Του Μανώλη Κοττάκη
Ορθώς επισημάναμε την αίσθηση που διαμορφώνεται σταδιακώς στους πολίτες ότι η πορεία δεν είναι πλέον σταθερή, αλλά κυματώδης έως τρικυμιώδης. Οι αλλαγές άρχισαν από το κόμμα.
Ο κύριος Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του δεν ήσαν ικανοποιημένοι από την απόδοση του γραμματέα του Γιώργου Στεργίου. Τοποθέτησαν έτσι στη θέση όπου κάποτε θήτευσαν ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, ο Λευτέρης Ζαγορίτης, ο Ανδρέας Λυκουρέντζος, ο Ανδρέας Παπαμιμίκος και άλλοι τον νεαρό δικηγόρο Παύλο Μαρινάκη, ο οποίος επωμίζεται το βαρύ φορτίο της οργάνωσης σε τελική ευθεία προεκλογικής εκστρατείας. Ρίσκο.
Στην κυβέρνηση επίσης παρατηρούνται αρρυθμίες και όλα δείχνουν ότι ο Ιανουάριος θα σημάνει τον τρίτο ή τέταρτο ανασχηματισμό του Μητσοτάκη. Με στόχο περισσότερο εκλογικό, παρά κυβερνητικό. Στο Μαξίμου ειδικώς επισημαίνονται συντροφικά μαχαιρώματα -τελευταίο εις βάρος του Άκη Σκέρτσου-, ενώ ο περίφημος πρωινός καφές έχει «ξεχειλώσει» ως λειτουργία, λόγω του μεγάλου αριθμού συμμετεχόντων.
Χθες είχαμε ακόμη μία εξέλιξη: Ο πρωθυπουργός επιστράτευσε την αδερφή του, βουλευτή Χανίων Ντόρα Μπακογιάννη, την εγκατέστησε στο προσωπικό γραφείο του στη Βουλή και της ανέθεσε στην πραγματικότητα τον συντονισμό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Κι εδώ φαίνεται ότι δεν υπήρξε ικανοποίηση ούτε από τον γενικό γραμματέα, βουλευτή Φωκίδας Ιωάννη Μπούγα ούτε από τον εξ απορρήτων του κυρίου Μητσοτάκη Γιώργο Μυλωνάκη. Έτσι μου λένε τουλάχιστον από το Μέγαρο Μαξίμου. Δεν υπάρχει το αυτό κλίμα με τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου Κώστα Τασούλα, ο οποίος έχει εξαιρετική σχέση με τον πρωθυπουργό και το Μέγαρο Μαξίμου.
Τώρα, γιατί η Ντόρα, η πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, δέχτηκε να αναλάβει στην ουσία άτυπη γενική γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας με ευρύτερες εξουσίες και έχει ως σημείο αναφοράς το γραφείο πρωθυπουργού; Αυξημένη νομιμοποίηση δηλαδή; Οπως δοκιμάστηκαν οι σχέσεις τους στο παρελθόν -μετά τον αποκλεισμό της από την κυβέρνηση η Μπακογιάννη απομακρύνθηκε ψυχικώς από τον αδερφό της- και με δεδομένο το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει η πρώην υπουργός, θα μπορούσε να πει εκατό φορές «όχι». Γνωρίζοντας τους χαρακτήρες, δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο Κυριάκος θα έκανε το ίδιο, αν βρισκόταν σε αντίστοιχη θέση η πρωθυπουργός Ντόρα και του το ζητούσε.
Η απάντηση είναι ότι η Μπακογιάννη το κάνει γιατί είναι η μόνη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. που έχει το κύρος να πείθει. Η απάντηση είναι ότι το κάνει γιατί τα πράγματα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. είναι επικίνδυνα. Όχι μόνο γιατί δύο τρεις τέσσερις βουλευτές που γνωρίζουν ότι δεν θα εκλεγούν με την απλή αναλογική «λοξοκοιτάνε» προς τον Κυριάκο Βελόπουλο, τον Φαήλο Κρανιδιώτη και ποιος ξέρει πού αλλού. Είναι επικίνδυνα γιατί, όπως διαπιστώνει με δυσθυμία το Μαξίμου, η συντριπτική πλειονότης των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας έχει κηρύξει λευκή απεργία και δεν υποστηρίζει το κυβερνητικό έργο!
Αποφεύγει να λαμβάνει τον λόγο και να υποστηρίζει αμφισβητούμενες μεταρρυθμίσεις, όπως το πρόστιμο, δεν εμφανίζεται σε όλες τις ομιλίες του πρωθυπουργού, αποφεύγει τα τηλεοπτικά παράθυρα. Και το κυριότερο: Η Κ.Ο. είναι ρεαλίστρια. Φοβάται περισσότερο τον λαό παρά τους αποτυχημένους Ιαβέρηδες που περνούσαν κάποτε την ημέρα τους στο κόμμα ή στη Βουλή μετρώντας ποιοι βουλευτές αξιοποιούν τον «Σφυγμό της Ημέρας» του Μεγάρου Μαξίμου ή το «Breakfast» επιχειρημάτων που τους αποστέλλει κάθε πρωί ο Πολιτικός Σχεδιασμός της Ν.Δ. – πρόκειται για τα non papers που υποδεικνύουν τη γραμμή. Δεν αγχώνεται επίσης αν κάποιοι μετρούν ακόμη πόσες φορές είπαν το όνομα του πρωθυπουργού στις τηλεοπτικές τους παρεμβάσεις οι βουλευτές – σας βεβαιώ ότι και αυτό συνέβαινε στο παρελθόν.
Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές τόσο αυξάνονται η αλαλία και η έλλειψη διάθεσης για τη σθεναρή υποστήριξη μέτρων που αποφασίζονται μακράν αυτών.
Ο πρωθυπουργός, ευρισκόμενος διαρκώς σε εγρήγορση, «έπιασε» το αρνητικό κλίμα στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όταν έγινε αποδέκτης διαμαρτυριών για την επιβολή απαγόρευσης άσκησης κοινοβουλευτικού ελέγχου από βουλευτές σε υπουργούς (χαρακτηρίστηκε «λογοκρισία») και για τη νυχτερινή κατάθεση τροπολογιών που οι βουλευτές ψηφίζουν χωρίς να ξέρουν ποιους αφορούν, ποιους βλάπτουν και ποιους ωφελούν.
Γι’ αυτό πήγε η Ντόρα εκεί, λοιπόν. Για να συμμαζέψει την κατάσταση. Και για να στείλει το μήνυμα ότι η οικογένεια είναι ενωμένη, άρα δεν υπάρχουν περιθώρια για παιχνίδια κατά της ενότητας. Το ενδιαφέρον είναι ότι η Μπακογιάννη καλείται να εμπνεύσει μια Κοινοβουλευτική Ομάδα που έχει πολλούς νέους και μητσοτακικούς βουλευτές, τους περισσότερους από ποτέ. Μόνο με το 1989 μπορεί να γίνει η σύγκριση. Αρα καλείται να διαχειριστεί βαθιά εσωτερική δυσαρέσκεια. Οι καραμανλικοί βουλευτές είναι ελάχιστοι και οι σαμαρικοί μάλλον προσεκτικοί. Κύκλους που κάνει η ζωή!
