Από τον έναν στον άλλον ρίχνουν τις ευθύνες για τη μοιραία μαχαιριά που δόθηκε στον Άλκη Καμπανό με αποτέλεσμα τον θάνατό του, κατά τη δολοφονική ενέδρα που έστησαν οι χούλιγκαν εναντίον μιας παρέας παιδιών στη Χαριλάου Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα, ο 21χρονος Έλληνας κατηγορούμενος ισχυρίστηκε στην απολογία του ότι το φονικό όπλο ήταν μαχαίρι και όχι δρεπάνι. Ο ίδιος αναφέρει πως πράγματι κρατούσε το δρεπάνι και ότι χτύπησε με αυτό ένα άτομο από την παρέα του Άλκη, το οποίο πρόλαβε κι έφυγε. Στη συνέχεια ο 21χρονος υποστηρίζει ότι το δρεπάνι τού έπεσε από τα χέρια και δεν είχε άλλη εμπλοκή στην επίθεση.
Ο 21χρονος Γιάννης Κουμαρόπουλος υπέδειξε στην ανακρίτρια τον επονομαζόμενο και «Αθηναίο» ως το άτομο που σκότωσε τον Άλκη, ενώ μάλιστα υπέδειξε και το σημείο όπου βρίσκεται το μαχαίρι.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο του, κ. Απόστολο Λύτρα, ο 21χρονος κατονόμασε ποιος μαχαίρωσε τον Άλκη: «Ο εντολέας μου δεν οδηγούσε, καθόταν πίσω. Ο εντολέας μου ανέφερε ότι ο συνοδηγός ήταν εκείνος που έκανε αυτή την πράξη. Με το δρεπάνι δεν χτυπήθηκε κανείς. Έχει χτυπηθεί με μαχαίρι, το οποίο λέγεται karambit νομίζω, το οποίο δεν έχει βρεθεί και έχει υποδείξει πού βρίσκεται, γιατί είπε ότι μετά αυτοί που επέβαιναν στο αυτοκίνητο και ο άνθρωπος που το χρησιμοποίησε το πέταξε σε ερημική περιοχή».
Η μαρτυρία του 23χρονου
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του 23χρονου Afksentos Carciu, οι δύο άνθρωποι που κρατούσαν το δρεπάνι και το κοντάρι ήταν ο Γιάννης Κουμαρόπουλος και ο Αλέξανδρος Βελαλόπουλος αντίστοιχα.
«Σίγουρα τον Κουμαρόπουλο τον είδα να χρησιμοποιεί το δρεπάνι, δεν είδα όμως σε ποιο παιδί, είδα τον Βελαλόπουλο να βαράει με το ξύλινο κοντάρι, τον Γκέγκα τον είδα να βαράει μπουνιές, από το σημείο που ήμουν δεν φαινόντουσαν καλά» απαντά ο 23χρονος σε ερώτηση του ανακριτή.
Η απολογία του:
«Καλούμαι σήμερα ενώπιόν σας να απολογηθώ για τις πράξεις που μου αποδίδονται στο σε βάρος μου κατηγορητήριο, εν συνεχεία του περιστατικού, που εκτυλίχθηκε την 1-2-2002 στην περιοχή της Χαριλάου μεταξύ οπαδών της ομάδας του ΠΑΟΚ και της ομάδας του Άρη από το οποίο ο Αλκιβιάδης Καμπανός κατέληξε, ενώ οι ΑΒ και ΔΚ τραυματίστηκαν.
Είμαι Αλβανικής καταγωγής όμως γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πόλη της Θεσσαλονίκης όπου είχαν εγκατασταθεί οι γονείς μου αρκετά χρόνια πριν, προκειμένου να ανεύρουν εργασία και να φτιάξουν την οικογένειά τους. Οι γονείς μου εργάζονται πολλές ώρες την ημέρα ως ιδιωτικοί υπάλληλοι και παρέχουν οικιακές εργασίες και εγώ ενήλικος πλέον, απόφοιτος του ΕΠΑΛ Δ. εργάζομαι σε εργοστάσιο κατασκευής τεντών.
Έχω επίσης μια μικρότερη αδερφή, η οποία τυγχάνει σπουδάστρια στα ΤΕΙ. Είμαστε μια αγαπημένη και φιλήσυχη οικογένεια και ουδέποτε δώσαμε το παραμικρό δικαίωμα στην κοινωνία στην οποία διαβιούμε. Ως προελέχθη οι γονείς μου εργάζονται πολλές ώρες την ημέρα προκειμένου να εξασφαλίσουν στην οικογένειά μας όλα τα απαραίτητα και μεγάλωσαν εμένα και την αδερφή μου με αρχές και αξίες.
Είμαι οπαδός της ομάδας ΠΑΟΚ, όμως ποτέ δεν ενεπλάκην σε ακρότητες και διαπληκτισμούς μεταξύ ομάδων. Ευθύς εξ αρχής αναφέρω ότι δεν τέλεσα τις πράξεις που μου αποδίδονται. Ουδέποτε είχα την πρόθεση να θέσω σε κίνδυνο τη ζωή κάποιου ανθρώπου, ούτε επιτέθηκα σε κανένα από τα θύματα της σχηματισθείσας δικογραφίας, δεν πλησίασα καν την παρέα των πέντε ατόμων από τα οποία ο Αλκιβιάδης Καμπανός έχασε τη ζωή του και δύο άτομα τραυματίστηκαν. Ουδέποτε είχα πρόθεση να συμμετάσχω έστω στον διαπληκτισμό αυτό που έλαβε χώρα, πολλώ δε μάλλον να αποπειραθώ έστω να τραυματίσω οποιοδήποτε άτομο το οποίο δεν γνώριζα και με το οποίο δεν είχα καμία απολύτως διαφωνία.
Έχω μετανιώσει ειλικρινά για το γεγονός ότι μετέβην και μόνο στο σημείο αυτό όπου εκτυλίχθηκε η συμπλοκή, καθ’ υπόδειξη έτερων οπαδών του ΠΑΟΚ.
Τα αληθή περιστατικά είναι τα εξής:
Την 31-1-2022 μετέβην κατά τις πρωινές ώρες στην εργασία μου, στο εργοστάσιο όπου κατασκευάζουμε τέντες. Σχόλασα στις 17.15 από την εργασία μου και επιστρέφοντας στην οικία μου δέχθηκα τηλεφώνημα τηλεφώνημα από φιλικό μου πρόσωπο με καταγωγή από την πόλη της Βέροιας το οποίο μου πρότεινε να μεταβούμε στο γήπεδο και να παρακολουθήσουμε τον αγώνα βόλεϊ μεταξύ των ομάδων ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού.
Όταν τελείωσε ο αγώνας μετέβημεν, με το αυτοκίνητο μου, μάρκας CITROEN, μοντέλο C3, λευκού χρώματος, στα γραφεία του συνδέσμου της ομάδας του ΠΑΟΚ επί της οδού Παλαιών Πατρών Γερμανού στο κέντρο της πόλης, προκειμένου να αφήσουμε τα πανό με τα συνθήματα υπέρ της ομάδας μας που φέραμε στον αγώνα βόλεϊ. Όταν φτάσαμε στον σύνδεσμο, έτερα μέλη μας ενημέρωσαν ότι ψάχνουν οπαδούς της ομάδας του Άρη γιατί είχε προηγηθεί μεταξύ τους οπαδικό επεισόδιο.
Θύματα του φανατισμού, ξεκινήσαμε από το κέντρο της Θεσσαλονίκης, τρία αυτοκίνητα, προς αναζήτηση των οπαδών του Άρη, που όπως γνωρίζαμε, στο παρελθόν είχαν τραυματίσει βαριά μέλος συνοπαδό μας. Η αλήθεια είναι πως σκοπός ήταν ο μεταξύ των οπαδών διαπληκτισμός με ύβρεις και χειροδικίες και ούτε σκέφτηκα έστω ότι από ένα τέτοιο περιστατικό θα προκληθούν τα μοιραία αποτελέσματα που εν τέλει προέκυψαν. Δεν θα συμμετείχα ποτέ σε ένα τέτοιο συμβάν παρά τον φανατισμό που επικρατεί μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων και δεν σκέφτηκα ποτέ να προκαλέσω κίνδυνο σε άλλον άνθρωπο, πολλώ δε μάλλον να συμμετάσχω σε ενέργειες που θα επιφέρουν το θάνατό του.
Κινήθηκα εγώ οδηγώντας το ΙΧΕ αυτοκίνητό μου, μάρκας CITROEN, μοντέλο C3, λευκού χρώματος, στο οποίο μαζί με εμένα επέβαιναν οι εξής: Συνοδηγός μου ήταν ο ΑΓ, στα δε πίσω καθίσματα ο RD και ο ΟΤ. Στο έτερο αυτοκίνητο μάρκας RENAULT CLIO, σκούρου χρώματος, επέβαιναν οι εξής: οδηγός ο ΔΧ και έτεροι επιβαίνοντες οι ΣΣ, ΙΒ, ΝΚ και στο τρίτο όχημα ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας WV POLO επέβαιναν οι εξής: Οδηγός κάποιος από την περιοχή του Ωραιόκαστρου που δεν γνωρίζω, ο ΓΚ, ΑΒ και κάποιος ονόματι Γ. Φεύγοντας λοιπόν τα τρία ως άνω αναφερόμενα αυτοκίνητα ξεκινήσαμε την αναζήτηση της ομάδας των οπαδών του Άρη.
Από την Παλαιών Πατρών Γερμανού, βγήκαμε στην οδό Εγνατία, συνεχίσαμε ανατολικά και στρίψαμε στην οδό Παπαναστασίου, στη συνέχεια στη διασταύρωση με την οδό Μαρτίου στρίψαμε δεξιά και βγήκαμε ξανά στη Νέα Εγνατία και από εκεί φτάσαμε στην γέφυρα επί της οδού Βούλγαρη. Βγήκαμε στο πάρκο της Νέας Ελβετίας και προσεγγίσαμε την περιοχή της Χαριλάου κινούμενοι ξανά στην οδό Παπαναστασίου με κατεύθυνση προς το κέντρο της πόλης. Στο ύψος του γηπέδου του Άρη, στρίψαμε δεξιά μέσα από στενά και φτάσαμε στην οδό Αναξιμάνδρου και από εκεί κατεβήκαμε την οδό Πλαστήρα με σκοπό στη διασταύρωση με την Παπαναστασίου να κινηθούμε δεξιά προς το κέντρο της πόλης.
Πριν φτάσουμε στη διασταύρωση επί της οδού Πλαστήρα στο ύψος με την οδό Γαζή το αυτοκίνητο μάρκας POLO αιφνίδια έστριψε αριστερά επί της οδού Γαζή. Σταματήσαμε τα δύο αυτοκίνητα που προπορευόμασταν και περιμέναμε επί της οδού Πλαστήρα. Τα άτομα που επέβαιναν στο POLO μάς έδωσαν σήμα να κατέβουμε, αυτό σήμαινε ότι είχαν βρεθεί τα άτομα που έψαχναν. Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι τόσο εγώ όσο και τα άτομα που επέβαιναν στο δικό μου αυτοκίνητο δεν φέραμε όπλα, μαχαίρια ή οποιοδήποτε άλλο όργανο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε θανάσιμο τραυματισμό.
Σε όλη τη διάρκεια του περιστατικού που διαδραματίστηκε στη συνέχεια, ούτε μια στιγμή δεν απομακρύνθηκα από το αυτοκίνητο που οδηγούσα. Όταν τα άτομα που επέβαιναν στο τρίτο αυτοκίνητο βρήκαν τα θύματα και ξεκίνησε η συμπλοκή, κατέβηκαν όλοι όσοι επέβαιναν στο δικό μου αυτοκίνητο καθώς και στο δεύτερο αυτοκίνητο που στάθμευε πίσω από το δικό μου. Εγώ κατέβηκα από το αυτοκίνητο μόνο για να δω τι συνέβαινε και ποια άτομα είχαν βρει όμως δεν είχα τραβήξει το χειρόφρενο και το αμάξι άρχισε να κατηφορίζει μόνο του στην Πλαστήρα. Ενώ ήδη όλοι οι υπόλοιποι είχαν φτάσει στο σημείο της συμπλοκής, εγώ μπήκα αμέσως ξανά στο αμάξι και τράβηξα το χειρόφρενο. Άφησα ανοιχτή την πόρτα του οδηγού, κατέβηκα από το αυτοκίνητο για λίγα δευτερόλεπτα, όταν όμως είδα τι γινόταν προς το σημείο της συμπλοκής τρόμαξα και ουδέποτε πλησίασα. Όταν αντιλήφθηκα ότι η κατάσταση είχε ξεφύγει, χωρίς να έχω πραγματικά εικόνα για το τι ακριβώς συνέβαινε στο σημείο της συμπλοκής και βλέποντας να ανεβαίνουν από την Παπαναστασίου οπαδοί του Άρη που φώναζαν και έβριζαν, τρομοκρατημένος φώναξα “ΠΑΜΕ ΠΑΜΕ”. Τις περισσότερες λεπτομέρειες για την συμπλοκή τις έμαθα αργότερα. Χωρίς να γνωρίζω εκείνη τη στιγμή ότι κάποιος βρέθηκε σε θανάσιμο κίνδυνο και ενώ ήδη άτομα από τον σύνδεσμο του Άρη άρχισαν να έρχονται προς το μέρος μας πετώντας αντικείμενα και καρέκλες, όλοι όσοι είχαν κατέβει από τα αυτοκίνητα μας επέστρεψαν γρήγορα και επιβιβάστηκαν.
Έφυγα αμέσως κάνοντας έναν ελιγμό με το αμάξι για να αποφύγω τους οπαδούς του Άρη που έτρεξαν προς το μέρος μας. Βγήκα στην οδό Παπαναστασίου με κατεύθυνση την Μπότσαρη, ανέβηκα την οδό Καρακάση και κινήθηκα στην περιοχή της Τούμπας όπου στάθμευσα το αυτοκίνητό μου κοντά στο γήπεδο του ΠΑΟΚ. Ύστερα από λίγη ώρα επιστρέψαμε όλοι στα γραφεία του συνδέσμου στην Παλαιών Πατρών Γερμανού. Εκεί έφτασαν και τα έτερα άτομα που επέβαιναν στα δύο άλλα αυτοκίνητα μεταξύ των οποίων και ο ΓΚ ο οποίος μπροστά σε όλους μας ανέφερε χαρακτηριστικά “έκανα μ@@, ξέχασα εκεί το δρεπάνι. Μετά από λίγη ώρα έφυγα από το σύνδεσμο, μετέβην στο σημείο που είχα αφήσει το αυτοκίνητό μου και οδήγησα με κατεύθυνση την οικία μου.
Το επόμενο πρωί, συγκλονισμένος ακόμα από τα όσα είχαν διαδραματιστεί το προηγούμενο βράδυ και ειλικρινά μετανιωμένος που συμμετείχα έστω και μόνο με την παρουσία μου στο συμβάν, μετέβην στην εργασία μου και τις απογευματινές ώρες συνελήφθην από τις Αρχές. Από το βιντεοληπτικό υλικό της δικογραφίας καθίσταται σαφές ότι ουδέποτε απομακρύνθηκα από το αυτοκίνητο και δεν προσέγγισα καν το σημείο όπου εκτυλίχθηκε η συμπλοκή.
Όσον αφορά την κατάθεση ενός εκ των θυμάτων που με προσομοιάζει με κάποιον από τους δράστες της επίθεσης είναι ξεκάθαρο ότι η αναγνώριση έγινε υπό την πίεση της επίδειξης της φωτογραφίας μου αφού ήδη είχα συλληφθεί. Επειδή δεν προκάλεσα οποιαδήποτε σωματική βλάβη σε κανέναν ούτε σε επίπεδο απόπειρας και δεν είχα καμία απολύτως πρόθεση για τον τραυματισμό οποιουδήποτε προσώπου. Επειδή ουδέποτε τέλεσα αξιόποινη πράξη, όπως αυτές που μου αποδίδονται στο σε βάρος μου κατηγορητήριο. Επειδή η εμπλοκή μου στην εν λόγω υπόθεση εξαντλείται στην φυσική μου παρουσία μαζί με τα έτερα πρόσωπα στην περιοχή της συμπλοκής. Επειδή έχω μετανιώσει ειλικρινά για την αποδοχή της πρότασης να μεταβώ στο σημείο εξαιτίας του φανατισμού που οδηγεί σε επεισόδια διαπληκτισμού μεταξύ των μελών των συνδέσμων των ομάδων της πόλης και είμαι συγκλονισμένος από τα όσα τελικά διαδραματίστηκαν και την εξέλιξη που είχε το επεισόδιο.
Για τους λόγους αυτούς αιτούμαι την παραδοχή του παρόντος υπομνήματός μου».
