Γράφει ο Καναλάρχης
Δεν είχε καν προλάβει να τελειώσει το βίντεο με τον Μακρόν να τρεκλίζει σαν φοιτητής που βγήκε από τετραήμερο σε ρέιβ, και τα ελληνικά ΜΜΕ είχαν ήδη στήσει γραφείο Τύπου του Ελιζέ. «Όχι, δεν είναι ναρκωτικά», «μην παρασύρεστε από τα social», «fake news». Έφτασαν να γράφουν άρθρα για να μας διαβεβαιώσουν πως ο Στάρμερ δεν έχει σχέση με ουσίες. Ρώτησε κανείς; Κατηγόρησε κάποιος επίσημα; Όχι. Αλλά τα ελληνικά ΜΜΕ έτρεξαν να καλύψουν τα νώτα ισχυρών ξένων, λες και είναι δικοί τους χορηγοί.
Αυτό που βλέπουμε δεν είναι δημοσιογραφία. Είναι ο ορισμός της επικοινωνιακής υποταγής. Είναι τα ρεφλέξ ενός μιντιακού μηχανισμού που δεν λειτουργεί για τους πολίτες, αλλά για να προλάβει εντυπώσεις, να κουκουλώσει εικόνες, να καθαρίσει το πολιτικό μάρμαρο ισχυρών «συμμάχων». Οι Έλληνες δημοσιογράφοι, αντί να ερευνήσουν ή έστω να σιωπήσουν μέχρι να βγουν στοιχεία, επιλέγουν να παίζουν τον ρόλο του μπράβου της αξιοπρέπειας των Μακρόν, Μερτς και Στάρμερ. Τόση πρεμούρα, τόση πίστη, τόση αυτοεξευτελιστική ετοιμότητα – για ποιο λόγο;
Ποιος τους είπε ότι είναι η δουλειά τους να προφυλάσσουν τη φήμη των Ευρωπαίων ηγετών; Από πού έρχεται αυτή η αλλόκοτη βιασύνη να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο πριν καν δημιουργηθεί; Εδώ δεν κάνουν τον κόπο να ερευνήσουν σκάνδαλα που καίνε τη χώρα τους. Αλλά για τον Γάλλο πρόεδρο, θα ρίξουν ακόμα και μοντάζ αν χρειαστεί. Για τον Γερμανό φιλελεύθερο, θα καταθέσουν και αίμα.
Η αλήθεια είναι απλή και βρώμικη. Έχουν διαλέξει στρατόπεδο. Όχι των πολιτών. Όχι της αλήθειας. Αλλά της εξουσίας – οποιασδήποτε εξουσίας, αρκεί να φοράει κοστούμι, να μιλάει αγγλικά ή γαλλικά, και να εγκρίνεται από τις Βρυξέλλες ή την Ουάσιγκτον. Κι αν για να εξυπηρετήσουν αυτή την εξουσία πρέπει να μας πουν ότι «το βίντεο είναι παραπλανητικό», ότι «έκανε ζέστη», ή ότι «ο Μακρόν είναι κουρασμένος, όχι μαστουρωμένος», δεν θα διστάσουν ούτε στιγμή.
Η δημοσιογραφία δεν αυτοκτόνησε στην Ελλάδα. Την στραγγάλισαν οι ίδιοι που σήμερα μας πουλάνε απολογίες για ανθρώπους που δεν ζουν εδώ, δεν ψηφίζονται εδώ και δεν δίνουν δεκάρα για το τι γράφει η ΕΡΤ ή το News247. Όταν τα ελληνικά μέσα στήνουν αφιερώματα για να μας πείσουν πως δεν ήταν κόκα, το πρόβλημα δεν είναι η φήμη. Είναι η απόλυτη απώλεια ντροπής.
