Στο παρασκήνιο του κεντροαριστερού χώρου διαμορφώνονται νέες ισορροπίες, με τον Αλέξη Τσίπρα να πυροδοτεί σκέψεις για κόμμα beyond ΣΥΡΙΖΑ – και την παπανδρεϊκή πτέρυγα να κρατά ανοικτές τις κεραίες
Η παρατεταμένη ρευστότητα στον χώρο της Κεντροαριστεράς φαίνεται πως εισέρχεται σε νέα φάση, με τον απόηχο της ενδεχόμενης επανεμφάνισης του Αλέξη Τσίπρα στη δημόσια σφαίρα να λειτουργεί ως καταλύτης εξελίξεων.
Γνώστες της ανθρωπογεωγραφίας του χώρου αναφέρουν ότι στο παρασκήνιο παρατηρείται έντονη κινητικότητα μεταξύ πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ – και κυρίως των λεγόμενων «γαπικών», οι οποίοι βλέπουν στον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ μια πιθανή πλατφόρμα πολιτικής επανατοποθέτησης.
«Αν ο Τσίπρας πατήσει το κουμπί και προχωρήσει στη δημιουργία νέου φορέα, θα εκπλαγούμε από το εύρος των ανθρώπων που θα κινηθούν προς τα εκεί», έλεγε πολιτική πηγή με άριστη γνώση των ισορροπιών στην Κεντροαριστερά.
Ποιοι είναι οι «γαπικοί» και γιατί τους ενδιαφέρει ο Τσίπρας;
Ο όρος «γαπικοί» αναφέρεται στον σκληρό πυρήνα συνεργατών, πολιτικών φίλων και ιδεολογικά ταυτισμένων στελεχών του Γιώργου Παπανδρέου – πολλοί εκ των οποίων είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην περίοδο 2004–2011, ενώ αρκετοί έμειναν εκτός κομματικού παιχνιδιού τα τελευταία χρόνια, διαφωνώντας με την πορεία του ΠΑΣΟΚ υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Αυτό το πολιτικό ρεύμα, με ισχυρές αναφορές σε προοδευτικές, οικολογικές και διεθνιστικές αξίες, δεν κρύβει την απογοήτευσή του για την αδυναμία του υπάρχοντος σχήματος του ΠΑΣΟΚ να κεφαλαιοποιήσει τη φθορά της ΝΔ ή να προσφέρει πειστική εναλλακτική στον προοδευτικό χώρο.
Ο Τσίπρας –ιδίως ως “εκτός ΣΥΡΙΖΑ” persona– προβάλλει σε ορισμένους κύκλους ως μια νέα ευκαιρία για ανασύνταξη του ευρύτερου μεταρρυθμιστικού χώρου, με πιο μαζικά και ετερόκλητα χαρακτηριστικά.
Τι θέλει ο Γιώργος Παπανδρέου;
Η ουσιαστική ερώτηση, όμως, δεν είναι τι κάνουν οι «γαπικοί», αλλά τι σκέφτεται ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι επιθυμεί ή ευλογεί μια τέτοια συμπόρευση.
Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι ο πρώην πρωθυπουργός παραμένει συνειδητά αμέτοχος, κρατώντας αποστάσεις από κάθε σενάριο δημιουργίας νέου κόμματος, όχι μόνο από στρατηγική, αλλά και από πολιτική αξιολόγηση της συγκυρίας.
Άλλωστε, η απόπειρα του ΚΙΔΗΣΟ το 2015 έδειξε ότι η διάσπαση δεν είναι πάντα παραγωγική και ότι τα πρόσωπα από μόνα τους δεν αρκούν για να συγκροτήσουν νέο πολιτικό ρεύμα με δυναμική.
Η πιθανότητα «κόμματος Τσίπρα»: Gamechanger ή φαντασίωση;
Οι πληροφορίες περί πολιτικής πρωτοβουλίας του Αλέξη Τσίπρα παραμένουν ανεπιβεβαίωτες, ωστόσο η συζήτηση γι’ αυτήν είναι από μόνη της ενδεικτική:
- Της απογοήτευσης στον χώρο της Κεντροαριστεράς
- Της αναζήτησης προσώπου-σημαίας που θα ανατρέψει το δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ
- Της ανάγκης για νέα αφήγηση σε έναν χώρο με πολλαπλές διασπάσεις, και χαμηλή απήχηση στους νέους
Το αν αυτή η αφήγηση θα περάσει μέσα από τον Τσίπρα, έναν «παπανδρεϊκό» επαναπατρισμό, ή μια εντελώς νέα γενιά πολιτικών, είναι ακόμη άγνωστο.
