Διθυραμβικά δημοσιεύματα στην Τουρκία, για την ακύρωση του αγωγού ο οποίος »δεν ελάμβανε υπόψη του τα θαλάσσια σύνορα των χωρών». Δηλαδή το παράνομο μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης!
Ανοίξαμε πάλι κερκόπορτα, όπως έγινε και με τον South stream, το μεγαλεπήβολο σχέδιο Καραμανλή – Πούτιν που το πολέμησαν ανελέητα οι Tούρκοι, επιστράτευσαν τους αμερικανούς για να το τορπιλίσουν και τα κατάφεραν.
Αποδεικνύεται ότι η διευρυμένη αμυντική συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ, ήταν μία άνευ όρων συνθηκολόγηση. Παραδώσαμε τα πάντα, και εισπράξαμε αντί για ανταλλάγματα, μία τεράστια εθνική ήττα που θα σημαδέψει την πορεία του έθνους για τις επόμενες γενιές. Εκτός εάν αντιδράσουμε άμεσα και με αποφασιστικότητα. Τώρα, γιατί αύριο θα είναι αργά.
Το πόσο χρήσιμος και εθνικά επωφελής ήταν ο αγωγός East Med, φαίνεται περίτρανα τόσο από την πολεμική των τούρκων καθ’ όλη τη διάρκεια που το σχέδιο ήταν σε ισχύ, αλλά ειδικά σήμερα. Με τους τουρκικούς πανηγυρισμούς και τις ιαχές θριάμβου από την υπαναχώρηση των ΗΠΑ. Αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι η αμερικανική υπαναχώρηση είναι ένα τεράστιο δώρο στην τουρκική επιθετικότητα και ασυδοσία.
Τα τουρκικά δημοσιεύματα δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Γράφουν συγκεκριμένα: Ο EastMed, που υπεγράφη μεταξύ Ισραήλ, «Νότιας Κύπρου» και Ελλάδας τον Ιανουάριο του 2020, είχε ως στόχο τη μεταφορά του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη χωρίς να ληφθούν υπόψη τα θαλάσσια σύνορα των χωρών της περιοχής.
Οι Τούρκοι λοιπόν είχαν καταλάβει πόσο μεγάλη απειλή ήταν η κατασκευή του συγκεκριμένου αγωγού για τις επιδιώξεις τους. Εμείς φαίνεται ότι δεν το είχαμε καταλάβει. Όπως επίσης δεν είχαμε κατανοήσει ότι η Τουρκία θα έκανε τα πάντα για να ακυρωθεί η κατασκευή του. Όπως και παλαιότερα, όπου η Τουρκία έκανε τα πάντα για να ακυρώσει το μεγαλεπήβολο σχέδιο Καραμανλή – Πούτιν για την κατασκευή του South stream, και τα κατάφερε.
Για άλλη μια φορά βρεθήκαμε ηττημένοι, χωρίς να έχει πέσει ούτε μία σφαίρα. Ο αγωγός που θα τεκμηρίωνε την γεωγραφική συνέχεια του ελληνισμού, από την Κερύνεια ως την Κέρκυρα, ακυρώνεται ακριβώς επειδή οι Τούρκοι επέβαλαν ένα παράνομο μνημόνιο συνεργασίας με την Λιβύη και έχτισαν πάνω σε αυτό, το σχέδιο εθνικού ακρωτηριασμού Ελλάδας – Κύπρου.
Τα κατάφεραν. Η Ελλάδα προδόθηκε, επειδή κάποιοι άνοιξαν κερκόπορτες. Κάποιοι άφησαν την Τουρκία να συμπεριφέρεται ασύδοτα. Κάποιοι απεμπόλησαν ακόμα και την ιστορική απόφαση της συνόδου κορυφής του 2019, όταν τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος καταφέρει και επέβαλε στο κείμενο συμπερασμάτων της συνόδου την ρητή αναφορά περί «ανυπόστατου μνημονίου που δεν παράγει έννομα αποτελέσματα».
Το «τουρκολιβυκό μνημόνιο» που είναι νομικώς ανυπόστατο και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα λοιπόν, φαίνεται ότι παγιώνεται, διότι μετά την αποχώρηση του Προκόπη Παυλόπουλου από το προεδρικό, ουδείς ασχολήθηκε για να επιβάλει την αναπαραγωγή της συγκεκριμένης φράσης και στα μετέπειτα συμπεράσματα των συμβουλίων κορυφής που ακολούθησαν.
Η ντε φάκτο παγίωση λοιπόν του παράνομου μνημονίου Τουρκίας – Λιβύης, συνιστά αυτόματα απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Και φυσικά απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Συμπερασματικά, η ακύρωση του East Med και οι τουρκικοί πανηγυρισμοί παραπέμπουν σε ήττα πολέμου, στον οποίον όμως η Ελλάδα αρνήθηκε να πάρει μέρος. Μία άτακτη υποχώρηση η οποία είναι ανεπίτρεπτη, διότι όπως μας έλεγαν, «η Τουρκία είναι απομονωμένη ενώ η Ελλάδα είναι στρατηγικός σύμμαχος».
Το ζήτημα είναι εάν υπάρχουν οι απαραίτητες δυνάμεις για να αναιρέσουν αυτή την μεγάλη εθνική ήττα που διαγράφεται. Δυνάμεις, εντός των τειχών.
