Πολιτική λογοκρισία ή άγαρμπη “διόρθωση”; Η «Καθημερινή» εξηγεί, αλλά δεν πείθει για την αφαίρεση του επίμαχου πρωτοσέλιδου
Πρωτοφανές περιστατικό διπλής πρώτης σελίδας καταγράφεται στην κυριακάτικη «Καθημερινή», με τον δημόσιο διάλογο να παίρνει φωτιά.
Η εφημερίδα κυκλοφόρησε με δύο διαφορετικά πρωτοσέλιδα την ίδια ημέρα, ανάλογα με την περιοχή και το πακέτο διανομής. Και η διαφορά δεν ήταν λεπτομέρεια: ένα θέμα «εξαφανίστηκε» εντελώς.
Το επίμαχο πρωτοσέλιδο: Ισραηλινός ιστορικός κατηγορεί ευθέως το Ισραήλ – Και το άρθρο εξαφανίζεται από την Αθηναϊκή έκδοση
Στο αρχικό πρωτοσέλιδο, φιγουράριζε η δήλωση του Ισραηλινού ιστορικού Ομέρ Μπαρτόβ:
«Τον αντισημιτισμό τον προκαλεί το ίδιο το Ισραήλ»
Μια δήλωση που υπό κανονικές συνθήκες θα είχε θεωρηθεί πολιτικό και δημοσιογραφικό γεγονός πρώτης γραμμής.
Όμως, στην ειδική έκδοση της Αττικής με τις προσφορές, το θέμα κόπηκε – εξαφανίστηκε.
Η εφημερίδα απαντά, αλλά… όχι πειστικά – Προτίμησε τουρκικά «θαλάσσια πάρκα» αντί για θέμα-φωτιά για το Ισραήλ
Η «Καθημερινή» επιχειρεί να εξηγήσει την «απόσυρση» του πρωτοσέλιδου, λέγοντας ότι:
«Η αλλαγή έγινε γιατί προέκυψε η τουρκική ανακοίνωση για τα θαλάσσια πάρκα το Σάββατο, κι έτσι προτιμήθηκε αυτό το θέμα αντί για τον Μπαρτόβ».
Όμως, κανένας επαγγελματίας του Τύπου ή στοιχειωδώς καλόπιστος αναγνώστης δεν θα θεωρούσε λιγότερο σημαντική την ευθεία κριτική Ισραηλινού διανοούμενου στο Τελ Αβίβ, σε σχέση με μια ανακοίνωση ρουτίνας της Άγκυρας.
Η προτεραιότητα που δόθηκε στα «θαλάσσια πάρκα» γεννά εύλογες απορίες.
Εντός – εκτός πρωτοσέλιδου: Δύο εφημερίδες, δύο πολιτικές; Ποιος αποφασίζει τι διαβάζουν οι Αθηναίοι;
Η πολιτική βαρύτητα της φράσης του Μπαρτόβ δεν είναι τυχαία. Ούτε το timing – ούτε η προέλευσή του.
Η απόφαση να αφαιρεθεί από το πρωτοσέλιδο μόνο στην Αττική, εκεί δηλαδή που εντοπίζεται ο πιο ενεργός πολιτικά και δημοσιογραφικά πυρήνας του κοινού, γεννά σοβαρά ερωτήματα περί σκοπιμότητας.
Το Ισραήλ στο απυρόβλητο; Η Καθημερινή δείχνει ότι δεν αντέχει την κριτική από μέσα
Όταν Ισραηλινός ιστορικός λέει ξεκάθαρα ότι η ίδια η πολιτική του Ισραήλ τροφοδοτεί τον αντισημιτισμό, και η φράση εξαφανίζεται από την εφημερίδα στην Αθήνα, δεν πρόκειται για τυχαία απόφαση.
Αντιθέτως, προδίδει ένα μοτίβο φίμωσης δύσκολων αφηγήσεων – ακόμα κι όταν προέρχονται εκ των έσω.
