Η Μαρία Καρυστιανού προηγείται καθαρά του Αλέξη Τσίπρα σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Ποια είναι η δυναμική της, πώς απειλεί τη ΝΔ και γιατί ο Τσίπρας μένει πίσω
Γράφει η Αίθρα Χόφμαν
Σε μια περίοδο όπου έξι στους δέκα πολίτες ζητούν πολιτική αλλαγή, οι νέες δημοσκοπήσεις φέρνουν ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Δύο ονόματα κυριαρχούν στα σενάρια για νέα κόμματα: ο Αλέξης Τσίπρας, που φλερτάρει με την ιδέα μιας επανεκκίνησης, και η Μαρία Καρυστιανού, η «μάνα των Τεμπών», που φαίνεται να εκφράζει το αντισυστημικό ρεύμα οργής απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο Αλέξης Τσίπρας: Επιστροφή ή πολιτική κόπωση;
Παρά τις φήμες, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει ακόμη ανακοινώσει επίσημα νέο κόμμα. Αντίθετα, με δηλώσεις του προσπαθεί να «παγώσει» τα σενάρια, τονίζοντας πως «η συζήτηση για νέο κόμμα γίνεται ερήμην μου». Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις έχουν ήδη αρχίσει να μετρούν την απήχηση μιας πιθανής του επιστροφής.
Σύμφωνα με τα στοιχεία:
- Η Pulse (SKAI) δίνει σε ένα υποθετικό «κόμμα Τσίπρα» μόλις 8% θετικών απαντήσεων, ενώ το 31% δηλώνει αρνητικό.
- Η Metron (22/10/2025) καταγράφει 24% που θα το ψήφιζαν «σίγουρα ή μάλλον».
- Η στήριξη προέρχεται κυρίως από τον πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ – το 91,3% των παλιών ψηφοφόρων του δηλώνουν πρόθυμοι να τον ακολουθήσουν.
- Εκτός αυτού του κύκλου, όμως, η απήχησή του είναι περιορισμένη, με χαμηλές μετακινήσεις από την Πλεύση Ελευθερίας, την Ελληνική Λύση και το Κέντρο.
Ακόμη πιο χαρακτηριστικά, ο Τσίπρας εμφανίζεται πέμπτος στις προτιμήσεις για πρωθυπουργό, πίσω από Μητσοτάκη, Κόνσολα, Βελόπουλο και Ανδρουλάκη.
Οι πολιτικοί αναλυτές συμφωνούν: ένα κόμμα του Τσίπρα δεν μπορεί να υπερβεί το 20% χωρίς άνοιγμα πέρα από την αριστερά.
«Η δεξαμενή του είναι περιορισμένη – απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά σε κεντροαριστερούς και αριστερούς ψηφοφόρους»,
σημειώνει ο Γ. Αράπογλου της Pulse.
Μαρία Καρυστιανού: Το “ρεύμα οργής” που ανεβαίνει
Αντίθετα, η Μαρία Καρυστιανού, η παιδίατρος και μητέρα θύματος του δυστυχήματος των Τεμπών, αναδεικνύεται σε πολιτικό φαινόμενο.
Χωρίς να έχει ανακοινώσει ίδρυση κόμματος, οι πολίτες τη βλέπουν ως σύμβολο αλλαγής και δικαιοσύνης.
Το Politico τη χαρακτηρίζει «πρόσωπο ελπίδας για τους απογοητευμένους Έλληνες», ενώ η Marc και η Metron καταγράφουν εκρηκτικά ποσοστά στήριξης:
- Έως 32,3% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι «σίγουρα ή μάλλον» θα ψήφιζαν κόμμα υπό την ηγεσία της.
- Το 17,2% δηλώνει «σίγουρα ναι» – ένα ποσοστό πρωτόγνωρο για μη πολιτικό πρόσωπο.
- Η απήχηση είναι εντυπωσιακά υψηλή στις ηλικίες 17–44 ετών (46,3%) και στις γυναίκες.
- Περισσότεροι από 3 στους 10 ψηφοφόρους ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ, αλλά και το 10% των ψηφοφόρων της ΝΔ, δηλώνουν θετικά σε ενδεχόμενο κόμμα της.
«Η Καρυστιανού δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός – είναι η φωνή της απελπισίας απέναντι στη διαφθορά και την ανεπάρκεια»,
σημειώνει η πολιτική επιστήμονας Λ. Ρόρη.
Οι αναλυτές βλέπουν στο πρόσωπό της μια νέα “αντισυστημική αφήγηση”: μια πολίτης που εκφράζει το κοινό αίσθημα αδικίας και επανασυνδέει τη διαμαρτυρία με την πολιτική δράση.
Τα νούμερα μιλούν: Καρυστιανού 32%, Τσίπρας 24%, Σαμαράς 16%
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Marc (21/10/2025):
| Ηγέτης | Ποσοστό “σίγουρα/μάλλον ναι” |
|---|---|
| Μαρία Καρυστιανού | 32,3% |
| Αλέξης Τσίπρας | 24,0% |
| Αντώνης Σαμαράς | 16,3% |
Η Καρυστιανού προηγείται καθαρά του Τσίπρα σε όλα τα ηλικιακά και κοινωνικά στρώματα.
Ακόμη και σε ψηφοφόρους που προέρχονται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ ή μικρότερα κόμματα, το ρεύμα Καρυστιανού δείχνει διακομματικό και κεντρώο.
Το πολιτικό συμπέρασμα: Μόνο η Καρυστιανού απειλεί πραγματικά τον Μητσοτάκη
Τα δεδομένα είναι σαφή:
Η Μαρία Καρυστιανού συγκεντρώνει πολλαπλάσια δυναμική από τον Αλέξη Τσίπρα.
Ενώ εκείνος παραμένει περιορισμένος στο παραδοσιακό αριστερό κοινό, εκείνη διεισδύει στο κέντρο και στους απογοητευμένους της ΝΔ.
Με ποσοστά 25–32% σε ορισμένες μετρήσεις, η Καρυστιανού είναι η μόνη που μπορεί να προκαλέσει ρήγμα στη Νέα Δημοκρατία.
«Αν ο Μητσοτάκης έχει λόγο να ανησυχεί, δεν είναι ο Τσίπρας – είναι η Καρυστιανού»,
τονίζουν πολιτικοί σχολιαστές.
Το κύμα που εκπροσωπεί δεν είναι κομματικό, αλλά συναισθηματικό, κοινωνικό και βαθιά πολιτικό.
Αν αποφασίσει να προχωρήσει, η ελληνική πολιτική σκηνή μπορεί να αλλάξει ριζικά.
