Ένα βίντεο λίγων δευτερολέπτων ήταν αρκετό για να ξεγυμνώσει την ψεύτικη αίγλη της δυτικής πολιτικής ηγεσίας. Στο εσωτερικό ενός τρένου καθ’ οδόν προς το Κίεβο, οι τρεις ισχυρότεροι (υποτίθεται) ηγέτες της Ευρώπης —ο Μακρόν, ο Στάρμερ και ο Μερτς— καταγράφονται να αντιδρούν πανικόβλητοι στη θέα μιας κάμερας. Ο Γάλλος πρόεδρος κρύβει νευρικά ένα μικροσκοπικό σακουλάκι κάτω από το χέρι του. Ο Γερμανός καγκελάριος σπρώχνει βιαστικά ένα κουταλάκι με κάτι που δεν δείχνει για ζάχαρη. Ο Στάρμερ παραμένει σιωπηλός, με το βλέμμα χαμένο.
Και το ερώτημα προκύπτει φυσικά, όχι μόνο στους καχύποπτους, αλλά και στους απλώς νηφάλιους παρατηρητές:
Χρησιμοποιούν ναρκωτικά οι Ευρωπαίοι ηγέτες;
Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, ήταν απολύτως ωμή: «Δεν πρόλαβαν να κρύψουν τα σύνεργα τους». Συνέδεσε την εικόνα με προηγούμενη δήλωσή της από το 2022, όπου χαρακτήρισε τον Ζελένσκι «ανισόρροπο ναρκομανή» και δήλωσε ότι δυτικοί διπλωμάτες της είπαν πως «πολλοί αρχηγοί κρατών το χρησιμοποιούν». Αν ισχύει αυτό, τότε μιλάμε για μια Ευρώπη που διοικείται από ανθρώπους σε παραλήρημα — όχι μεταφορικά, αλλά κυριολεκτικά.
— Lux Nasta (@LuxNasta) May 11, 2025
Το Politico είχε ήδη προειδοποιήσει για τον ψυχολογικό χαρακτήρα του Μακρόν: «Μοναχική, τραγική φιγούρα με περίεργη προσωπικότητα». Σήμερα όμως τίθεται ένα πολύ πιο σοβαρό και σκοτεινό ερώτημα:
Είναι υπό την επήρεια ουσιών οι άνθρωποι που αποφασίζουν για πόλεμο και ειρήνη;
Μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι οι αποφάσεις για αποστολές όπλων, κυρώσεις, οικονομικές θυσίες και στρατηγικές ρίσκου λαμβάνονται με καθαρό μυαλό; Ή μήπως η ηγεσία της Ευρώπης είναι πλέον μια θλιβερή βιτρίνα, πίσω από την οποία σέρνονται προσωπικά ναυάγια, εξαρτήσεις και νευρικές κρίσεις;
Γιατί, αν όσα είδαμε στο βίντεο δεν ήταν παρεξήγηση, τότε η κατάσταση είναι χειρότερη απ’ ό,τι νομίζαμε. Και αν ήταν, γιατί κανείς δεν βγήκε να το διαψεύσει ξεκάθαρα;
Σιωπή ή συγκάλυψη; Η περίεργη αμηχανία των δυτικών ΜΜΕ
Το επίμαχο βίντεο κυκλοφόρησε, έγινε viral, πυροδότησε επίσημες αντιδράσεις από τη Μόσχα, ανάγκασε πολιτικά γραφεία να ψιθυρίζουν — αλλά τα μεγάλα δυτικά ΜΜΕ; Μούγκα.
Καμία σοβαρή ανάλυση, καμία έρευνα, καμία επίσημη προσπάθεια αποδόμησης ή επιβεβαίωσης του υλικού. Λες και κάποιος πάτησε έναν συλλογικό διακόπτη αποσιώπησης. Τα ίδια μέσα που κάνουν δεκάλεπτα ρεπορτάζ για το τι φόρεσε ένας υπουργός ή για το τι είπε μια influencer στο TikTok, ξαφνικά πάσχουν από μαζική αμνησία.
Γιατί κανείς δεν ρωτάει: “Τι ήταν μέσα σε εκείνο το σακουλάκι”;
Γιατί κανείς δεν ζητά εξηγήσεις από τους επιβαίνοντες στο τρένο;
Πού είναι οι fact-checkers, οι «κυνηγοί παραπληροφόρησης», οι φύλακες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας;
Όταν πρόκειται για τον Τραμπ, τον Όρμπαν ή οποιονδήποτε «αταίριαστο» ηγέτη, οι εφημερίδες στήνουν πολυήμερα αφιερώματα για κάθε περίεργη γκριμάτσα ή κούνημα του ποδιού. Όταν όμως πρόκειται για τον Μακρόν να σκεπάζει βιαστικά κάτι που μοιάζει με σακουλάκι κόκας; Ξαφνικά πρόκειται για “πλαίσιο παραπληροφόρησης” που “δεν αξίζει αναπαραγωγής”.
Η επιλογή της σιωπής δεν είναι απλώς δημοσιογραφική αποτυχία — είναι συνέργεια. Είναι το φίμωτρο ενός συστήματος που προστατεύει τα δικά του, ακόμα κι αν αυτά καταρρέουν μέσα σε βαγόνια υψηλής ταχύτητας και… πιθανής ευφορίας.
Κι αν τελικά αποδειχθεί ότι τίποτα το επιλήψιμο δεν υπήρξε στο βίντεο; Τόσο το καλύτερο. Αλλά ας το ερευνήσει κάποιος.
Αλλιώς, η υποψία γίνεται βεβαιότητα. Και η δημοσιογραφία, απλά ένα φίλτρο ξεπλύματος εξουσίας.
