Εκρηκτικές αποδόσεις, γεωπολιτικός φόβος και στροφή των επενδυτών σε ασφαλή καταφύγια
Η τιμή του αργύρου ξεπέρασε για πρώτη φορά στην ιστορία το ψυχολογικό όριο των 75 δολαρίων ανά ουγγιά, επιβεβαιώνοντας ότι το ράλι των πολύτιμων μετάλλων έχει εισέλθει σε αχαρτογράφητα επίπεδα. Συγκεκριμένα, το ασήμι διαπραγματεύθηκε στα 75,15 δολάρια ανά ουγγιά (31,1 γραμμάρια), ενώ την ίδια στιγμή ο χρυσός κατέγραψε νέο ιστορικό υψηλό, φθάνοντας τα 4.531,04 δολάρια ανά ουγγιά.
Η κίνηση αυτή έρχεται στο τέλος μιας χρονιάς όπου τα πολύτιμα αλλά και τα μέταλλα βιομηχανικής χρήσης κινήθηκαν σε τιμές άνευ προηγουμένου, με βασικό μοχλό τις οικονομικές και γεωπολιτικές αβεβαιότητες που κυριάρχησαν διεθνώς.
Αποδόσεις που θυμίζουν 1979
Από τις αρχές του έτους, ο χρυσός έχει καταγράψει άνοδο 70%, ενώ το ασήμι εκτοξεύθηκε κατά 150%, επιδόσεις που, όπως σημειώνουν αναλυτές, μπορούν να συγκριθούν μόνο με εκείνες του 1979. Το μέγεθος των αυξήσεων καταδεικνύει ότι δεν πρόκειται για συγκυριακή κίνηση, αλλά για δομική μετατόπιση επενδυτικών κεφαλαίων.
Οι αριθμοί αυτοί αντανακλούν μια ευρεία αναθεώρηση στρατηγικών από θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι αναζητούν σταθερότητα και αντιστάθμιση κινδύνου σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από μεταβλητότητα.
Τα μέταλλα ως κατεξοχήν αξίες καταφύγια
Ο χρυσός και το ασήμι θεωρούνται διαχρονικά αξίες καταφύγια, δηλαδή ασφαλείς πόροι μακροπρόθεσμα, και γι’ αυτό αποκτώνται συστηματικά από κεντρικές τράπεζες, επενδυτικούς θεσμούς και ιδιώτες. Στόχος είναι η προστασία χαρτοφυλακίων σε περιόδους έντονης αβεβαιότητας, όπως αυτή που διαμορφώνεται σήμερα.
Η τρέχουσα άνοδος συνδέεται άμεσα με τον γεωπολιτικό κίνδυνο, ιδίως με φόντο την κρίση ΗΠΑ–Βενεζουέλας, που επανέφερε τον φόβο αποσταθεροποίησης στις διεθνείς αγορές και ενίσχυσε τη στροφή προς «σκληρά» περιουσιακά στοιχεία.
Υποχώρηση δολαρίου και αμερικανικών ομολόγων
Παράλληλα, το δολάριο και τα αμερικανικά κρατικά αξιόγραφα, που παραδοσιακά λειτουργούν ως ανταγωνιστικές αξίες καταφύγια, έχουν καταστεί λιγότερο ελκυστικές τοποθετήσεις μέσα στο 2025. Οι αβεβαιότητες γύρω από την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ επιβάρυναν το επενδυτικό κλίμα, ενώ η προοπτική περαιτέρω μειώσεων επιτοκίων από τη Federal Reserve αποδυναμώνει τη δυναμική του δολαρίου.
Το αποτέλεσμα είναι ένα ξεκάθαρο rebalancing, με κεφάλαια να απομακρύνονται από νομίσματα και ομόλογα και να κατευθύνονται προς τα πολύτιμα μέταλλα.
Χρέος, τεχνητή νοημοσύνη και διαφοροποίηση χαρτοφυλακίων
Ορισμένοι επενδυτές εκφράζουν επίσης έντονη ανησυχία για τα διογκωμένα κρατικά χρέη μεγάλων οικονομιών, αλλά και για τη φούσκα στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, που έχει προσελκύσει τεράστιους όγκους κεφαλαίων. Οι φόβοι αυτοί ενισχύουν την ανάγκη για διαφοροποίηση χαρτοφυλακίων, με τον χρυσό και το ασήμι να επανέρχονται στο επίκεντρο.
Όπως σημειώνει ο Τζον Πλασάρ, αναλυτής της Cité Gestion Private Bank, «τα μέταλλα γίνονται μάλλον διασφάλιση, παρά κερδοσκοπικές τοποθετήσεις». Η διαπίστωση αυτή συνοψίζει τη σημερινή τάση: τα πολύτιμα μέταλλα δεν αντιμετωπίζονται απλώς ως μέσο γρήγορου κέρδους, αλλά ως θεμέλιο σταθερότητας σε έναν κόσμο που μοιάζει ολοένα πιο αβέβαιος.
