Σενάρια πολιτικής επιστροφής για τον Ευάγγελο Βενιζέλο πυροδοτεί το συνέδριο για τα 50 χρόνια από το Σύνταγμα του 1975. Ποιοι βλέπουν «κίνηση στρατηγικής επιστροφής» πίσω από τη θεσμική πρωτοβουλία στο Ζάππειο.
Η Πυθία αποκαλύπτει
Αναγνώστριες και αναγνώστες μου. Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Σε ένα πολιτικό σκηνικό που βράζει – και ειδικά στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, όπου η λέξη «ηγεσία» ακούγεται πιο συχνά κι από τη λέξη «εκλογές» – μια σύναξη στο Ζάππειο προκαλεί ερωτηματικά, υπονοούμενα και (όχι λίγες) καχυποψίες.
Ο λόγος για το διήμερο συνέδριο που διοργανώνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος στις 10 και 11 Ιουνίου, ακριβώς 50 χρόνια από την έναρξη ισχύος του Συντάγματος του 1975. Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Κύκλου Ιδεών και διοργανώνεται σε συνεργασία με τη διαΝΕΟσις, το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και τις εκδόσεις Σάκκουλα.
Το επίσημο αφήγημα μιλά για έναν επιστημονικό, θεσμικό διάλογο για το μέλλον της συνταγματικής τάξης. Ανεπίσημα όμως, κάποιοι βλέπουν ένα “πολιτικό προσκλητήριο” καμουφλαρισμένο πίσω από θεσμικά κουστούμια.
Γιατί –ας μην κοροϊδευόμαστε– όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, με το γνωστό timing που τον διακρίνει, επιλέγει τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία για να βγει στο προσκήνιο, δεν το κάνει απλώς για να θυμηθεί την αναθεώρηση του άρθρου 86.
Πολιτικοί παρατηρητές επισημαίνουν ότι η κινητικότητα γύρω από το όνομά του δεν είναι καθόλου τυχαία. Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ παλεύει με τη στασιμότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανυπαρξία, και η Πλεύση Ελευθερίας με τον ταβανόπροκα της πολιτικής της δυναμικής, ο Βενιζέλος εμφανίζεται με “ουδέτερη” θεσμική πλατφόρμα αλλά καθόλου ουδέτερες προθέσεις.
Όσοι γνωρίζουν καλά το παρασκήνιο μιλούν για πιθανή “επανενεργοποίηση” του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, είτε ως κεντρικού προσώπου ενός νέου εγχειρήματος, είτε –πιο έξυπνα– ως “εγγυητή” σε μια μελλοντική σύγκλιση δυνάμεων στον κεντρώο και κεντροαριστερό χώρο που θα το εξασφαλίσει, όπως έχουμε αποκαλύψει εδώ στο PERIODISTA.GR την πρωθυπουργία σε μία μεταβατική κυβέρνηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ημερομηνίες του συνεδρίου δεν είναι καθόλου τυχαίες – 50 χρόνια από το Σύνταγμα του 1975, σε μια περίοδο όπου η πολιτική σταθερότητα (αλλά και η σοβαρότητα) αναζητούνται απεγνωσμένα. Και όλα αυτά την ώρα που το όνομα του Αλέξη Τσίπρα εξακολουθεί να προκαλεί δονήσεις, η Νέα Δημοκρατία επενδύει στον φόβο της επιστροφής του, και το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να ψάχνει τη χαμένη του ταυτότητα.
Συμπέρασμα; Μπορεί το συνέδριο να είναι για το Σύνταγμα, αλλά κάποιοι διαβάζουν και πολιτική διακήρυξη ανάμεσα στις γραμμές. Το αν θα παραμείνει απλώς μια θεσμική γιορτή ή θα μετατραπεί σε εφαλτήριο εξελίξεων, μένει να φανεί.
Άλλωστε, ο Βενιζέλος ποτέ δεν μίλησε απλώς για το Σύνταγμα. Πάντα μιλούσε για εξουσία.
