Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να κερδίσουν ως κομματικοί μηχανισμοί το χαμένο χρόνο της πανδημίας.
Το κυβερνών κόμμα ολοκλήρωσε χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις τις εργασίες του 14ου συνεδρίου του με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να βάζει τη σφραγίδα στο τριήμερο. Από το πλούσιο ιλουστρασιόν φυλλάδιο που μοιράστηκε στους συνέδρους την Παρασκευή όπου κυριαρχούσε η φωτογραφία του, σελίδα παρά σελίδα, μέχρι το εισαγωγικό βίντεο της ίδιας μέρας όπου ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της σημερινής ηγεσίας το συνέδριο είχε σφραγίδα Μητσοτάκη. Η στάση όμως των εκπροσώπων των άλλων τάσεων επίσης προμηνύει ότι σε περίπτωση που τα πράγματα πάνε στραβά το επόμενο διάστημα επίσης η ευθύνη θα βαρύνει τον αρχηγό και μόνο.
Ο Αντώνης Σαμαράς γκρίνιαξε χωρίς να αμφισβητήσει ευθέως, μιλώντας για Δεξιά (και όχι κεντροδεξιά ή κέντρο όπως ο Μητσοτάκης στο Βήμα), “λόμπι του κατευνασμού” και Όσιο Παΐσιο που “ευτυχώς παρακολουθούν οι Έλληνες” αλλά τον Κυριάκο Μητσοτάκη να του θυμίζει στην καταληκτική ομιλία της Κυριακής το ιστορικό 18% (του έφαγε και το 0,85 – 18,85% ήταν) του 2012 βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους.
Ο Κώστας Καραμανλής δεν μίλησε καν πρωτοτυπώντας ως πρώην αρχηγός και πρωθυπουργός, ενώ ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης χαμογελαστός και ενθουσιώδης πέταξε και ένα “αστοχίες και στεναχώριες” στην ομιλία της Παρασκευής έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Την ίδια ώρα 170.000 αμετανόητοι (με την καλή έννοια) πασόκοι προσήλθαν στις κάλπες, ανέμεναν υπομονετικά σε ουρές για να ψηφίσουν για συνέδρους και να επιλέξουν το όνομα ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής με σύμβολο τον πράσινο ήλιο για το κόμμα.
Η μαζική προσέλευση για κάτι σχεδόν αυτονόητο είναι το καλύτερο μήνυμα για τον Νίκο Ανδρουλάκη. Πολύ καλύτερο ακόμα και από τις δημοσκοπήσεις. Υπήρξαν βέβαια γκρίνιες για το όνομα και το “μαυρισμένο ΑΦΜ” μέσα στο τριήμερο ξεκινώντας από τον σύζυγο της Φώφης Γεννηματά (που δεν εκφράζει μόνο τον εαυτό του) αλλά και τον Ανδρέα Λοβέρδο. Μικρά τζαρταρίσματα που πέρασαν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τη μαζική συμμετοχή αλλά θα τα βρει μπροστά του ο νέος αρχηγός όσο μάλιστα εξακολουθεί να μοιράζει την εσωκομματική τράπουλα μεταξύ των στενών υποστηρικτών του και μόνο.
Το ζητούμενο βέβαια για τη Χαριλάου Τρικούπη είναι να αντιστοιχηθεί το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ που δείχνει να είναι ακόμα ισχυρό με την κοινωνία. Το αντίστροφο δηλαδή με τον ΣΥΡΙΖΑ όπου ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ φαντάζει πολύ πιο δυνατός και μαζικός από την εκπροσώπηση του.
Και έτσι θα πάμε αυτή την εβδομάδα. Οι μεγάλες ουρές στα εκλογικά κέντρα του ΠΑΣΟΚ που είχαν στηθεί σε σχολεία και δημαρχεία βάζουν δύσκολα στον ΣΥΡΙΖΑ που θα έχει την τιμητική του το ερχόμενο Σαββατοκύριακο.
Η καμπάνια σύνδεσης της προσέλευσης στις κάλπες των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη προέδρου και κεντρικής επιτροπής με τους λογαριασμούς του ρεύματος είναι ρίσκο.
Οι κλειστές ψηφοφορίας ανάμεσα στα 60.000 μέλη του κόμματος ή όσων εγγραφούν μέχρι και την ώρα της ψήφου περιορίζει τον πιθανό τελικό αριθμό και σίγουρα θα τον βάλει σε σύγκριση με αυτούς που καταμετρήθηκαν σε αντίστοιχες διαδικασίες στα άλλα κόμματα έστω και με διαφορετική μεθοδολογία.
Ή δε μοναδική υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα δεν βοηθά στο να αυξηθεί έστω τεχνητά, το ενδιαφέρον και η ένταση.
Είναι βέβαιο ότι τουλάχιστον ως προς το ενδιαφέρον της διαδικασίας ένας/μία ανθυποψήφια ακόμα και αν δεν αμφισβητούσε επί της ουσίας τον Αλέξη Τσίπρα θα βοηθούσε περισσότερο τη διαδικασία.
Ποιος θέλει να δει έναν αγώνα με μία ομάδα στο γήπεδο. Για να δανειστώ ένα παράδειγμα από το μπάσκετ ακόμα και η ομάδα επίδειξης των Harlem Globetrotters δεν δίνει μόνη της τις παραστάσεις. Χρειάζεται έναν αντίπαλο και έχει πάντα τους Washington Generals έστω και αν αυτοί δεν κερδίζουν ποτέ.
Η δε απροθυμία υποβολής ανταγωνιστικής ή έστω συμβολικής υποψηφιότητας από την εσωκομματική αντιπολίτευση δεν νομίζω ότι είναι τόσο αθώα. Μία νίκη Τσίπρα επί ενός αντιπάλου που «θα κρατούσε Ομπρέλα» θα εκτονώνε τώρα την οποία αμφισβήτηση υπάρχει κυρίως στις πολιτικές πρακτικές για τη λειτουργία του κόμματος και όχι στο πρόσωπο Τσίπρα. Στις 15 Μαΐου η κόντρα θα περιοριστεί στην κεντρική επιτροπή που δεν αφορά τόσο την κοινωνία.
Οι εθνικές εκλογές είναι μπροστά μας και αν ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική συμμαχία ηττηθεί έστω και με μικρή διαφορά τότε κάποιοι ενδεχομένως να αρχίσουν να μετρούν τις σερί εκλογικές αναμετρήσεις που το κόμμα ηττήθηκε με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα.
Όποιος ή όποια και αν πιθανώς θελήσει να εμφανιστεί τότε για να αμφισβητήσει την κυριαρχία του ενός, σίγουρα δεν θα φέρνει πίσω του μία ηχηρή εσωκομματική ήττα στις 15 Μαΐου 2022.
