Η φράση-βόμβα του Ομέρ Μπαρτόβ: Το Ισραήλ προκαλεί τον αντισημιτισμό – Και μετά… εξαφανίστηκε
Στον αρχικό σχεδιασμό του κυριακάτικου πρωτοσέλιδου της Καθημερινής υπήρχε ένα θέμα-σοκ: ο διακεκριμένος Ισραηλινός ιστορικός Ομέρ Μπαρτόβ, ειδικός στο Ολοκαύτωμα και τις γενοκτονίες, κατηγορούσε ευθέως το ίδιο το Ισραήλ ότι προκαλεί τον αντισημιτισμό. Τοποθετημένο στο επάνω δεξί τμήμα της πρώτης σελίδας, με δυνατή παρουσία, το θέμα είχε ήδη καταχωρηθεί σε όλες τις ιστοσελίδες που δημοσιεύουν πρωτοσέλιδα.
Ανάμεσά τους: Ναυτεμπορική, sport-fm και άλλες γνωστές πλατφόρμες. Εκεί φαινόταν καθαρά το αρχικό layout που ενσωμάτωνε το επίμαχο απόσπασμα.
Η “εξαφάνιση” από την τελική έκδοση – Τα θαλάσσια πάρκα αντικατέστησαν την κριτική στο Ισραήλ
Μέσα σε λίγες ώρες, η πρώτη σελίδα άλλαξε δραματικά. Στην επίσημη ιστοσελίδα της Καθημερινής, αλλά και σε αρχεία PDF που προορίζονται για αποδελτιώσεις, το επίμαχο θέμα είχε εξαφανιστεί πλήρως. Στη θέση του, εμφανίστηκε ένα άσχετο θέμα για τα θαλάσσια πάρκα, που ουδεμία σχέση είχε με τη σοβαρότητα της αρχικής δημοσιογραφικής παρέμβασης.
Η αρχική έκδοση τυπώθηκε και κυκλοφόρησε κανονικά, με το θέμα να παραμένει στο εσωτερικό της εφημερίδας. Ωστόσο, από ένα σημείο και μετά, η αναφορά στον Ομέρ Μπαρτόβ εξαφανίστηκε από κάθε δημόσια ψηφιακή απεικόνιση του εξωφύλλου, προκαλώντας εύλογες απορίες και αντιδράσεις.
Τηλεφωνικές παρεμβάσεις ή αυτολογοκρισία; Ούτε λέξη από την Καθημερινή για το τι συνέβη
Η εφημερίδα δεν έχει δώσει καμία επίσημη εξήγηση για τη μυστηριώδη αλλαγή. Το γεγονός όμως ότι το θέμα υπήρχε στην πρώτη έκδοση, και στη συνέχεια εξαφανίστηκε, οδηγεί στο προφανές συμπέρασμα: κάποιος ενοχλήθηκε – και τηλεφώνησε. Οι φήμες περί έντονων παρεμβάσεων προς τη διεύθυνση φουντώνουν, ενώ η ταυτόχρονη σιωπή ενισχύει το ενδεχόμενο πολιτικής ή διπλωματικής πίεσης.
Η αλλαγή δεν είναι τυχαία. Δεν πρόκειται για λάθος. Είναι καθαρή, στοχευμένη λογοκρισία.
Το θέμα παραμένει στις εσωτερικές σελίδες – Αλλά κανείς δεν πρέπει να το δει “απ’ έξω”
Ενώ το θέμα παραμένει στις εσωτερικές σελίδες της πρώτης έκδοσης, η απόκρυψή του από το εξώφυλλο δείχνει την πρόθεση ελέγχου της προβολής, την ανάγκη να μη φανεί δημόσια η κριτική προς ένα κράτος όπως το Ισραήλ, ακόμα κι αν αυτή προέρχεται από Ισραηλινό καθηγητή και κορυφαίο ιστορικό.
Αυτό δεν είναι απλώς ζήτημα δεοντολογίας. Είναι ζήτημα ελευθερίας του Τύπου, δημοσιογραφικής ακεραιότητας και εξωτερικών παρεμβάσεων στα ελληνικά media.
Η ερώτηση που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη: Ποιος φοβήθηκε τη φράση “το Ισραήλ προκαλεί τον αντισημιτισμό”;
Η φράση αυτή δεν προήλθε από «αντισημίτες». Την είπε ένας Ισραηλινός καθηγητής με κύρος και ιστορική ειδίκευση στο Ολοκαύτωμα. Κι όμως, στην Ελλάδα του 2025, φαίνεται ότι ακόμη κι αυτή η φωνή πρέπει να φιμωθεί όταν αγγίζει το “άβατο” του επίσημου Ισραήλ.
Αν η Καθημερινή έχει δεχθεί πίεση, πρέπει να το πει ευθέως. Αν αυτολογοκρίνεται, πρέπει να το παραδεχτεί. Αλλιώς, δεν διαφέρει σε τίποτα από τα media που η ίδια στο παρελθόν κατηγορούσε για σκοπιμότητες και σιωπές.
