από το Γενικό Επιτελείο Στρατού των ΗΠΑ, με τίτλο “ΔΗΛΩΣΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ”, άρχιζε με ένα “Υπόμνημα του Αρχηγού Του Γενικού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ”, το οποίο άρχιζε το ίδιο:
Διαβάζοντας τη δήλωση της Μεικτής Επιτροπής Στρατηγικής Έρευνας για το παραπάνω θέμα (Κ.Κ.Σ. 1477/5), απέκτησα μια κάπως δυσμενή εντύπωση. Ενώ οι περισσότερες από τις συγκεκριμένες δηλώσεις που έγιναν φαίνονται λογικές, ο τόνος φαίνεται να υποτιμά τη σημασία της ανάπτυξης ατομικών όπλων και να επιμένει άσκοπα έντονα ότι οι συμβατικές ένοπλες δυνάμεις δεν θα εξαλειφθούν. Αν και συμφωνώ απολύτως, όσον αφορά το άμεσο μέλλον, με την τελευταία έννοια, δεν έχω αισθανθεί ότι υπάρχει έντονη δημόσια ζήτηση επί του παρόντος για την κατάργηση των υπηρεσιών. Συνεπώς, ο γενικός τόνος της δήλωσης μπορεί να παρερμηνευθεί από το Κογκρέσο και το κοινό και να θεωρηθεί ένδειξη αντίδρασης εκ μέρους του στρατού και απροθυμίας σε καμία περίπτωση να μειωθεί το μέγεθος του στρατιωτικού κατεστημένου.
Αυτό ήταν σε μια εποχή που η διαδεδομένη αμερικανική υπόθεση ήταν ότι δεν θα εξακολουθούσε να υπάρχει μόνιμος στρατός σε αυτή τη χώρα.
Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια από το θάνατο του FDR στις 12 Απριλίου 1945, μια τέτοια μόνιμη πολεμική κυβέρνηση των ΗΠΑ δημιουργήθηκε επίσημα. Το σχέδιο του FDR για έναν ΟΗΕ που θα απαγόρευε διεθνώς όλες τις αυτοκρατορίες αντικαταστάθηκε από το σχέδιο του Τρούμαν για μια Αμερική που θα γινόταν αυτό που ο ίδιος ο Χίτλερ φιλοδοξούσε να δημιουργήσει: Την πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία στον κόσμο. Το όνειρο του Τρούμαν είναι το σημερινό αμερικανικό όνειρο, στη σημερινή Ουάσιγκτον. και εδώ ήταν πώς ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα (ο άλλος από τους πιο επιδέξιους ψεύτες της ιστορίας), δήλωσε στούς αποφοίτους δοκίμους του West Point, στις 28 Μαΐου 2014:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι και παραμένουν το ένα απαραίτητο έθνος. Αυτό ισχύει εδώ και έναν αιώνα και θα ισχύει για τον αιώνα που έρχεται. … Η επιθετικότητα της Ρωσίας προς τα πρώην σοβιετικά κράτη εκνευρίζει τις πρωτεύουσες της Ευρώπης, ενώ η οικονομική άνοδος της Κίνας και η στρατιωτική της εμβέλεια ανησυχούν τους γείτονές της. Από τη Βραζιλία έως την Ινδία, οι αυξανόμενες μεσαίες τάξεις ανταγωνίζονται μαζί μας και οι κυβερνήσεις επιδιώκουν μεγαλύτερο λόγο στα παγκόσμια φόρουμ. … Θα είναι καθήκον της γενιάς σας να ανταποκριθεί σε αυτόν τον νέο κόσμο.»
Είναι ατελείωτα προς τα εμπρός και προς τα πάνω, για τις ΗΠΑ. Όλα τα άλλα έθνη είναι “αναλώσιμα”. Και αυτός ο στόχος υποστηρίζεται τώρα, από τις μισές στρατιωτικές δαπάνες του κόσμου.
Έτσι έγινε. Συνέβη με εξαπάτηση, σε κάθε βήμα της διαδρομής.
