Η απόφαση του Μεγάρου Μαξίμου να συνδράμει με στρατιωτικό υλικό την Ουκρανία ανεβάζοντας παράλληλα τους τόνους απέναντι στην Ρωσία, έχει φέρει ενδοκυβερνητικούς τριγμούς, αφού πλέον καταγράφονται δύο απόψεις μέσα στην κυβέρνηση.
Η επίσημη άποψη λέει ότι η Ελλάδα, ως μέλος της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ, συντονίζεται πλήρως με τους εταίρους της από την στιγμή μάλιστα που η Γερμανία, η Πορτογαλία αλλά και ολόκληρη η Ε.Ε. εμφανίζονται να θέλουν να βοηθήσουν στρατιωτικά την Ουκρανία.
Το γεγονός ωστόσο ότι χθες δεν εκλήθη στην έκτακτη σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, όπου μεταξύ άλλων αποφασίστηκε η αποστολή «αμυντικής βοήθειας» (οπλισμού) στους Ουκρανούς, πυροδότησε τα σενάρια για δύο γραμμές στην κυβέρνηση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Εξωτερικών δεν ρωτήθηκε έστω και τυπικά για το τι πρέπει να κάνει η χώρα μας, καθώς παραδοσιακά η ελληνική διπλωματία διατηρούσε πάντα ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τη Ρωσία, με το σκεπτικό ότι είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να διαδραματίσει ρόλο σε ένα ενδεχόμενο επεισόδιο με την Τουρκία.
Στελέχη της ΝΔ υποστηρίζουν πάντως, ότι η στάση της χώρας είναι άμεσα συνδεδεμένη και με την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Όπως έλεγαν πηγές του κυβερνώντος κόμματος, η ανησυχία για εκτροχιασμό του προϋπολογισμού είναι έντονη, δεδομένου ότι και πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, είχαν καταγραφεί σοβαρά προβλήματα. Γι’ αυτό άλλωστε δεν προχώρησαν τα σενάρια για μείωση των συντελεστών ΦΠΑ και ΕΦΚ στα καύσιμα.
Από την στιγμή που κανείς δεν γνωρίζει το πώς θα καταλήξει αυτή η κατάσταση και με δεδομένο ότι θα αυξηθούν οι ανάγκες στην ελληνική κοινωνία, τα σενάρια που φαίνεται να συζητούνται πίσω από κλειστές πόρτες είναι δύο. Να διευρυνθεί το έλλειμμα από το 1,4% του ΑΕΠ που προβλέπεται ή να παρέμβει η ΕΚΤ και να επιδοτήσει με δικούς της πόρους τη στήριξη των νοικοκυριών από την ακρίβεια.
Με λίγα λόγια, η στήριξη της ελληνικής κοινωνίας εξαρτάται από την Ε.Ε. και αυτό το ξέρουν πολύ καλά στο Μέγαρο Μαξίμου. Άρα, υποστηρίζουν οι ίδιοι άνθρωποι, η κυβέρνηση δεν έχει παρά μόνο να συστρατευθεί με τους εταίρους της.
Ακόμα αν η Αθήνα αντιδρούσε τώρα στην συνδρομή της βοήθειας προς την Ουκρανία, μελλοντικά και σε μία ενδεχόμενη εμπλοκή με την Τουρκία, πολύ δύσκολα θα μπορούσε να ζητήσει και να πάρει ευρωπαϊκή βοήθεια.