Η αδιάκοπη επιβάρυνση μέσω έμμεσων φόρων, η εκτίναξη του κόστους ζωής και η οικονομική ασφυξία που βιώνουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι
Η συστηματική αφαίμαξη του εισοδήματος
Είναι αναγκαίο κάποια στιγμή ένας ανεξάρτητος οικονομολόγος, με πλήρη και αδιαμφισβήτητη τεκμηρίωση, να καταγράψει πόσο έχει κοστίσει –και συνεχίζει να κοστίζει– η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στον μέσο πολίτη. Η καθημερινή εμπειρία δείχνει ότι το τίμημα είναι βαρύ: μια σταδιακή και αδιάκοπη οικονομική αιμορραγία κυρίως μέσω ΦΠΑ, έμμεσων φόρων και δεκάδων τελών που πλήττουν πρωτίστως όσους δεν έχουν περιθώρια να αντέξουν επιπλέον επιβαρύνσεις.
Ο μισθωτός και ο συνταξιούχος –δηλαδή η πλειονότητα της κοινωνίας– βλέπουν τις καθαρές τους αποδοχές να εξανεμίζονται, ενώ το κόστος ζωής έχει εκτοξευθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε το εισόδημα πλέον δεν καλύπτει ούτε τα απολύτως βασικά. Κάθε αγορά, κάθε λογαριασμός, κάθε υποχρέωση μοιάζει βαρύτερη από την προηγούμενη, δημιουργώντας μια μόνιμη κατάσταση οικονομικής ασφυξίας.
Η κρατική μέγγενη σε υγεία, εκπαίδευση και υπηρεσίες
Σχεδόν κάθε τι που παρέχει το Δημόσιο έχει γίνει αισθητά ακριβότερο. Από τα νοσήλια και τις φαρμακευτικές συμμετοχές μέχρι τις εργαστηριακές εξετάσεις και τα παράβολα για τις πιο απλές διοικητικές πράξεις, η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα δαιδαλώδες πλέγμα εισπρακτικών μηχανισμών. Τα «έξυπνα χαράτσια» πολλαπλασιάζονται: παράβολα, πρόσθετες χρεώσεις, διοικητικά τέλη, υπέρογκες συμμετοχές. Σε κάθε βήμα, ο πολίτης συναντά ένα νέο έξοδο, που άλλοτε παρουσιάζεται ως αναγκαία μεταρρύθμιση, άλλοτε ως προϋπόθεση για την «πάταξη της διαφθοράς».
Κι όμως, η διαφθορά ούτε σταμάτησε ούτε μειώθηκε. Αντίθετα, η καθημερινή λειτουργία του κράτους απλώς φορτώνει περισσότερα βάρη σε όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να τα μετακυλίσουν σε τρίτους: εργαζόμενους, μικρομεσαίους, συνταξιούχους. Η επιλογή ήταν η εύκολη: να πληρώσουν οι πολλοί, όχι οι λίγοι.
Η ζωή γίνεται αφόρητη – και η ανασφάλεια καθολική
Οι μικρές οικονομίες των προηγούμενων ετών έχουν στην κυριολεξία εξατμιστεί. Η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ενώ η προοπτική βελτίωσης μοιάζει όλο και πιο μακρινή. Πολλά νοικοκυριά προσπαθούν αγωνιωδώς να κλείσουν παλιές οφειλές με την ελπίδα ότι έτσι θα «σωθούν» από πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. Όμως οι πραγματικές συνθήκες τούς διαψεύδουν: κόκκινα δάνεια, προσαυξήσεις, e-παράβολα, e-ΕΦΚΑ, νέοι φόροι και τέλη δημιουργούν έναν λαβύρινθο οικονομικής εξάντλησης χωρίς έξοδο διαφυγής.
Η χώρα μοιάζει να λειτουργεί ως ένας μόνιμος μηχανισμός είσπραξης, χωρίς ουσιαστική ανακούφιση για τους ανθρώπους που σηκώνουν το βάρος των πολιτικών αυτών.
Τα «νούμερα» ευημερούν, ο λαός όχι
Ο πρωθυπουργός, μέσα από προσεκτικά σκηνοθετημένες συνεντεύξεις, προσπαθεί να πείσει ότι η οικονομία βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης και ότι η πραγματικότητα δεν είναι τόσο σκοτεινή. Τα επιχειρήματά του, όμως, δεν πείθουν όσους ζουν καθημερινά την πραγματική εικόνα: τη μείωση της αγοραστικής δύναμης, την οικονομική ανασφάλεια, την αίσθηση ότι δουλεύεις απλώς για να πληρώνεις φόρους και λογαριασμούς.
Η ιστορική φράση ταιριάζει όσο ποτέ:
«Οι αριθμοί σας ευημερούν, ο λαός όμως πτωχαίνει».
Και πλέον δεν αποτελεί υπερβολή ή σχήμα λόγου. Είναι η απτή, σκληρή πραγματικότητα για εκατομμύρια Έλληνες που βλέπουν το εισόδημά τους να μικραίνει και το κόστος ζωής να αυξάνεται, χωρίς καμία ουσιαστική προοπτική ανακούφισης.
