Ο Κώστας Βαξεβάνης «καρφώνει» τον Αλέξη Τσίπρα: ενώ πατέρας θύματος των Τεμπών κάνει απεργία πείνας στο Σύνταγμα, εκείνος πήγε να δει τον Παναθηναϊκό
Την ώρα που ένας χαροκαμένος πατέρας των Τεμπών βρίσκεται στο Σύνταγμα κάνοντας απεργία πείνας για δικαιοσύνη, ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να πάει στο γήπεδο να παρακολουθήσει τον Παναθηναϊκό. Μια κίνηση που, πέρα από το επικοινωνιακό σοκ, καταδεικνύει το χάσμα ανάμεσα στον πρώην πρωθυπουργό και τις αγωνίες της κοινωνίας. Δεν είναι απλώς ένα ατυχές στιγμιότυπο· είναι το σύμβολο μιας ηγεσίας που προτιμά τη θεαματική αδράνεια από την αλληλεγγύη.
Το άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη
Ο Κώστας Βαξεβάνης, με κείμενό του στο documentonews.gr, θυμάται ιστορίες από τον Ανδρέα Παπανδρέου και κάνει έναν καυστικό παραλληλισμό με τη σημερινή στάση του Αλέξη Τσίπρα:
«Πριν από πολλά χρόνια είχα πάρει μια συνέντευξη από την εκτός γάμου κόρη του Ανδρέα Παπανδρέου, Αιμιλία-Αντρέα Νίμπλουμ, στη Σουηδία.
Η Αιμιλία, κόρη του Ανδρέα και της Ράνιας Μπριγκίτε Νίμπλουμ, δεν έζησε τον πατέρα της.
…Κάποια στιγμή χρειάστηκε η μεσολάβηση του Ούλοφ Πάλμε για να δεσμευτεί ο Ανδρέας ότι θα καταβάλει μια τυπική διατροφή. Πράγμα που ποτέ δεν έκανε.»
«Όταν τη ρώτησα πώς θα χαρακτήριζε τον πατέρα της, εκείνη απάντησε: “Ο πατέρας μου έβλεπε τα πάντα εύκολα για τον εαυτό του και γι’ αυτό τα έκανε δύσκολα για τους άλλους”.»
«Ο Κώστας Τσίμας, στέλεχος του ΠΑΚ και φίλος του Ανδρέα, μου είχε διηγηθεί γελώντας μια ιστορία από τον Καναδά. Ο Ανδρέας τον άφησε να ξεπαγιάζει περιμένοντας γιατί είχε “άλλη επιχείρηση” με μια κυρία. Το ίδιο και το 1984, στην Πρωτοβουλία των Έξι για τον αφοπλισμό, όπου όλοι τον αναζητούσαν αλλά εκείνος έλειπε… σε ραντεβού με μια κυρία στο Λαγονήσι.»
«Ο Ανδρέας, προτάσσοντας την προσωπική του ευκολία, τα έκανε δύσκολα για τους άλλους, όπως ακριβώς είπε η κόρη του. Την ώρα που εσύ νομίζεις πως ο ηγέτης έχει ραντεβού με την Ιστορία, μπορεί απλώς να έχει πάει να δει τον Παναθηναϊκό. Γιατί αυτή είναι η δική του προτεραιότητα. Έτσι γράφεται η Ιστορία. Συμπεριλαμβάνοντας και τις αυταπάτες μας.»
Το μήνυμα για τον Τσίπρα
Η πένα του Βαξεβάνη αφήνει αιχμηρή αιχμή: όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου προτιμούσε την προσωπική του ευκολία, έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε το γήπεδο αντί την έμπρακτη αλληλεγγύη. Η κίνηση αυτή δεν είναι απλώς ατυχής· είναι πολιτικά κυνική και δείχνει έναν ηγέτη που παραμένει θεατής στα δράματα της κοινωνίας.
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη:
Πριν από πολλά πολλά, χρόνια, είχα πάρει μια συνέντευξη από την εκτός γάμου κόρη του Αντρέα Παπανδρέου στη Σουηδία, Αιμιλία-Αντρέα Νίμπλουμ. Η Αιμιλία, κόρη του Αντρέα και της Ράνια Μπριγκίτε Νίμπλουμ, δεν έζησε τον πατέρα της. Ο Παπανδρέου είχε ζήσει μια θυελλώδη σχέση με τη μητέρα της, γνωστή παρουσιάστρια και προσωπικότητα στη Σουηδία (και σύζυγο φίλου του) καρπός της οποίας ήταν η Αιμιλία.
Ο πληθωρικός ερωτικά Αντρέας Παπανδρέου, δεν ανέλαβε καμία από τις ευθύνες που αναλογούν σε έναν πατέρα για την ανατροφή της Αιμιλία. Όπως μάλιστα μου έλεγε η μητέρα της, κάποια στιγμή χρειάστηκε η μεσολάβηση του κοινού φίλου Ούλοφ Πάλμε, για να δεσμευτεί ο Αντρέας ότι θα καταβάλει μια τυπική διατροφή για το παιδί του, πράγμα που ωστόσο δεν έκανε τελικώς. Σε αυτή τη συνέντευξη με την Αιμιλία-Αντρέα, την είχα ρωτήσει πώς θα χαρακτήριζε τον σπουδαίο πολιτικό και πατέρα της, Αντρέα Παπανδρέου.
Η Αιμιλία πολύ αυθόρμητα απάντησε πως «ο πατέρας μου έβλεπε τα πάντα εύκολα για τον εαυτό του και γι αυτό τα έκανε δύσκολα για τους άλλους». Αυτή την κρίση της «εγκαταλελειμμένης» κόρης του Αντρέα Παπανδρέου, την θυμήθηκα πολλές φορές, όταν καταγράφοντας δημοσιογραφικά ιστορικά γεγονότα που αφορούσαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, έπεφτα πάνω σε μια διήγηση που εμφάνιζε τον Αντρέα, αυτόν τον μεγάλο πολιτικό, ως έναν τύπο, που πολλές φορές προκαλούσε πολιτικές αναλύσεις αλλά και εξελίξεις, ενώ ήταν προσανατολισμένος στο «εγώ» και τον εαυτό του.
Ο Κώστας Τσίμας, στέλεχος του στρατιωτικού σκέλους του ΠΑΚ, φίλος του Αντρέα και μετέπειτα διοικητής της ΕΥΠ, μου είχε διηγηθεί γελώντας, μια ιστορία από μία πολύ κρύα νύχτα στον Καναδά. Τότε ο Κώστας Τσίμας μαζί με τον Αντρέα, είχαν πάει άκρως συνωμοτικά σε ένα κτήριο και αφού πήραν όλες τις προφυλάξεις, ο Παπανδρέου ανέβηκε σε ένα από τα διαμερίσματα και τον άφησε να περιμένει. Επέστρεψε μετά από ώρες και βρήκε σχεδόν ξυλιασμένο από το κρύο τον Κώστα Τσίμα. Όταν απομακρύνθηκαν από το σημείο, ο Κώστας Τσίμας, κρυώνοντας ακόμη, ρώτησε με αγωνία τον Αντρέα να του πει τι έγινε με την συνάντησή του, θεωρώντας ότι ο αρχηγός είχε μια άκρως σημαντική συνάντηση που αφορούσε το ΠΑΚ.
Ο Αντρέας γελώντας του εξομολογήθηκε ότι η μοναδική πολεμική επιχείρηση που έγινε εκείνη τη νύχτα ήταν με μια κυρία, όσοι αυτός περίμενε στο κρύο. Υπάρχει μια ακόμη πιο συγκλονιστική και αστεία ιστορία. Σε μια από τις πρωτοβουλίες διπλωματικού κύρους, το 1984 ο Παπανδρέου συμμετείχε στην Πρωτοβουλία των Έξι για τον Αφοπλισμό. Στην πρωτοβουλία μετείχαν οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας Αντρέας Παπανδρέου, της Σουηδίας Ούλοφ Πάλμε, της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι και οι πρόεδροι του Μεξικού Μιγκέλ ντε Λα Μαδρίδ, της Αργεντινής Ραούλ Αλφονσίν και της Τανζανίας Τζούλιους Νυερέρε. Σκοπός ήταν να αντισταθούν οι χώρες που πήραν την πρωτοβουλία στο κυνήγι των εξοπλισμών το οποίο είχε ξεκινήσει όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρήγκαν, είχε εξαγγείλει το πρόγραμμα για τον «πόλεμο των Άστρων». Η συνάντηση των Έξι έγινε στην Αθήνα και είχε παγκόσμιο ενδιαφέρον κάλυψη από τα Μέσα Ενημέρωσης από όλο τον κόσμο.
Η μικρή Ελλάδα, μετείχε σε μια πρωτοβουλία που, αν μη τι άλλο, την έφερνε στο προσκήνιο. Εκείνη την σημαντική μέρα, ενώ τα μάτια όλων ήταν στραμμένα στον Αντρέα Παπαντρέου, ο Αντρέας, σηκώθηκε από το πάνελ, ψιθύρισε κάτι στο αυτί του Γεράσιμου Αρσένη που ήταν στο προεδρείο, και έφυγε από τη αίθουσα. Επί ώρες οι πάντες αναζητούσαν τον Αντρέα, ενώ οι υπηρεσίες των υπερδυνάμεων, έκαναν σενάρια για το τι είχε συμβεί. Την επόμενη μέρα οι ευφάνταστες εφημερίδες της Δεξιάς, ανέλυαν ότι ο Αντρέας Παπανδρέου τα έσπασε με την Πρωτοβουλία των Έξι. Το 1989, διέρρευσε η πληροφορία, ότι ο Αντρέας απλώς εγκατέλειψε τους Έξι γιατί είχε συνάντηση υψηλού κύρους, με μια κυρία, σε καμπάνα στο Λαγονήσι. Την ιστορία μου επιβεβαίωσαν εκτός από τον Γεράσιμο Αρσένη και η συγκεκριμένη κυρία μετά από χρόνια γελώντας και λέγοντας «έτσι ήταν ο Αντρέας».
Ο Αντρέας, προτάσσοντας την προσωπική ευκολία και διάθεση, τα έκανε δύσκολα για τους άλλους όπως ακριβώς είπε η κόρη του. Με κίνητρα που δεν μπορούσε να φανταστεί η κοινή γνώμη που τον αποθέωνε, όχι απαραίτητα γιατί ήταν μεγάλος ηγέτης, αλλά γιατί η ίδια ήθελε έναν μεγάλο ηγέτη, γινόταν πρωταγωνιστής ποταπών καταστάσεων που όλοι έσπευδαν να μεταφράσουν ως απόρροια πολιτικής έμπνευσης και υψηλού σκοπού. Σήμερα συνηθίζουμε να λέμε (και εν μέρει ισχύει γιατί κάθε εποχή παράγει τους δικούς της πρωταγωνιστές) ότι δεν υπάρχουν μεγάλοι ηγέτες. Δημιουργούμε λοιπόν τις προσδοκίες αλλά φιλοτεχνούμε και τα πρόσωπα ώστε να μας εκπροσωπήσουν και κατ επέκταση να μας σώσουν. Πολλές φορές οι προσδοκίες πέφτουν θύματα της προσωπικότητας που πιστέψαμε και του φαντασιακού που δημιουργήσαμε. Την ώρα που εσύ νομίζεις πως ο ηγέτης έχει ραντεβού με την Ιστορία και την σωτηρία σου, μπορεί απλώς να έχει πάει να δει τον Παναθηναϊκό. Γιατί αυτό είναι η δικιά του προτεραιότητα. Έτσι γράφεται η Ιστορία. Συμπεριλαμβάνοντας και τις αυταπάτες μας.
