Με σκληρά λόγια κατά κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το συνεχιζόμενο αδιέξοδο στα μέσα ενημέρωσης του κόμματος και ιδίως στο ραδιόφωνο stokokkino, η δημοσιογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός Ευγενία Λουπάκη, παίρνει θέση για τα όσα συμβαίνουν στον πολύπαθο χώρο.
Η Λουπάκη είχε βρεθεί εκτός ραδιοφώνου επί προεδρίας Στέφανου Κασσελάκη, είχε επικρίνει την τότε ηγεσία, αλλά διαπιστώνει (και καταγγέλλει) πως ακόμα και τώρα το δράμα για τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης συνεχίζεται.
Επιρρίπτει ευθύνες στον διευθύνοντα σύμβουλο της left Media Κώστα Νικόλτσιο, την γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγκου, τον Σωκράτη Φάμελλο, ενώ αναφέρεται με ειρωνικά λόγια και στον… Αλέξη Τσίπρα.
Όλα αυτά με αφορμή την 24ωρη απεργία που πραγματοποιούν σήμερα οι εργαζόμενοι.
Η ανάρτηση της Ευγενίας Λουπάκη:
«Είμαι στημένη και ακούω μουσική από το Κόκκινο. Μόνο μουσική μέχρι τις 12 γιατί έχουν στάση εργασίας. Και αύριο απεργία 24ωρη και συγκέντρωση έξω από το ΣΕΠΕ που θα συνεδριάσει για αυτό το θέμα. Ποιό είναι το θέμα; Οτι είναι απλήρωτοι οι εργαζόμενοι τρεις μήνες. Οτι ήταν απλήρωτοι και το φθινόπωρο και κάνανε αλλεπάλληλες απεργίες και πήρανε έναντι και σε μισθό και σε υποσχέσεις για το μέλλον του σταθμού και τώρα τα ίδια. Και να σας πω, προσωπικά αυτό που με πειράζει πιο πολύ κι από τις καθυστερήσεις στους μισθούς, είναι ότι κάνουν το κορόιδο. Σιγή ιχθύος.
Σαν τη σιγή την εκκωφαντική, του λαλίστατου σε βαθμό πνιγμού Θεόφιλου του Θεσσαλονικέως, ο οποίος άρχισε την εκπομπή του αμέσως μετά τη λήξη της στάσης εργασίας και δεν είπε κουβέντα. Τίποτα, νάδα, νιέντε! Σαν να μη συμβαίνει τίποτα ή τίποτα που να τον αφορά έστω. Σαν να γυρίζεις το ραδιόφωνο σε άλλο σταθμό. Και δεν είναι η πρώτη φορά.
Το έκλεισα, ντρέπομαι.
Επιστρέφω όμως στη σιγή ιχθύος των “αρμοδίων”. Του Kώστα Νικόλτσιου διευθύνοντα συμβούλου που γνωριζόμαστε από τον Οδηγητή ακόμα, που προσωπικά μου υποσχέθηκε δυο φορές-τη μία όταν με απέλυσαν ότι θα πάρω αποζημίωση και την άλλη πριν τρεις μήνες, ότι επιστρέφω μέχρι τα Χριστούγεννα το αργότερο και δυο φορές αθέτησε την υπόσχεσή του χωρίς να έχει το στοιχειώδες θάρρος να μου το πει κατάμουτρα αλλά με τη μέθοδο “δεν σηκώνω το τηλέφωνο”. Τη μέθοδο αυτή ακολουθεί και με τους εργαζόμενους, ισχυριζόμενος διάφορους σοβαρούς λόγους υγείας. Αλλά σηκώνει μια χαρά το τηλέφωνο σε άλλους- και το λέω μετά λόγου γνώσεως.
Στη σιγή – αιδήμονα ελπίζω- της Ράνιας Σβίγγου, που βρίσκεται στη θέση της γραμματέως του ΣΥΡΙΖΑ και οφείλει αν όχι να λύσει το πρόβλημα του Κόκκινου, τουλάχιστον να σκιστεί να συνομιλεί με τους εργαζόμενους- με τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους εννοώ, όχι με τους δωσίλογους της εποχής Κασσελάκη., όχι με τους βολεμένους πασών των εξουσιών.
Στη σιγή – και το γράφω με ειλικρινή λύπη- του Σωκράτη Φάμελου. Γνωριζόμαστε. Και αν μας γράφει κανονικά κι αυτός, εμένα και τη Ναταλί εννοώ που κάναμε την επιστολή, δεν δικαιούται να γράφει και το Κόκκινο συλλήβδην.
Δεν δικαιούται να μην συνομιλεί προσωπικά με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, να μην τους ενημερώνει για τις δυσκολίες και για την πορεία των διεργασιών που αφορούν το σταθμό. Καταστρέφει έτσι και το προσωπικό του πολιτικό κεφάλαιο και θέλω να το ξέρει, αλλά το βασικό είναι ότι καταστρέφουν όλοι μαζί τον βασικό βραχίονα μεταβίβασης των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Καταστρέφουν την όποια εναπομείνασα αξιοπιστία τους, μετά το έγκλημα που επέτρεψαν να συμβεί με τον κοκοβιό απ΄το Αμέρικα.
Κάπου εδώ θα ήθελα να ενδιαφερθεί κι ο Τσίπρας, αλλά δεν προκάνει, έχει να σώσει τον πλανήτη.
Μου λένε διάφοροι “μα τί κάνεις, γιατί χρησιμοποιείς σκληρή γλώσσα δεν θέλεις να γυρίσεις στο Κόκκινο;”
Θέλω παιδιά. Αλλά όχι ακρωτηριασμένη, για κανένα λόγο. Νταραβέρια τέτοια δεν έκανα ποτέ. Θέλω να γυρίσω σ’ ένα ραδιόφωνο αντάξιο του τίτλου και του σήματός του , αντάξιο της ιστορίας του. Αντάξιο των ανθρώπων που εξακολουθούν να το ακούνε, μ’ ένα υπέροχο πείσμα που μας δίνει δύναμη.
Ευχαριστώντας τους συναδέλφους μου, που στα αιτήματά τους έχουν και την επαναπρόσληψή μας, σας καλώ να τους συμπαρασταθούμε αύριο γύρω στις 10.30 έξω από το Κόκκινο ή έξω από το ΣΕΠΕ και στη συνέχεια έξω από την Κουμουνδούρου».
