Μια μεθοδευμένη επιχείρηση πολιτικής στοχοποίησης επιχειρεί να μετατρέψει την έρευνα για τον ΟΠΕΚΕΠΕ σε όχημα πλήγματος κατά της Χαριλάου Τρικούπη, παρά την απουσία στοιχείων που να δικαιολογούν εμπλοκή του ΠΑΣΟΚ
Γράφει η Αίθρα Χόφμαν
Οι τελευταίες εβδομάδες στην Εξεταστική Επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν αποκαλύπτουν μόνο το εύρος ενός αγροτο-διοικητικού σκανδάλου που απλώνεται σε βάθος χρόνου· φωτίζουν, ταυτόχρονα, μια πολιτική επιχείρηση που κινείται παράλληλα με τις καταθέσεις, συχνά πιο γοργά και μεθοδικά από την ίδια τη θεσμική διαδικασία. Το επίκεντρο αυτής της παράλληλης διαδρομής είναι το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος, εν μέσω της προεκλογικής ατμόσφαιρας που ήδη διαμορφώνεται, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια προσπάθεια στοχοποίησης που φέρει ξεκάθαρες αποχρώσεις πολιτικής κατασκευής.
Η συνολική εικόνα που σχηματίζεται από το παρασκήνιο της Επιτροπής, τις συμπεριφορές βουλευτών της συμπολίτευσης και τον τρόπο που ορισμένοι μάρτυρες προσεγγίζονται, δείχνει ότι η αντιπαράθεση γύρω από τον Οργανισμό Πληρωμών έχει μετατραπεί σε εργαλείο για να πληγεί η Χαριλάου Τρικούπη. Το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται τόσο στην ουσία των επιδοτήσεων ή των διαδικασιών· βρίσκεται στην προσεκτικά υφασμένη αφήγηση περί σχέσεων ΠΑΣΟΚικών στελεχών με πρόσωπα που φέρονται εμπλεκόμενα — αφήγηση η οποία εκπέμπεται μεθοδικά, σαν έτοιμη να χρησιμοποιηθεί πολιτικά ανεξαρτήτως της αλήθειας.
Προετοιμασία στο σκοτάδι: Συνεδριάσεις, διαβουλεύσεις και «γραμμή»
Η υπόθεση πήρε νέα διάσταση όταν έγινε γνωστό ότι ο Γιώργος Ξυλούρης («Φραπές») και ο Ανδρέας Στρατάκης («Χασάπης») είχαν συνεχείς συσκέψεις με τους δικηγόρους τους πριν από τις καταθέσεις. Το γεγονός αυτό, από μόνο του θεμιτό για οποιονδήποτε μάρτυρα, απέκτησε άλλες αποχρώσεις όταν κοινοβουλευτικές πηγές διακίνησαν τη φήμη ότι στελέχη της ΝΔ διαβεβαίωναν πως “υπάρχουν αποδείξεις” ότι οι δύο έχουν σχέσεις με ανθρώπους του περιβάλλοντος Ανδρουλάκη.
Οι συγκεκριμένες «αποδείξεις» δεν παρουσιάστηκαν ποτέ. Πρόκειται για κλασική τακτική προληπτικής στοχοποίησης, όπου η υποψία υποκαθιστά το στοιχείο.
Κορύφωση της τακτικής αποτέλεσε το περιστατικό της προηγούμενης ημέρας, όταν ο εισηγητής της ΝΔ, Μακάριος Λαζαρίδης, επιχείρησε να εμπλέξει μάρτυρα από το ΠΑΣΟΚ σε «ύποπτες» διαδρομές. Στελέχη της αντιπολίτευσης μιλούν για μια “σκηνοθετημένη πρόβα” ενόψει της κρίσιμης συνεδρίασης που θα ακολουθούσε.
Ο Στρατάκης στο επίκεντρο: Μια αφήγηση που άλλαζε ανάλογα με τον συνομιλητή
Η κατάθεση Στρατάκη έφερε στο φως όχι μόνο τα προσωπικά του δεδομένα, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η κυβερνητική πλειοψηφία προσπάθησε να χτίσει πολιτικό αφήγημα γύρω του.
Από την πρώτη στιγμή, οι ερωτήσεις δεν στόχευαν τόσο στην ουσία του σκανδάλου όσο στο να δημιουργήσουν εικόνα πολιτικών διασυνδέσεων. Με χαρακτηριστική επιμονή, ο εισηγητής της ΝΔ προσπάθησε να ανασύρει από τον μάρτυρα την πολιτική του διαδρομή, σαν να αναζητούσε μια επιβεβαίωση του σεναρίου περί «παλιού πράσινου δικτύου».
Κι όμως, η ίδια η κατάθεση του Στρατάκη κατέρριψε το αφήγημα:
- Παραδέχθηκε ότι υπήρξε υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας το 2019.
- Αναφέρθηκε στην ενεργή στήριξή του στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
- Περιέγραψε τη σχέση του ως άμισθου συμβούλου στο επιτελείο του Μάκη Βορίδη.
Με βάση αυτά, το κυβερνητικό επιχείρημα περί «ΠΑΣΟΚικού δεσμού» αποδείχθηκε όχι απλώς αδύναμο, αλλά αυτοαναιρούμενο.
Η αναφορά στον Ανδρέα Παπανδρέου
Η συζήτηση πήρε νέα τροπή όταν ο μάρτυρας επικαλέστηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου για να περιγράψει τα πρώτα του πολιτικά βήματα. Η δήλωση ότι “πέθανε ο Παπανδρέου, πέθανε για μας και το ΠΑΣΟΚ” είχε διπλή ανάγνωση: από τη μία πλευρά, τροφοδότησε την προσπάθεια της ΝΔ να τον παρουσιάσει ως “παλιό πράσινο”, από την άλλη όμως αποκάλυψε ότι η σχέση του με το ΠΑΣΟΚ είχε αποκοπεί εδώ και δεκαετίες. Η επίκληση μιας μακρινής ανάμνησης ως “απόδειξη” σύγχρονων κομματικών δεσμών ανέδειξε περισσότερο την αδυναμία του κυβερνητικού αφηγήματος, παρά την ισχύ του. Σε πολιτικό επίπεδο, η χρήση του ονόματος του ιδρυτή του Κινήματος λειτούργησε σαν εύκολο σημείο αναφοράς — όχι όμως σαν ουσιαστικό στοιχείο.
Διπλή στόχευση: Ο Ξυλούρης, οι σχέσεις και η δήθεν πράσινη διασύνδεση
Το βάρος μετατοπίστηκε στη σχέση του Στρατάκη με τον Ξυλούρη. Πρόκειται για μια φιλική και επαγγελματική σχέση, απολύτως συμβατή με την δραστηριότητα των δύο ανδρών. Ο Στρατάκης δεν ανέφερε τίποτα που να συνδέει αυτή τη σχέση με πολιτικά στελέχη ή με το ΠΑΣΟΚ.
Κι όμως, το αφήγημα συνεχίστηκε. Η ΝΔ επιχειρεί να κατασκευάσει έναν “νοητό άξονα” που να φτάνει μέχρι τον Ανδρουλάκη, χωρίς όμως να υπάρχει ούτε ένα απτό δεδομένο που να στηρίζει αυτό τον υπαινιγμό.
Πρόκειται για υπονοούμενα χωρίς περιεχόμενο, αλλά με σαφή πολιτικό στόχο.
Η αντιπολίτευση απαντά: «Εργαλειοποιούν την Εξεταστική»
Για το ΠΑΣΟΚ, η εικόνα είναι ξεκάθαρη:
Η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί να αξιοποιήσει θεσμική διαδικασία για να πλήξει έναν πολιτικό αντίπαλο που ανεβαίνει δημοσκοπικά.
Στελέχη του κόμματος επισημαίνουν ότι:
- Στοχοποίηση υπήρξε και στο παρελθόν, καθώς η υπόθεση των υποκλοπών είχε καταστήσει τον Ανδρουλάκη επίκεντρο κυβερνητικής πίεσης.
- Οι τακτικές αυτές δεν σχετίζονται με την ουσία της υπόθεσης, αλλά με την ανάγκη της ΝΔ να ανασχέσει την πολιτική άνοδο του ΠΑΣΟΚ.
- Το timing της επίθεσης δεν είναι τυχαίο, καθώς το κόμμα βρίσκεται σε φάση ενίσχυσης και διεκδικεί ρόλο ρυθμιστή στο πολιτικό σκηνικό.
Η έκρηξη Στρατάκη και η παγίδα των εντυπώσεων
Η συναισθηματική έκρηξη του Στρατάκη στην Επιτροπή —όταν αισθάνθηκε ότι έχει στοχοποιηθεί από μέσα ενημέρωσης και βουλευτές— χρησιμοποιήθηκε από κυβερνητικά στελέχη για να ενισχύσουν την εντύπωση «μπλεγμένου δικτύου».
Ωστόσο, ούτε σε αυτή τη φάση προέκυψε το παραμικρό που να συνδέει το ΠΑΣΟΚ με την υπόθεση.
Η κυβέρνηση ποντάρει στην διασπορά εντυπώσεων. Όχι στα στοιχεία.
Το ευρύτερο πλαίσιο: Γιατί στοχοποιείται ο Ανδρουλάκης τώρα
Η απάντηση βρίσκεται στη διάταξη του τωρινού πολιτικού χάρτη:
- Το ΠΑΣΟΚ ανακάμπτει.
- Ο Ανδρουλάκης εμφανίζεται ως σταθερός πόλος.
- Η ΝΔ έχει κάθε λόγο να περιορίσει προκαταβολικά έναν αντίπαλο που μπορεί να διαμορφώσει συμμαχίες.
Η επιχείρηση εμπλοκής του ΠΑΣΟΚ στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι, κατά την αντιπολίτευση, η τρίτη σε σειρά συντονισμένη επίθεση κατά Ανδρουλάκη, μετά τις υποκλοπές και τις ανυπόστατες αιχμές περί «εξωτερικών επιρροών» στην πολιτική του στάση.
Η υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ δεν τελειώνει εδώ
Το σκάνδαλο είναι υπαρκτό και βαθύ.
Αλλά μέχρι τώρα, δεν υπάρχει ούτε μία τεκμηριωμένη σύνδεση προσώπων του ΠΑΣΟΚ με τις πρακτικές που ερευνώνται.
Αντίθετα, όσα έχουν προκύψει δείχνουν:
- προβλήματα διαχείρισης δεκαετιών,
- μηχανισμούς που λειτουργούσαν χωρίς διαφάνεια,
- αλλά όχι κομματικό δίκτυο του ΠΑΣΟΚ.
Η προσπάθεια εμπλοκής της Χαριλάου Τρικούπη φαίνεται περισσότερο ως επικοινωνιακή κατασκευή, παρά ως αποτέλεσμα στοιχειοθετημένης έρευνας.
Η προβοκάτσια ως πολιτική μέθοδος
Η στοχοποίηση Ανδρουλάκη και ΠΑΣΟΚ στηρίζεται σε συγκεκριμένη μεθοδολογία:
- Κατασκευή συνειρμών χωρίς αποδείξεις.
- Διαρροή “ενδείξεων” χωρίς περιεχόμενο.
- Στοχευμένες ερωτήσεις που δημιουργούν εντυπώσεις.
- Διάχυση υπαινιγμών στα μέσα ενημέρωσης.
Η ουσία είναι απλή: όταν δεν υπάρχουν στοιχεία, κατασκευάζεται αφήγηση.
Και αυτό πλέον αφορά όχι μόνο τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης, αλλά την ποιότητα του δημόσιου βίου και την ωριμότητα του πολιτικού συστήματος.
