Το 2014, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ηenry Kissinger, έγραψε στην Washington Post ότι η Ουκρανία πρέπει να λειτουργεί ως «γέφυρα» μεταξύ Ανατολής και Δύσης, και όχι να γίνει «προπύργιο της μίας πλευράς ενάντια στην άλλη».
Η ρήση Kissinger αγνοήθηκε από το ΝΑΤΟ -υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ-, το οποίο πίεσε για πέντε μεγάλες επεκτάσεις προς ανατολάς και δυτικά της Ρωσίας, προκαλώντας ανάφλεξη…
Τώρα ο πρώην Aμερικανός αξιωματούχος επανέρχεται με παρέμβασή του στους Financial Times, κατακεραυνώνοντας την κυβέρνηση Biden για το ουκρανικό ζήτημα, ενώ προειδοποιεί πως μια συμμαχία Κίνας – Ρωσίας δεν είναι διαχειρίσιμη σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.
Ειδικότερα, όπως αναφέρει, «την εποχή που κάναμε ως ΗΠΑ… άνοιγμα στην Κίνα, η Ρωσία ήταν ο κύριος εχθρός – αλλά οι σχέσεις μας με τη Χώρα του Δράκου ήταν κακές.
Με άλλα λόγια, λέει ο Kissinger, η προσέγγιση ΗΠΑ – Κίνας δεν ήταν «μια συνετή απόφαση»…
«Όταν έχεις δύο εχθρούς, πρέπει να συμπεριφέρεσαι με τον ίδιο τρόπο και στους δύο.
Αυτό που τότε είχε προκαλέσει το άνοιγμα ήταν οι σινορωσικές εντάσεις.
Ο πρώην γενικός γραμματέας της Σοβιετικής Ένωσης, Leonid Brezniev, δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να συνεργαστούν.
Όμως ο Mao, παρά την ιδεολογική του εχθρότητα, ήταν έτοιμος να ξεκινήσει συζητήσεις.
Άλλωστε, η σινορωσική συμμαχία είναι ενάντια στα κεκτημένα συμφέροντα του Πεκίνου, επομένως δεν πρόκειται για μια εγγενώς μόνιμη σχέση» υποστηρίζει ο πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ και συνεχίζει: «Η γεωπολιτική κατάσταση παγκοσμίως θα υποστεί σημαντικές αλλαγές, μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.
Και δεν είναι φυσικό η Κίνα και η Ρωσία να έχουν τα ίδια συμφέροντα.
Δεν νομίζω ότι μπορούμε να προκαλέσουμε διαφωνίες, αλλά θα το κάνουν οι συνθήκες.
Μετά τον πόλεμο, η Μόσχα θα πρέπει να επανεκτιμήσει τη σχέση της με την Ευρώπη και τη στάση της απέναντι στο ΝΑΤΟ.
Νομίζω ότι δεν είναι συνετό να σταθούμε απέναντι στους δύο αντιπάλους με τρόπο τέτοιο ώστε να προκαλέσουμε την ένωσή τους.
Κατά τη γνώμη μου, η ιστορία θα προσφέρει ευκαιρίες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος από τους δύο θα γίνει στενός φίλος της Δύσης, σημαίνει μόνο ότι σε συγκεκριμένα ζητήματα, όπως προκύπτουν, θα πρέπει να αφήνουμε ανοιχτή την επιλογή μιας διαφορετικής προσέγγισης.
Τα χρόνια έρχονται, δεν πρέπει να έχουμε Ρωσία και Κίνα μαζί… απέναντι».
Για την κυβέρνηση Biden
Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης Biden, o Kissinger αναφέρει: «Πρέπει να έχουμε συνείδηση των διαφορών ιδεολογίας και ερμηνείας που υπάρχουν.
Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις γνώσεις μας για να αναλύουμε σωστά τα γεγονότα, αντί να διογκώνουμε τις αντιπαραθέσεις μας – εκτός εάν είμαστε διατεθειμένοι να καταστήσουμε την αλλαγή καθεστώτων κύριο στόχο της πολιτικής μας.
Νομίζω ότι, δεδομένων της εξέλιξης της τεχνολογίας και των τεράστιων καταστροφικών δυνατοτήτων των σημερινών όπλων, θα πρέπει να αποφύγουμε να παράγουμε ως ΗΠΑ εχθρικές συμπεριφορές.
Τώρα πρέπει να διαχειριστούμε τεχνολογίες οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν απίστευτα επίπεδα καταστροφής.
Δεν πρέπει να ξεφύγουμε…
Αλλά καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, η διπλωματία και ο πόλεμος θα χρειαστούν διαφορετικό περιεχόμενο και αυτό θα είναι μια πρόκληση».
Για τον Putin…
«Έχω γνωρίσει τον Putin όταν ήταν φοιτητής διεθνών υποθέσεων και τον συναντούσα περίπου μία φορά τον χρόνο για μια περίοδο ίσως 15 ετών, για καθαρά ακαδημαϊκές στρατηγικές συζητήσεις.
Νόμιζα ότι τρέφει ένα είδος μυστικιστικής πίστης στη ρωσική ιστορία.
Υπό αυτή την έννοια, ένιωσε βαρύτατα προσβεβλημένος από το τεράστιο χάσμα που άνοιξε ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ανατολή.
Προσβλήθηκε και ένιωσε να απειλείται επειδή η Ρωσία απειλήθηκε από το ΝΑΤΟ.
Βέβαια, αυτό δεν δικαιολογεί την επίθεση στη Ουκρανία.
Επίσης, υπολόγισε λανθασμένα τις δυνατότητες της χώρας του, αφού δεν θα μπορούσε να συντηρήσει μια τόσο μεγάλη επιχείρηση».
«Σε όλες αυτές τις κρίσεις, πρέπει κανείς να προσπαθήσει να καταλάβει ποια είναι η εσωτερική κόκκινη γραμμή για τον αντίπαλο…
Το προφανές ερώτημα είναι πόσο καιρό θα συνεχιστεί αυτή η κλιμάκωση και πόσα περιθώρια υπάρχουν για περαιτέρω κλιμάκωση;
Ο Putin πρέπει να κατανοήσει το όριο των δυνατοτήτων της Ρωσίας και να αντιληφθεί μέχρι ποιο σημείο η κλιμάκωση του πολέμου θα επιτρέψει τη μη καταπόνηση της ρωσικής κοινωνίας και οικονομίας ώστε να μην περιοριστεί η δυνατότητά της να ασκεί διεθνή πολιτική ως μεγάλη δύναμη στο μέλλον.
Αν πιεστεί, ο Putin μπορεί να χρησιμοποίηση όπλα που στα 70 χρόνια της ύπαρξής τους δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ;
Εάν ξεπεραστεί αυτή η γραμμή, αυτό θα είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός.
Γιατί δεν έχουμε καθορίσει σε παγκόσμιο επίπεδο ποιες θα ήταν οι επόμενες διαχωριστικές γραμμές.
Ένα πράγμα που δεν μπορούσαμε να κάνουμε, κατά τη γνώμη μου, είναι απλώς να τις αποδεχθούμε.
Σε αυτό το πλαίσιο, υποψιάζομαι ότι οποιοσδήποτε Κινέζος ηγέτης τώρα θα σκεφτόταν πώς να αποφύγει να μπει στην κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο Putin» κατέληξε ο Kissinger.
