Ένας (ακόμα…) μύθος της κρίσης στην Ουκρανία είναι ότι «Η Μαριούπολη των 300.000 ανθρώπων έχει ισοπεδωθεί από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς».
Η Μαριούπολη, όπως και πολλές άλλες πόλεις της Ουκρανίας που έχουν γίνει πεδίο μαχών από τις 24 Φεβρουαρίου, κατοικείται κατά 80% από ρωσόφωνους.
Αν κάποιοι ευθύνονται για την καταστροφή ενός μέρους της πόλης που έχει περί τα 15.000 κτίρια είναι οι νενοναζί του Τάγματος Αζόφ, οι οποίοι είχαν παγιδεύσει δεκάδες οικοδομικά τετράγωνα με εκρηκτικά προκειμένου να αφήσουν «καμένη γη» στα ρωσικά στρατεύματα.
Οι Ρώσοι είχαν προειδοποιήσει για την εξέλιξη αυτή από τις αρχές Μαρτίου, πριν ακόμα ξεκινήσουν την τελική επίθεσή τους στις 6 του μήνα που κατέληξε στον ουσιαστικό έλεγχο της πόλης στις 12 Μαρτίου.
Βασικά αυτή την στιγμή έχουν καταστραφεί περί τα 850 κτίρια στην πόλη κι έχουν υποστεί μεγάλες ή μικρές ζημιές άλλα 1500 περίπου.
Δεν είναι μεγάλες, αλλά δεν είναι και μικρές οι ζημιές. Η νέα ρωσική διοίκηση έχει τιτάνιο έργο μπροστά της για να επαναφέρει την πόλη στην πρότερη κατάσταση.
Αυτή την στιγμή η πόλη ελέγχεται πλήρως από τα ρωσικά στρατεύματα πλην της περιοχής του εργοστασίου της Μεταλλουργίας Αζόφ στο λιμάνι που έχουν οχυρωθεί οι τελευταίοι μαχητές (1500-2000) του Τάγματος Αζόφ.
Η Μεταλλουργία Αζόφ είναι κρίσιμο βιομηχανικό συγκρότημα όχι μόνο για την οικονομία της περιοχής, αλλά και για την μεταπολεμική κατάσταση, όπως και αν αυτή διορθωθεί και οι Ρώσοι βασίζονται πολύ στο να παραμείνει ανέπαφη από την στρατιωτική επιχείρηση. Γι αυτό και η καθυστέρηση στην κατάληψή της…
