Ο Θανάσης Κουκάκης σε σκοτεινό και βρόμικο ρόλο – Το «συμβόλαιο» και τα πραγματικά κίνητρα πίσω από την επίθεση στην εξαγορά της HSBC Μάλτας

Ο Θανάσης Κουκάκης σε ρόλο «εισαγγελέα» για να υπονομεύσει τη συμφωνία HSBC – Credia Bank. Η σιωπή του για το σκάνδαλο της Τράπεζας Αττικής, η εμμονή με τον Σάλλα και τα πραγματικά του κίνητρα

Η Πυθία αποκαλύπτει


Ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης εμφανίζεται σαν αυτόκλητος «εισαγγελέας», επιχειρώντας να τορπιλίσει τη συμφωνία εξαγοράς της HSBC Μάλτας από την Credia Bank. Στέλνει δεκάδες ερωτήματα στις εποπτικές αρχές Ελλάδας και Μάλτας, γνωρίζοντας ότι οι απαντήσεις υπάρχουν ήδη και έχουν δοθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο. Πρόκειται για μια στημένη παράσταση δήθεν ερευνητικής δημοσιογραφίας, που έχει ξεκάθαρο στόχο να πλήξει μια τραπεζική συμφωνία στρατηγικής σημασίας.


Όταν η Τράπεζα Αττικής κατέρρεε, ο Κουκάκης έκανε πως δεν έβλεπε

Η υποτιθέμενη «ευαισθησία» του Κουκάκη καταρρέει μπροστά στο σκάνδαλο της Τράπεζας Αττικής, που επί εποπτείας Σπύρου Παντελιά (ΤτΕ) οδηγήθηκε σχεδόν σε πτώχευση. Εκεί, ο Κουκάκης σιώπησε. Δεν έγραψε «σεντόνια» ερευνών, δεν έκανε «αποκαλύψεις», δεν έπαιξε τον «εισαγγελέα». Σήμερα, όμως, παριστάνει τον τιμητή των πάντων, αποδεικνύοντας την επιλεκτική του μνήμη και τον ρόλο του σε σκοτεινά παιχνίδια συμφερόντων. Αν τότε επέλεγε να «ασκήσει ερευνητική δημοσιογραφία», θα είχε υλικό για χιλιάδες λέξεις και αποκαλύψεις. Αντίθετα, σιώπησε. Σήμερα όμως εμφανίζεται «μαχητικός», εγείροντας το ερώτημα: ποιους εξυπηρετεί και με ποια κίνητρα;


Η εμμονή με τον Σάλλα και τα «συμβόλαια» στο παρασκήνιο

Για χρόνια ο Κουκάκης τρέφει εμμονική έχθρα με τον Μιχάλη Σάλλα. Η προσωπική του αυτή σταυροφορία αποκαλύπτει πως η γραφίδα του λειτουργεί με κριτήρια εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων. Το ερώτημα όμως σήμερα είναι το εξής: ισχύει ακόμα το μένος του ή πλέον οι άσπονδοι εχθροί έγιναν «σύμμαχοι» λόγω κοινών συμφερόντων; Η στάση του δείχνει ότι οι «γραμμές» αλλάζουν ανάλογα με τις ταυτότητες φίλων και εχθρών. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται αν οι άσπονδοι εχθροί έχουν μετατραπεί πλέον σε συγκυριακούς «σύμμαχους».


Επικίνδυνη στοχοποίηση – Το παιχνίδι πίσω από την «δημοσιογραφία»

Η επίθεση Κουκάκη δεν είναι τίποτε άλλο από μια επικίνδυνη και στοχευμένη απόπειρα υπονόμευσης μιας συμφωνίας που αφορά στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Με δήθεν ερωτήματα και κατασκευασμένες ανησυχίες, ο ίδιος προσπαθεί να εμφανιστεί ως «εισαγγελέας», την ώρα που λειτουργεί σαν εργαλείο σκοτεινών μηχανισμών που δεν θέλουν να προχωρήσει η συμφωνία HSBC – Credia Bank.

Η μεγάλη εικόνα: Στο στόχαστρο η σταθερότητα των τραπεζικών συμφωνιών

Η επιμονή του Κουκάκη να αναμοχλεύει θέματα ήδη λυμένα δείχνει πως ο πραγματικός στόχος δεν είναι η «δημοσιογραφική διαφάνεια», αλλά η υπονόμευση μιας σημαντικής τραπεζικής συμφωνίας. Οι ελεγκτικές αρχές έχουν δώσει τις απαντήσεις τους. Αυτό που μένει είναι να αποκαλυφθεί η πολιτική και οικονομική σκοπιμότητα πίσω από τις επιθέσεις.

Διαβάστε οπωσδήποτε

google news svg icon

Ακουλούθησε το Periodista.gr στο Google News για να μαθαίνεις όσα δεν τολμούν ή δεν θέλουν να γράψουν οι άλλοι.

Περισσότερα

Άρθρα
ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Σάλος: «Αγρότης-μαϊμού» τσέπωσε 19,4 εκατ. ευρώ από τον ΟΠΕΚΕΠΕ!

Έρχονται αποκαλύψεις-φωτιά: «Αγρότης-μαϊμού» φέρεται να πήρε 19,4 εκατ. ευρώ από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Έρευνες για το σκάνδαλο που σοκάρει την Ελλάδα

Βόμβα στην ελληνική οικονομία: Σενάρια συγχωνεύσεων τραπεζών – Κοσμογονικές αλλαγές θα ανατρέψουν τα πάντα

Σενάρια τραπεζικών συγχωνεύσεων που μπορεί να μειώσουν τις συστημικές τράπεζες από τέσσερις σε τρεις

Πολιτική «βόμβα»: Το σενάριο αυτόνομης καθόδου της Καρυστιανού, οι ανατροπές στις ισορροπίες και το ποσοστό που τρομάζει

Το σενάριο αυτόνομης καθόδου της Καρυστιανού μπορεί να ανατρέψει τις πολιτικές ισορροπίες. Ποσοστά έως 20%, ρόλος-κλειδί σε συμμαχίες και πιθανά ρίσκα

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη τρέμει το φιάσκο του αιώνα – Πιέσεις από Τουρκία και Λιβύη «παγώνουν» τη Chevron για την Κρήτη

Αγωνία στην Αθήνα: Η Chevron δεν έχει καταθέσει ακόμη προσφορά για τα οικόπεδα νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου – Πιέσεις από Τουρκία και Λιβύη, κίνδυνος γεωπολιτικής ήττας