Του Πέτρου Μηλιαράκη
Ήδη από τη θέση αυτή, με την έλευση του νέου έτους 2022 έγινε αναφορά, και στα ζητήματα που αφορούν στο «πολιτικό πρόβλημα» τα οποία θα τεθούν αναποφεύκτως ενώπιον της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής λίαν συντόμως. Άλλωστε οι οικονομικές συνθήκες καθώς και οι συνθήκες της πανδημίας, επιταχύνουν τις εξελίξεις…
Ωστόσο, επειδή δεν μπορεί σ´ένα κείμενο να λεχθούν τα πάντα, ο πολιτικός λόγος αφορά και στα παρακάτω τα οποία είναι χρήσιμα για προβληματισμό. Ας προσεγγίσουμε λοιπόν το πολιτικό πρόβλημα και με τα εξής:
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ «ΕΞ ΕΥΡΩΠΗΣ ΧΡΗΜΑΤΑ»…
Λογική ήταν η εκτίμηση ότι ο κ.πρωθυπουργός θα μπορούσε να οδηγήσει το εκλογικό σώμα στις κάλπες το καλοκαίρι που μας πέρασε και ειδικότερα την περίοδο Ιουνίου – Ιουλίου 2021. Αφορούσε ακόμη «πολιτικό χρόνο οιονεί χάριτος» που δεν μπορεί να υπερβαίνει το ήμισυ μιας κοινοβουλευτικής περιόδου. Ταυτοχρόνως δε την περίοδο εκείνη, με βάση τον εκλογικό νόμο οι εκλογές δεν θα διεξάγονταν με «δεσμευμένα ψηφοδέλτια – δεσμευμένους συνδυασμούς» , δηλαδή θα ελάμβαναν χώρα χωρίς «λίστα» . Υπόψιν δε ότι η «λίστα» ως διαδικασία βουλευτικών εκλογών ,κάθε άλλο παρά υποβοηθά το «παραδοσιακό σύστημα» διεξαγωγής προεκλογικής-εκλογικής διαδικασίας από την δεξιά.
Όμως ο κ.Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αξιοποίησε τις πρόνοιες του Συντάγματος προκειμένου να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, με κυριότερη την εκδοχή ότι την κυβέρνηση «απασχολούσε» ιδιαιτέρως το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης…
Ωστόσο, τέτοιο πολιτικό κλίμα, ευνοϊκό για τον κ.πρωθυπουργό, όπως εκείνο της περιόδου του Ιουνίου-Ιουλίου 2021, είναι αδιστάκτως βέβαιο ότι δεν θα προκύψει από τούδε και στο εξής, ακόμα και αν η παρούσα κυβέρνηση εξαντλήσει όλη την εκ του Συντάγματος περίοδο διακυβέρνησης. Άλλωστε το κλίμα εις βάρος της κυβέρνησης όλο και θα επιβαρύνεται… Και τούτο διότι το πολιτικό πρόβλημα επιβαρύνει ιδιαιτέρως η οικονομική κατάσταση, όπου το 83% του εκλογικού σώματος διαβιεί σε συνθήκες είτε φτωχοποίησης είτε στοιχειώδους συντήρησης. Αυτό το κλίμα όλο και θα επιβαρύνεται από τις ανατιμήσεις βασικών αναγκών και ενέργειας, ανατιμήσεις που επέρχονται και επιτείνουν την οικονομική δυσπραγία που εγκαθίσταται στο κοινωνικό σώμα.
ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
6) Οι προκλήσεις των εξελίξεων σε σχέση με την οικονομική κατάσταση οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην απαρχή συνειδητοποίησης από την κοινωνία ότι προϋπόθεση της προόδου είναι ακριβώς η συγκρότηση κοινωνικού κράτους δικαίου, που :
α) δεν θα συγκαλύπτει την οικονομική χρεοκοπία ενός ήδη απαξιωμένου συστήματος και που
β) δεν θα «προσποιείται» ότι υπερασπίζεται τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων, χωρίς να αντιπαρατίθεται στο «πολιτικό ιερατείο των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης», «πολιτικό ιερατείο» που ήδη βάλλει πέραν της δεκαετίας κατά του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας μας.
Το 2022 μπορεί κάλλιστα να είναι η χρονιά που θα συνειδητοποιήσει η κοινωνία ότι δεν είναι αήττητα τα κέντρα των απο καθέδρας αποφάσεων – για την αδυναμία των οποίων ένα «ολόκληρο σύστημα» φροντίζει να τα «εμφανίζει ως αήττητα» …μέσω παραπληροφόρησης και αποπληροφόρησης.
ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ «ΟΛΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ»
Είναι κατάκτηση πλέον της κοινής πείρας ότι το «όλον σύστημα», έχει εξελιχθεί ακριβώς σ´ ένα «σύστημα χρεοκοπίας», το οποίο για να επιβιώνει, σκοπίμως ανατροφοδοτεί τα γνωστά εργαλεία συντήρησης του με μια αδίστακτη προπαγάνδα:
α) είτε μέσω της «θεωρίας του σοκ και του δέους»,
β) είτε μέσω της «θεωρίας του χάους»…
γ) είτε μέσω της αποδόμησης κάθε πολιτικού προσώπου ή κομματικού σχηματισμού που είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη θεσμική ακόμη και την αθέσμιτη γραφειοκρατία του «ιερατείου της οικονομικής ελίτ», όπως για παράδειγμα είναι το Eurogroup.
Όμως όλο και περισσότερο έχει καταστεί συνείδηση πως οι «μέθοδοι» αυτοί εργαλειοποιούνται και στοχεύουν στο να «καθοδηγείται» η κοινωνία να ζει όλο και με λιγότερα και παραλλήλως να ανέχεται και πάντως να μην αντιδρά, όσο «η οικονομική ελίτ» θα απομυζά όλο και περισσότερα.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΟ «ΟΛΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ»
Η κοινωνία όμως διαθέτει δυνάμεις που πρόσκαιρα (!) είναι εγκλωβισμένες και αναξιοποίητες σε μία ανιστόρητη αδιαφορία ή ηττοπάθεια…Αυτές τις δυνάμεις φοβάται και τρέμει ένα ολόκληρο σύστημα εκμετάλλευσης!..Για το λόγο αυτό εργαλειοποιεί «συστήματα ηττοπάθειας της κοινωνίας»…Προσκαίρως όμως! Και τούτο διότι:
Όσο λόγω της συσσώρευσης αβάσταχτων προβλημάτων, ο γίγαντας των 2 εκατομμυρίων πολιτών που προσφάτως δεν προσέρχεται στις κάλπες συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αναλάβει δράση και να τοποθετηθεί πολιτικά, και όσο το δοκιμαζόμενο 83% του εκλογικού σώματος συνειδητοποιεί «πού ακριβώς πρέπει να ανήκει πολιτικά». τόσο «το όλον σύστημα χρεοκοπίας» εξ αντικειμένου θα περιέλθει ιστορικά σε παρακμή διακυβέρνησης, οπότε με δημοκρατικές διαδικασίες την έξοδο από την κρίση θα αναλάβει το υγειές τμήμα εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που παρέμειναν και παραμένουν σταθερές στην αντιμνημονιακή πλευρά της κοινωνίας και της οικονομίας, με ριζοσπαστικό αριστερό και προοδευτικό λόγο και πρόγραμμα απάντησης στην κρίση!
Συνεπώς για το νέο έτος 2022 που σε κάθε περίπτωση-και αν ακόμα δεν διεξαχθούν εκλογές- θα είναι ευθέως προεκλογικό έτος, τα ενταύθα παρατιθέμενα προδήλως θα αποτελέσουν αντικείμενα του πολιτικού λόγου και ασφαλώς δεδομένα και των πολιτικών εξελίξεων!..
Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).
