Καταγγελίες για ασυδοσία, εκφοβισμό και αυθαίρετες εκτελέσεις από τις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων. Πώς δανειολήπτες χάνουν περιουσίες παρ’ ότι έχουν ρυθμίσει ή αποπληρώσει τα δάνειά τους
Η οργή ξεχειλίζει απέναντι στις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων (servicers), που φαίνεται να δρουν χωρίς ουσιαστικό έλεγχο και με πρακτικές που προκαλούν κοινωνικό σοκ.
Οι καταγγελίες που συσσωρεύονται από δικηγόρους και δανειολήπτες περιγράφουν ένα καθεστώς εκβιασμού και αυθαιρεσίας, όπου ακόμη και ρυθμισμένα ή εξοφλημένα δάνεια γίνονται στόχος πράξεων εκτέλεσης.
«Φτάνουν στο σημείο να προχωρούν σε πράξεις εκτέλεσης ακόμη και σε ρυθμισμένα ή και εξοφλημένα δάνεια», αναφέρεται χαρακτηριστικά σε έγγραφα που έχουν φτάσει στα χέρια των συλλογικών οργάνων του δικηγορικού σώματος.
Πίεση πάση θυσία – ακόμη και εις βάρος της νομιμότητας
Πίσω από την επιθετική στάση των servicers, πηγές της αγοράς μιλούν για πίεση από τα funds που αγόρασαν τα δάνεια σε εξευτελιστικές τιμές και τώρα επιδιώκουν γρήγορη απόδοση, ακόμη κι αν χρειαστεί να «πατήσουν» πάνω σε δικαστικές ρυθμίσεις.
Η εικόνα που περιγράφεται είναι εκτός ελέγχου:
- Τηλεφωνικές οχλήσεις σε βαθμό εκφοβισμού, ακόμη και σε δανειολήπτες που έχουν ενταχθεί σε ρύθμιση.
- Συνεχής αλλαγή λογαριασμών εξυπηρέτησης χωρίς ενημέρωση, με αποτέλεσμα οι οφειλέτες να χάνουν ρυθμίσεις επειδή πληρώνουν «στο λάθος IBAN».
- Εσκεμμένες καθυστερήσεις μηνών στο άνοιγμα λογαριασμών εξυπηρέτησης, που οδηγούν σε εκπρόθεσμες πληρωμές και απώλεια των ρυθμίσεων.
- Απαιτήσεις υπέρογκων προκαταβολών ως «όρο» για νέα ρύθμιση, χωρίς καμία πρόβλεψη για ευάλωτους οφειλέτες ή προβλήματα υγείας.
- Άρνηση αποστολής σχεδίων σύμβασης πριν από την υπογραφή τους, στερώντας από τους δανειολήπτες και τους νομικούς τους τη δυνατότητα ελέγχου των όρων.
«Καθυστερούν μήνες να ανοίξουν λογαριασμούς εξυπηρέτησης, αγνοούν αιτήματα δικηγόρων και την ίδια στιγμή επισπεύδουν κατασχέσεις», λέει χαρακτηριστικά νομικός με εμπειρία σε δεκάδες υποθέσεις του εξωδικαστικού μηχανισμού.
Από την “αναδιάρθρωση” στην αυθαιρεσία – το μοντέλο που ξέφυγε
Οι servicers δημιουργήθηκαν για να αποσυμφορήσουν το τραπεζικό σύστημα από τα κόκκινα δάνεια. Στην πράξη, όμως, έχουν μετατραπεί σε ιδιωτικούς εισπρακτικούς μηχανισμούς με πλήρη πρόσβαση σε δικαστικά εργαλεία και ελάχιστη εποπτεία.
«Η δυνατότητα ουσιαστικής δικαστικής προστασίας έχει αποφλοιωθεί, η δε λειτουργία του εξωδικαστικού μηχανισμού χωρίς την πρόβλεψη υποχρεωτικής συμμετοχής των πιστωτών καθίσταται “κενό γράμμα”», αναφέρεται χαρακτηριστικά σε σχετική αναφορά.
Στην πράξη, οι πιστωτές – μέσω των servicers – αρνούνται να προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις, προτείνοντας μη ρεαλιστικές ρυθμίσεις που οδηγούν σε νέα αδιέξοδα.
Αποτέλεσμα: οι δανειολήπτες, ακόμη και εκείνοι που επιδεικνύουν συνέπεια, βλέπουν ξανά τον πλειστηριασμό να χτυπά την πόρτα τους.
«Τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτές»
Στην πρόσφατη δημόσια παρέμβαση που έφερε το θέμα στο φως, επισημαίνεται ρητά ότι «τέτοιες συμπεριφορές που διαταράσσουν την κοινωνική συνοχή δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτές σε μία ευνομούμενη Πολιτεία».
Και η φράση αυτή δεν απευθύνεται μόνο στις εταιρείες διαχείρισης, αλλά – εμμέσως – και στους εποπτικούς φορείς που δείχνουν αδράνεια.
Η Τράπεζα της Ελλάδος διαθέτει τις θεσμικές αρμοδιότητες για έλεγχο, όμως, όπως παραδέχονται πηγές του οικονομικού ρεπορτάζ, «ο μηχανισμός εποπτείας είναι ανεπαρκής και κινείται εκ των υστέρων».
Κοινωνική κόπωση και νομικό αδιέξοδο
Το πρόβλημα πλέον έχει αποκτήσει εκρηκτικές κοινωνικές διαστάσεις. Οι δικηγόροι μιλούν για εκατοντάδες περιπτώσεις όπου οφειλέτες έχασαν ρυθμίσεις λόγω ενεργειών ή παραλείψεων των servicers, ενώ οι ίδιοι οι οφειλέτες έχουν εξαντλήσει κάθε δυνατότητα προσφυγής.
«Η υπεράσπιση του κράτους δικαίου και η προστασία των οικονομικά ευάλωτων συμπολιτών μας αποτελεί αδιαπραγμάτευτο πρόταγμα», αναφέρεται με νόημα στο κλείσιμο της ανακοίνωσης που πυροδότησε την αντιπαράθεση.
