Ο φυλακισμένος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, καταγγέλλει σε άρθρο στη Le Monde «καφκική δίκη» και στοχευμένη ακύρωση πτυχίου από το καθεστώς Ερντογάν για πολιτική εξουδετέρωση
Ο Εκρέμ Ιμάμογλου, φυλακισμένος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, υπογράφει ένα καίριο πολιτικό κείμενο στη γαλλική Le Monde, κατηγορώντας ευθέως το καθεστώς Ερντογάν για στοχευμένη επίθεση στα πολιτικά του δικαιώματα. Σε ένα κείμενο γεμάτο ιστορικές αναφορές — από τον Κάφκα μέχρι την πολιτική καθημερινότητα της Τουρκίας — ο Ιμάμογλου περιγράφει την ακύρωση του πανεπιστημιακού του τίτλου και την ποινική δίωξη ως μέρος μιας μεθοδευμένης στρατηγικής απέναντί του.
«Από ένα μοναχικό κελί 12 τ.μ., στις φυλακές Μαρμαρά, γράφω αυτές τις γραμμές, φυλακισμένος ο ίδιος σε μια καφκική δίκη, κατηγορούμενος ότι παραποίησα επίσημο έγγραφο – συγκεκριμένα, το πανεπιστημιακό μου πτυχίο – και αντιμετωπίζοντας ποινή φυλάκισης έως οκτώ χρόνια και εννέα μήνες. Μικρή λεπτομέρεια: το κατηγορητήριο δεν προσδιορίζει ποιο επίσημο έγγραφο φέρεται να έχει παραποιηθεί».
Η απουσία σαφούς τεκμηρίωσης στο κατηγορητήριο και η παρέμβαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου —όπου η πλειοψηφία διορίζεται από το κόμμα εξουσίας— δείχνουν πολιτική παρέμβαση στη δικαιοσύνη, σύμφωνα με τον ίδιο.
«Η ακύρωση του πτυχίου δεν έχει άλλο σκοπό παρά να εμποδίσει την υποψηφιότητά μου στις προεδρικές εκλογές του 2028» — Στόχος η πολιτική εξουδετέρωση
Ο Ιμάμογλου εξηγεί το πρακτικό πολιτικό αποτέλεσμα της απόφασης: η απαίτηση πανεπιστημιακού τίτλου για υποψηφιότητα στην προεδρία καθιστά την ακύρωση του πτυχίου ένα μηχανισμό αποκλεισμού. Όπως γράφει ο ίδιος: «Η ακύρωση του πτυχίου δεν έχει άλλο σκοπό παρά να εμποδίσει την υποψηφιότητά μου στις προεδρικές εκλογές του 2028».
Η λογική που αναπτύσσει είναι απλή αλλά δραματική: οι τρεις εκλογικές νίκες του στον Δήμο Κωνσταντινούπολης τον καθιστούν κεντρικό πολιτικό αντίπαλο, και γι’ αυτό —κατά την αφήγηση του Ιμάμογλου— το καθεστώς επιχειρεί να τον αποδυναμώσει νομικά και θεσμικά.
Καφκικός παραλληλισμός και πολιτικό συμπέρασμα — «Όπως ο Γιόζεφ Κ., αγνοώ το “έγκλημα”»
Αναφερόμενος στην εμπειρία του Κάφκα, ο Ιμάμογλου θυμίζει ότι ο κόσμος συχνά συγκεντρώνεται σε περιόδους ανασφάλειας και εύκολου μίσους και προειδοποιεί ότι ξαναβιώνουμε τέτοια εποχή. Η μεταφορά στον Κάφκα δεν είναι ρητορική υπερβολή: είναι πολιτική διάγνωση — το δικαστικό και διοικητικό σύστημα χρησιμοποιείται ως εργαλείο αποκλεισμού πολιτικών αντιπάλων.
«Όπως ο Γιόζεφ Κ., αγνοώ το ‘έγκλημα’ για το οποίο κατηγορούμαι», γράφει, περιγράφοντας την εμπειρία του από την πλευρά του κατηγορουμένου που δεν γνωρίζει την ουσία των κατηγοριών του.
Το πολιτικό υπόβαθρο: Κωνσταντινούπολη ως προνομιακό πεδίο ισχύος
Ο Ιμάμογλου υπενθυμίζει την πολιτική λογική πίσω από τις επιθέσεις: «όποιος κερδίζει την Κωνσταντινούπολη, κερδίζει την Τουρκία». Οι τρεις νίκες του στον Δήμο δεν είναι απλή τοπική επιτυχία· είναι εθνικό διακύβευμα και, κατά τον ίδιο, αυτός είναι ο λόγος που τίθεται στο στόχαστρο.
Η ανάγνωση είναι ρητή: το κράτος χρησιμοποιεί νομικά και θεσμικά μέσα για να περιορίσει πολιτικούς αντιπάλους που απειλούν την κεντρική εξουσία.
Μια δημόσια μαρτυρία για την εις βάθος απονομιμοποίηση της πολιτικής αντιπαράθεσης
Το άρθρο του Ιμάμογλου στη Le Monde δεν είναι μόνο μια προσωπική καταγγελία. Είναι στίγμα για τη δημοκρατική υγεία της Τουρκίας: ακύρωση τίτλων, δικαστικές παρεμβάσεις, πολιτικές διώξεις, και ορατός σκοπός αποκλεισμού υποψηφιοτήτων.
Η φωνή του, γραμμένη από κελί 12 τ.μ., απευθύνεται στην ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα και λειτουργεί ως κάλεσμα εγρήγορσης απέναντι στην υποβάθμιση δημοκρατικών θεσμών.
